C. BUDDINGH*

MISSCHIEN
Nooit ben je waar ik je zoek;
Ik speur in de wolken, de varens,
De vogels, de rozen, de mensen,
De eindloze wolken, de vuist van de zon.
De avond valt, je blijft onvindbaar.
Toch weet ik dat je bestaat en mij wacht.
Misschien zal eerst de dood ons samenbreng
Je koele handen op mijn stenen slaap.