i/e/roo/iiging limburg in

LIMBURG IN DE
NEDERLANDSCHE LETTEREN
Limburg, in ruimsten zin genomen (de Limburgsche Maaslanden,
zullen we maar zeggen), is een zeer oud cultuurgebied.
Hier ontstonden de eerste groote praehistorische
nederzetting (Stein) en de eerste groote stad der Nederlanden
(Tongeren); hier begon de kerstening van ons
Vaderland, vier eeuwen vóór St. Willebrord zijn missiearbeid
aanving. Reeds onder de Merovingers was Maastricht
zoowel cultuurcentrum als residentie. Onder de
Karolingers werden in de onmiddellijke nabijheid der stad
besluiten van wereldhistorische beteekenis genomen.
Het ontluiken der kunsten in onze lage landen heeft men
óók hier te zoeken. Het Evangeliarium van Maeseyck met
zijn interessante miniaturen, werk uit de streek zelf, mag
men tot de achtste eeuw rekenen en als het oudst bekende
monument van beeldende kunst in de Nederlanden beschouwen
— de bouwkunst met de crypte der St. Servaas
(6e eeuw) uitzonderend. Met Henric van Veldeken uit
het land van Loon. doch die te Maastricht leefde, begint
omstreeks 1170 onze litteratuur. Omstreeks dien tijd bloeit
in deze Maaslanden een schilderkunst van Westeuropeesche
vermaardheid, door Wolfram von Eschenbach op
één lijn gesteld met de Keulsche School. De Maastrichtsche
miniaturisten vormen een aparte groep, en met de gebroeders
Jan en Hubert van Eyck, uit deze streek, begint een
nieuwe periode in de kunsthistorie.
Heeft ons Zuiden, vooral Maastricht, als cultuurcen-
4