DRENTE ASSEN

Is men gehuwd, dan kunnen dezelfde gegevens van de(n) echtgenoot(e) gemakkelijk
worden nagegaan.
Op deze wijze heeft men binnen zeer korten tijd een stramien opgezet, waarop men
gemakkelijk kan voortborduren.
Als men deze vijf punten hetzij geheel, hetzij voor een groot deel invult op een formulier
of kwartierstaat, dan kan men onmiddellijk zien, welke afschriften van akten
men noodig heeft om de reeds opgeteekende data en namen met authentieke bewijzen
te staven.
Al deze afschriften van akten kan men, voor zoover zij dateeren na 1811, bij de ambtenaren
van den burgerlijken stand der gemeenten, waar de betreffende registers
bewaard worden, aanvragen, waarvoor men dan per afschrift van een akte f 0.40
dient te betalen.
Is men echter met zijn kwartierstaat reeds zoover gekomen, dat men ter verdere
uitbreiding daarvan gegevens noodig heeft, die dateeren vóór 1842, dan kan men zich
ook en met meer succes wenden tot het Rijksarchief in Drente, alwaar alle dubbelen
der registers van den Burgerlijken Stand in Drente, dateerend van 1811 tot en met
1842 bewaard worden.
Wendt men zich echter tot het Rijksarchief in Drente, dan dient men te bedenken,
dat diegenen, die sibbekundige opsporingen doen, n.1. het personeel der afdeeling
Sibbekunde, niet beschikken over den kwartierstaat, dien men reeds voor zichzelf
heeft samengesteld en opgeteekend.
Zelf weet men precies, wat men hebben wil, doch dat kan hij, die de gegevens moet
verschaffen, alléén weten, als men hem een afschrift van zijn voorloopig opgestelden
kwartierstaat toezendt.
Het personeel van de afdeeling Sibbekunde van het Rijksarchief in Drente is uit
den aard van zijn werkkring dienaar der gemeenschap en als zoodanig den vrager
alleszins genegen van dienst te zijn en hem zoonoodig met raad en daad bij te staan.
Het publiek heeft er recht op, dat de ambtenaren het zooveel mogelijk ter wille
zijn, doch rechten brengen plichten mede en zoo lijkt het niet veel verlangd om den
ambtenaar bij vragen van inlichtingen niet v oor opgaven te stellen, waaraan hij onmogelijk
kan voldoen.
Dit doet het publiek, wanneer het schijnbaar los van elkander staande gegevens behoeft
tot aanvulling van den kwartierstaat en deze vraagt zonder daarbij een afschrift
van den kwartierstaat of deel ervan als werkschema van onderzoek bij het
schriftelijk verzoek in te sluiten.
Een oude archivaris, 'n man vergrijsd in den dienst der archieven, maakte eens de
opmerking, dat het archief te vergelijken is met een keuken, waarin de archivaris
de kok is, die de geheimen der archieven op de smakelijkste wijze dient te bereiden
op een denkbeeldigen schotel, waarvan de buitenstaanders zich zonder veel
moeite kunnen te goed doen.
Hij doet dit graag, niet alleen omdat het zijn vak is, doch omdat hij een dienaar der
waarheid is en uit het verleden datgene in herinnering houdt, dat zijn land en volk
groot maakte én klein deed worden, wat zorgen het verleden bergt, doch ook roemrijke
daden, welke cultuur er bloeide en hoe haar op en nedergang de naald der historie
deed schommelen.
Voor den archivaris vormt de herlevende belangstelling voor het vooroudersonderzoek
een verheugend teeken, omdat hij — vertrouwd als hij is met de geschiedenis
van zijn volk — daarin niet alleen de symptonen ziet van een ontwaken, maar óók
en vooral een herontdekken der waarden, die het verleden in zich besloten houdt.
Wat echter klop en tintel geeft bij dengene, die zijn kwartierstaat samenstelt aan de
hand van afschriften van akten uit de kerkelijke registers, dan wel registers van den
burgerlijken stand, moet de archivaris missen, daar hij het groeiproces niet volgen
kan omdat hem het stramien ontbreekt, waarop de vrager gestaag doorborduurt.
En ook hij is een man met 'n groote interesse voor het vooroudersonderzoek.
Zijn interesse echter wordt iederen dag geweld aangedaan door de vele onnoodige
vragen en zelfs wel 'n beetje niet al te slimme vragen op sibbekundig gebied.
De poëzie van het vooroudersonderzoek, dat nog steeds een der grootste aantrekkelijkheden
vormt van ieder Rijksarchief —- de spanning van het zoeken en de vreugde
van het vinden van gegevens, het samenstellen van, het passen en meten en het beredeneeren
van opgespoorde ge [zevens voor kwartierstaten — dreigt te verdwijnen,
niet omdat het groote publiek belang gaat stellen in zijn voorgeslacht, niet om de
6