i/e/roo/iiging limburg in

Ik lach om 't lot en al zijn grillen
Thans nog, als ik aan d'engel denk;
}a, k voel dan nog mijn harte trillen,
Wat euvel ook mijn lichaam krenk'.
k Vergeet dan zelfs mijn grijze haren.
En d'afstand van mijn blijde jeugd.
Het bloed rolt frisscher door mijn aêren.
Als dit en dat mij weder heugt.
Een groote zanger word ik nimmer,
'k Gevoele dat maar al te wel;
Want zing ik, 't geldt mijn dorpjen immer.
En 't een of andre beuzelspel.
10