DE STRIJD TEGEN DE PROSTIT[1TIE - digitale bibliotheek voor de ...

48
uitbreiding van het kwaad en zijne gevolgen bevorderlijk
zijn.
Trouwens in. hetzelfde dossier , waaruit ik ten behoeve van
dit hoofdstuk reeds hierboven iets mocht putten , vond ik reeds
meerdere opmerkingen ten bewijze , dat men het gevaarlijke
der bedoelde gedragslijn inzag.
Reeds uit het oogpunt der vigeerende wetgeving:
«Nimmer ook zal zij (de prostitutie) wettelijk kunnen
geregeld worden , zoolang niet hetzij bij het Wetboek van
Strafregt , hetzij bij eene afzonderlijke wet bepaald zal zijn,
dat de personen die zich hebben aangegeven of die na onderzoek
erkend zijn als publieke vrouwen- of geprostitueerden
aangemerkt worden als onmondig , staande onder beheer,
toezigt en voogdij van de plaatselijke besturen» 1 ).
Daarenboven dergelijke wet zou tot bevordering der
prostitutie strekken. «Zoodanige inschrijving toch, en de
afgifte van een bewijs daarvan , zooals pleegt te geschieden,
welke voordeelen ze ook welligt uit een sanitair oogpunt
kunnen opleveren , is toch in waarheid niet wel anders
dan als eene toelating tot prostitutie te beschouwen. Immers
moet ze zoowel door het individu , als door de persoon in
wiens huis zij zich aan prostitutie overgeeft , zoo beschouwd
worden ».
Toen dan ook op een door den Raad van 's Gravenhage
1) Ook nu (1878) bestaat nog niet een dergelijke wet of wetsartikel, daar
volgens art. 188 onzer Gemeentewet n aan den Burgemeester behoort de
politie over de openlijke huizen van ontucht,, niet : ti over de publieke vrouwen#.--
Cf. De later te vermelden : n Rapport van het Raadslid C. L. Schuller, betr.
Ontwerp-Verordening te Utrecht (1858) n , de brochure u Art. 135 en 188
der Gemeentewet en art. 334 Code Penal,,. ('s Gravenhage, H. C. Susan,
1862) en Mr. A. de Pinto in Themis XIII, bl. 311.