Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

84
sullen nemen, waertoe mede die van den rade my verclaert hebben denselven de
Groot met ernst te hebben vermaent ende gewaerschout dat den coninck anders
in zijn rijck hem niet sal willen lyden, ende oock dat hy hem selven stille ende
behoorlijck dragende tot Uwe Ho: Mog: contentement van Zijnne Ma t . onderhouden
ende gebenificieert sal werden. Ick bidde Uwe Ho: Mog: my te gelieven te adviseren
ende te oordonneeren hoe ende in wat vougen ick my tegens hem sal hebben te
gedragen indyen hy my soude willen sprecken.
Onderaan den brief schreef Joh. van Reigersberch: Mon frère. ic schryve UE nu
niet overmidts UE huysvrouw; sal daerinne meerder devoir doen ut Hollant thuys
gecomen sijnde.
U E dienstwillighe
J. Reigersberg.
In dorso schreef Grotius: Maria Reigersberg, 28 Mei 1621.
648. [1621 einde Mei. Aan Pierre Jeannin 1
].
Quae ad me scripsisti nuper, vir Clarissime, eorum partem minime miror, partem
mirari satis nequeo. Minime miror spargi sermones de inserenda patria nostra in
Imperii Germanici corpus. Nam proficisci hos sermones ab Hispanis et Austriaca
domo, quorum cum maxima gloria atque utilitate ea res coniuncta est, nulli dubium
esse debet. Quod vero maxime miror hoc est quod adiicis, a non-nullis Patriae
nostrae Rectoribus hos sermones pronis auribus animisque accipi. Memini enim
cum ante hos annos viginti, interposito duce Brunvicensi 2 , res eadem agitaretur,
eorum, qui tum rempublicam tractabant, animos valde ab eiusmodi consiliis
abhorruisse. Certa enim haec et extra controversiae aleam posita erat omnium
sententia, nullo modo, non dicam florentes, sed tutos nos esse posse nisi imperii
nostri summam intra nos haberemus. Nunc cum post id tempus per annos viginti
summa illa potestas primum bello quantis nunquam antea sumptibus exercito
fortissime sit defensa, pactionibus cum hoste velut in quietam deducta possessionem,
foederibus externis cum Galliae et Britanniae Sueciaeque Regibus, cum Venetis
insuper et munita et ornata, per totum denique orbem ad ultimos usque Indos
celebrata, quae causa movere nunc quenquam possit, ut de eo iure, sub cuius
praesidio iura omnia continentur, abdicando cogitet, comminisci nequeo, nisi quod
privatam eam esse certo mihi colligere posse videar, quia a publicis rationibus tam
longe distat ista molitio, ut ne probabili quidem specie commendare se possit mediocri
iudicio valentibus. Nam quod velandae ignominiae affertur de liberis Germaniae
civitatibus, captatio est ambiguae vocis et lusus in re maxime seria. Liberae enim
illae vocantur comparatione aliarum Imperii partium quae adductius reguntur; eaque
libertas partim in magistratibus quos ipsae creant, non ob Imperatore accipiunt,
partim in nummis cudendis aliisque id genus privilegiis atque immunitatibus consistit.
At obedientiae sacra-
1 Gedrukt Grotii Quaedam hactenus inedita p. 68-87. De redenen, waarom ik dezen brief op
einde Mei 1621 dateer, en waarom ik meen, dat hij aan Jeannin geadresseerd is, zette ik
uiteen in: Twee brieven uit de Briefwisseling van Grotius, in Verslagen en Meded. Kon. Akad.
v. Wet. 74:2 (1932).
2 Heinrich Julius, hertog van Brunswijk, postulant-bisschop van Halberstadt.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2