i/e/roo/iiging limburg in

voor Nederlandsche letterkunde aan de R.K. Leergangen
te Tilburg.
Zijn werk omvat zoowel eigen litteraire uiting als letterkundige
studie. Bijdragen van zijn hand verschenen o.a. in
Van Onzen Tijd, Tijdschrift voor Taal en Letteren en
Studiën over letterkunde en folklore, in de Nedermaas
over Limburgsche plaatsnamen; hij droeg bij tot de serie
„Letterkundigen uit Limburg" in het Bijblad voor Taal en
Letteren 1915—'19.
Voornaamste publicaties:
Bloemlezing uit P. C. Hooft en Constantijn Huygens (1913).
Reyer Anslo. zijn Leven en letterkundig Werk (1913).
Melters van Dennenhof, een verhaal van het land (1922)
Sint Ursula en hare Gezellinnen (1922).
Studie over en Bloemlezing uit het werk van Joannes Staloaert van
der Wielen (1924).
Het „Wien Nêerlandsch Bloed" en zijn Dichter (1936).
Bibliografie in Lijst van Geschriften van Leden der Katholieke Wetenschappelijke
Vereeniging 1922 blz. 139—149 en in Supplement 1931
blz. 179—183.
15. MARIE KOENEN (geb. 1879)
Geboren 19 Januari 1879 te 's-Hertogenbosch; woont te
Nijmegen.
Hoewel geen geboren Limburgsche, is deze schrijfster,
doordat zij jarenlang in Limburg woonde en werkte, deze
provincie wel zeer na gekomen, In haar omvangrijke oeuvre
is veel te vinden van wat in de ziel van Limburg leeft, en
juist ook zij heeft veel gedaan om hiervoor elders begrip
te wekken.
Voornaamste werken:
Hendrik van Veldeke's Sint-Servatiusleqende (boek I) bewerkt (19121
Witte Burcht (1912).
Het Hofke (1913).
Sproken en Legenden (1916).
De Moeder (1917).
27