DE STRIJD TEGEN DE PROSTIT[1TIE - digitale bibliotheek voor de ...

38
De Directeur merkt verder op : dat bij gebreke aan andere
instructies hij maar zooveel mogelijk volgde « hetgeen wij als
geintroduceerd vonden , behoudens de mot(d)ificatien dier
verordeningen , waarvan men door de ondervinding had geleerd
dat maar exactien-vexatien en met den aart der
Hollandsche natie strijdende bepalingen waren » .
Wat nu volgt is voor de geschiedenis der bordeelen in
ons land zeker eerre niet onbelangrijke bijdrage:
« Bij de aanvaarding nu onzer posten vonden wij in de
ligte huizen meisjes van allerley ouderdom , en de meeste zoo
niet bijna alle beneden den ouderdom van een en twintig jaren
-- komende het bij niemand in de gedagten dat alle die vrouwen
in gezegde huizen niet hadden opgenomen mogen worden,
veelmin dat art. 334 van het strafwetboek op de houders
dier huizen van applicatie zoude zijn en dat de Directie van
Policie welke dat innemen of inwonen toeliet zich aan de
straffen bij dat artikel bepaald mede blootstelde , te meer
daar ik veilig durf zeggen , dat er geen stad van eenig aasbelang
in het geheele Koningrijk der Nederlanden zal gevonden
worden , waar geen meisje beneden de een en twintig jaren
in de bordeelen of ligte huizen zich zoude bevinden , ja wat
meer is de meerderheid niet zoude uitmaken».
De Directeur erkent verder , zich in zijn gevoelen bedrogen
te hebben en nu terstond order te hebben gegeven van « onder
welk praetext ook geen zoodanig minderjarig meisje in een
der ligte huizen toe te laten».
Tot zijne verontschuldiging strekte voorzeker eenigzins:
dat tien maanden nadat het bedoelde meisje als publieke
vrouw gezeten had , zij bij gelegenheid van het begaan eener
diefstal bij de bordeelhoudster als getuige bij de Regtbank van
Correctionele policie gehoord was en er toen geene aanmerking