De breuk van het voorvredesverdrag van Versailles.

Europeesche artsen in Katijn
De Joodsch-bolsjewistische massamoord van Katijn,
waarvan 12 000 Poolsche officieren het slachtoffer werden,
werd door een commissie van Europeesche artsen
op de plaats van het gebeuren aan een onderzoek
onderworpen. De commissie bestond uit de volgende
heeren:
Ï.België: dr. Speleers, hoogleeraar in de
oogheelkunde aan de universiteit te Gent;
2. Bulgarije: dr. Markof, docent in de gerechtelijke
geneeskunde en criminologie aan de
universiteit te Sofia;
3. Denemarken: dr. Tramsen, prosector aan
het instituut voor gerechtelijke geneeskunde te
Kopenhagen;
4. Finland: dr. Saxen, hoogleeraar in de
pathologische anatomie aan de universiteit te
Helsinki;
5. Italië: dr. Palmieri, hoogleeraar in de gerechtelijke
geneeskunde en criminologie aan de
universiteit te Napels;
6. Kroatië: dr. Miloslawich, hoogleeraar in
de gerechtelijke geneeskunde en criminologie
aan de universiteit te Zagreb;
7. Nederland: dr. de Burlet, hoogleeraar in
de anatomie aan de universiteit te Groningen;
8. Protectoraat Bohemen en Moravië:
dr. Hajek, hoogleeraar in de gerechtelijke geneeskunde
en criminologie te Praag;
9. Roemenië: dr. Birkle, arts, verbonden aan
het Roemeensche ministerie van justitie en eerste
assistent van het instituut voor gerechtelijke geneeskunde
en criminologie te Boekarest;
10. Zwitserland: dr. Naville, hoogleeraar
in de gerechtelijke geneeskunde aan de universiteit
te Genèveil.
Slowakije: dr. Subik, hoogleeraar in de
pathologische anatomie aan de universiteit te
Bratislawa; chef van den rijksgezondheidsdienst;
12. Hongarije: dr. Orsos, hoogleeraar in de
gerechtelijke geneeskunde en criminologie aan.
de universiteit te Boedapest.
Bij de werkzaamheden en beraadslagingen der delegatie
waren voorts tegenwoordig:
1. de door het opperbevel van de Duitsche weermacht
met de leiding der opgravingen in Katijn
belaste hoogleeraar in de gerechtelijke medicijnen
en criminologie aan de universiteit te
Breslau, dr. Buhtz;
2. inspecteur in de geneeskunde dr. Costedost,
die door den chef van de Fransche regeering belast
is met het bijwonen van de werkzaamheden
van de commissie.
Het officieele verslag' van de resultaten van het
onderzoek luidt, afgezien van eenige uitlatingen,
als volgt:
«Tot en met 30 April 1943 zijn 982 lijken opgegraven.
Hiervan werden ongeveer 70 °/o onmiddelijk
geïdentificeerd, terwijl de papieren der overigen eerst
na een zorgvuldige behandeling voor de identificatie
gebruikt kunnen worden. De voor de aankomst der
commissie opgegraven lijken zijn alle geschouwd, voor
het grootste gedeelte is hierop ook autopsie verricht
en wel door prof. Buhtz en zijn medewerkers.
Tot op den dag van vandaag werden zeven massagraven
geopend, waarvan het grootste naar schatting
2500 lijken van officieren bevat.
De leden van de commissie hebben zelf op negen
lijken autopsie verricht en talrijke bijzondere gevallen
aan een lijkschouwing onderworpen.
Gerechtelijk - geneeskundige resultaten:
Als doodsoorzaak voor alle tot dusver opgegraven
lijken werd zonder uitzondering een schot door het
hoofd waargenomen. Het zijn in doorsnee schoten in
den nek en wel voor het grootste gedeelte enkelvoudige,
in zeldzame gevallen dubbele, in een enkel geval
een drievoudig schot. De plaats waar de kogel het
lichaam is binnengedrongen bevindt zich over het algemeen
onder in den nek en de kogel gaat door het achterhoofdsbeen
dicht bij het achterhoofdsgat, terwijl de
plaats waar de kogel het lichaam verlaten heeft in den
regel in de buurt van de voorhoofdshaargrens, in zeer
zeldzame gevallen echter iets dieper ligt. Het zijn
over het algemeen pistoolschoten geweest met een
kaliber van minder dan 8 mM.
Uit de wijze waarop de schedel vernield is en uit
het vinden van schroeivlekken aan de achterhoofdsbeenderen
in de buurt van de plaats, waar de kogel
het lichaam is binnengedrongen, alsmede uit het feit
dat de kogelgaten over het algemeen op dezelfde
plaats liggen, kan worden afgeleid dat geschoten is
terwijl de loop op het achterhoofd rustte of op zeer
korten afstand, te meer daar ook de weg dien de
kogels genomen hebben, op enkele geringe afwijkingen
na, over het algemeen gelijk is. De opvallende
gelijkenis van de verwondingen en de ligging van de
plaats waar de kogel het lichaam is binnengedrongen,
die zich beperkt tot een zeer klein gedeelte van het
achterhoofd, wettigen de conclusie dat de vuurwapens
door een geoefende hand zijn gehanteerd.
De massagraven bevinden zich op kale open
plekken in het bosch. Zij zijn volkomen vlak en volgens
verklaringen van den als deskundige geraadpleegden
houtvester von Herff drie jaren geleden, dus
in het jaar 1940, met jonge dennen beplant.
De lijken liggen bijna uitsluitend op den buik, dicht
naast en over elkaar, aan de kanten goed opgestapeld,
in het midden onregelmatiger. De beenen zijn doorgaans
gestrekt. Zij zijn blijkbaar stelselmatig opeengestapeld.
De uniformen van de opgegraven lijken
vertoonen volgens de overeenstemmende waarneming
van de commissie alle geheel of gedeeltelijk, in het
bijzonder wat betreft knoopen, onderscheidingsteekens,
onderscheidingen, het model van de laarzen,
waschnummers, enz. de ondubbelzinnige kenteekenen
van Poolsche uniformen. Er worden veel bont, leeren
jassen, wollen vesten, officierslaarzen, typische
Poolsche officiersmutsen gevonden. Slechts in enkele
gevallen zijn het geen officieren, in één enkel geval
was het lijk dat van een geestelijke. De
grootte der "kleedingstukken komt overeen met de
grootte der lichamen. Het ondergoed is gewoon dichtgeknoopt,
bretels en riemen bevinden zich op de gewone
plaats. Hieruit blijkt, dat de lijken in de uniformen,
die tot aan den dood werden gedragen, begraven
werden.