DE STRIJD TEGEN DE PROSTIT[1TIE - digitale bibliotheek voor de ...

99
Tweede Kamer besloten nogmaals dezelfde sluiting aan te
bevelen. Maar ook heeft men in dien tusschentij d veel geleerd.
Men heeft gezien hoe de heerschappij eener zonde oorzaak
is van hare onbegrensde uitbreiding. Dit feit is geconstateerd
door het merkwaardige adres. Immers toch het gezigt der
openbare zonde verzoekt tot zonde. Het is een groot onderscheid
haar te zoeken of van haar gezocht te worden. Geheel iets
anders is de verborgenheid van het kwaad , dan de openbare
veilbieding. De opentlijke tentoonstelling der zonde in platen,
zooals men ze vindt bij plaatverkoopers , bij balletten , op
het tooneel , de publieke huizen en de ronddwalende vrouwen
van een ligt karakter , zijn in eene natie het bewijs dat ' zij
opentlijk den spot drijft met de bede : « leid ons niet in
verzoeking » . Daar tegen te getuigen is heilige pligt. Deze
zonde te bestrijden met een onverzettelijken wil , met elk
eerlijk wapen , is hooge roeping. Hare verdedigers , van de
hoogwijze medische faculteiten tot de onontbeerlijke politie
te overtuigen dat zij dwalen , is eene zware taak,
-mannen ,
maar het moet geschieden. Wij hebben dien strijd aanvaard
en ofschoon met geringe kracht , zoo leven wij in de hoop,
dat gelijk steeds , zoo ook nu de algemeens denkwijze der
goeden zich met ons zal vereenigen en den strijd steeds
krachtiger zal aanvaarden».
Omtrent de keuring schreef Heldring in het zoo belangrijke
Verslag van de Jaarvergadering op Steenbeek in 1862 (blz. 8)1) :
C Er werd breedvoerig over de sanitaire politie gehandeld.
Vooral • werd er opgemerkt, dat hare basis niet zedelijk,
slechts sanitair was. Dat zij de prostitutie constateerde , dat
1) 0. a. afgedrukt in de „Vereeniging van Christelijke Stemmen ", onder
redactie van 0. G. Heldring, van dat jaar.