DE STRIJD TEGEN DE PROSTIT[1TIE - digitale bibliotheek voor de ...

44
zoogenaamde publieke huizen en publieke vrouwen binnen
de stad 's Gravenhage » .
Het blijkt intusschen niet , dat ook deze circulaire vele
Plaatselijke Besturen heeft kunnen overtuigen van het
wenschelijke eereer invoering van dergelijke reglementen.
's Hertogenbosch ten minste had na een herhaalde aanschrij-
ving den Koning geantwoord: dat Burgemeesteren zich niet
kunnen vereenigen met het denkbeeld van eene schandelijke
en ontuchtige levenswijze als het ware te wettigen en de
zedeloosheid voor te staan en te beschermen. Neen , Sire! Burge-
meesteren der stad 's H ertogenbosch vermeenende hiertoe , hetzij
met allen eerbied gezegd , niet te kunnen of mogen besluiten » .
De Procureur-Generaal bij het hof van Z. Holland had den
Min. van Justitie 20 Nov. 1822 reeds medegedeeld, «dat vermits
de plaatselijke besturen (met uitzondering der stad Groningen)
(in welke stad een stedelijk reglement voor de publieke
vrouwen is gearresteerd geworden) niet geneigd waren tot
het daarstellen van maatregelen te dezen opzigte , deze zaak
meerendeels was blijven fluctueeren ».
[let scheen dat de onder de Fransche regeering ingevoerde
verordeningen zoowel wat geest als uitwerking betreft , die
Besturen niet van hare wenschelijkheid hadden kunnen over-
tuigen , en het toezicht over de publieke huizen en de publieke
vrouwen verschilde dan ook genoegzaam overal.
De pressie van boven af, zoowel door militaire als genees
autoriteiten uitgeoefend , bleef intusschen aanhouden-kundige
en als proeve deelen we iets mede uit eene correspondentie
door de regeering met een stad in het Zuiden en eerre in het
Noorden van ons land gevoerd , waardoor ons tevens de staat
der Prostitutie in enkele plaatsen van ons land gedurende
dit tijdvak bekend wordt.