De breuk van het voorvredesverdrag van Versailles.

De breuk van het voorvredesverdrag van Versailles. De breuk van het voorvredesverdrag van Versailles.

resources21.kb.nl
from resources21.kb.nl More from this publisher
15.08.2013 Views

De volgende stemmen uit de pers van het Engelsche, Amerikaansche en Russische kamp van Mei tot einde Juli 1942 toonen aan hoe men door tegenstrijdige meldingen tracht den politieken en militairen ondergang voor de oogen van de wereld te verbergen. De Londensche radio, 15. 5. 42: „Door het oprukken van de strijdkrachten van Maarschalk Timosjenko wordt het Duitsche offensief volkomen uitgevaagd." De Londensche radio, 1. 8. 42: „Het is een feit dat de Russische troepen op geen enkele plaats tegen het Duitsche offensief standhouden, maar telkens verder terugtrekken." . De Amerikaansche zender Schenectady, 22. 5. 42: „De Russische opmarsch bij Charkow schijnt de Duitsche hersens in verwarring gebracht te hebben." De Amerikaansche zender Schenectady, 27. 7. 42: „De Duitsche opmarsch over de Don wint aan snelheid. De opmarsch in de richting van de Wolga schijnt nog gevaarlijker te zijn." Zender Daventry, 19. 2. 42: „Het komende offensief der Sovjets zal geen Duitsche terugtocht beteekenen, maar een verwarde vlucht tot gevolg hebben." Zender Daventry, 5. 8. 42: „Het is spijtig dat wij dagelijks nieuwe Duitsche successen en het oprukken van de Hitlerdivisies naar den Kaukasus moeten vernemen." „Roode Ster", 15. 5. 42: „De strijdkrachten van Maarschalk Timosjenko hebben aan de Duitsche strijdkrachten voor Charkow een geweldige nederlaag berokkend." „Roode Ster", 30. 7. 42: „Het roode leger kan niet verder terugtrekken zonder het lot van het land en het volk aan een doodelijk gevaar bloot te stellen." Zender Londen, 28. 5. 42: „Aan den horizon begint duidelijk de uiteindelijke zekere overwinning van de gealliëerden te gloren." Zender Londen, 5. 8. 42: „De situatie der Russen is catastrophaal." Londensch nieuwsbericht, 9. 6. 42: „Het voor de toekomst zoo belangrijke jaar zal voor het Duitsche opperkommando de zwartste dagen brengen. En het is waar, de Duitschers zien het komende met vrees naderen." De „Times", 20. 7. 42: „De afgeloopen week was de zwaarste en moeilijkste van het geheele jaar." De „Sunday Express", 20. 7. 42: „Ons bitterste uur is thans gekomen." * Nadat Churchill in Augustus 1942 het avontuur van Dieppe bevolen had, verkondigde de Britsche inlichtingendienst over de geheele wereld, dat nu het oprichten van een tweede front een feit zou worden. Vooral op de Vereenigde Staten, die de onderneming met groot gejuich begroet hadden, werkte de afloop met zijn vreeselijke bloedige slachtoffers als een schok. Om deze reden trachtte de Engelsche berichtgeving het te doen voorkomen, alsof de volkomen mislukte opvoering van „Het Tweede Front" slechts een generale repetitie geweest zou zijn. Alsof niet de geheele wereld wist dat de bij Dieppe opgeofferde tanks, kanonnen en schepen en vooral de menschen tot de zaken b.ehooren, die Engeland volstrekt niet meer kan missen. Churchill tracht weer met woorden overwinningen te behalen. Hij liet den Britschen kommentator Hoal voor de radio verklaren: „Er ligt een breede glimlach van tevredenheid op het gelaat van Brittannië." Dat is weer het masker dat men voor het van angst verwrongen gelaat houdt, want Groot-Brittannië verloor bij de door Stalin geeischte poging tot het oprichten van een tweede front 132 vliegtuigen en 1500 soldaten als gevangenen, waaronder alleen meer dan 60 Canadeesche officieren. Het aantal gevallen soldaten kon niet opgemaakt worden, omdat de zee ze grootendeels meesleurde. Een half jaar hadden de Engelschen gebruikt om deze onderneming voor te bereiden. De Duitsche troepen daarentegen waren in staat ze binnen een paar uur te verijdelen. Onder de gevangenen en dooden bevonden sich slechts weinig Engelschen. Churchill had volgens de oude Britsche methode andere volken, soldaten uit Canada en de Vereenigde Staten in het vuur gestuurd. Al tracht ook Churchill thans weer de mislukte afloop van deze onderneming voor de wereld te verdoezelen, de tijd werkt toch onverbiddelijk tegen hem. Eensdaags zal hij evenals de „Sunday Express" moeten verklaren: Ons bitterste uur is thans gekomen. Deze en andere vlugschriften ter verspreiding van de waarheid zijn gratis verkrijgbaar bij den uitgever. Verantwoordelijke Uitgever: President Heinrich Ketgemeier, Hamburg 13, Hochallee 127 Falken-Verlag, Hamburg B r - & C o -

De groote bluf en de ruwe werkelijkheid Toen de eerste wereldoorlog geëindigd was, verschenen onthullingen, waarin de leiders van de Engelsch-Amerikaansche propaganda openlijk verklaarden dat zij de volken door leugenachtige berichten misleid hadden om het vertrouwen in hun zaak op te houden. Een Engelschman vat het wezen van zijn propaganda-centrale Crewe House samen in den zin: „Teil a lie and stick to it". (Vertel een leugen en blijf erbij.) De leidende gedachte van de Engelsch-Amerikaansche propaganda in den tweeden wereldoorlog, dien Engeland door zijn oorlogsverklaring aan Duitschland ontketende, is: Wij beschikken in alle landen en op alle gebieden over onbeperkte mogelijkheden! Met deze bewering tracht men vooral de volken van de neutrale staten te imponeeren. Een blik op de wereldkaart toont dat Duitschland en zijn Europeesche bondgenooten op de binnenste lijn strijden. Japan dat op een machtige vloot steunt, strijdt eveneens op de binnenste lijn. De vijanden der spilmogendheden zijn ten eerste zelf van elkaar gescheiden door den grooten Atlantischen Oceaan en ten tweede door de zeeën van hun koloniën en van de oorlogstooneelen. Zij opereeren op de buitendste lijn; zij moeten vaak lange verbindingswegen voor den aanvoer van hun materieel en strijdkrachten overkomen. Hun moeilijkheden zijn thans alleen reeds daarom aanmerkelijk grooter dan in den eersten wereldoorlog, omdat Japan en Italië aan de zijde van Duitschland strijden. Toen de Duitsche duikbooten in het jaar 1917, het jaar dat de USA. aan den oorlog deelnamen, aan de Engelsche en Amerikaansche scheepvaart door den onbeperkten duikbootenoorlog eenige maanden lang de hevigste slagen toebrachten, verklaarden de Engelsche admiraals als ook de Engelsche leidende staatslieden, dat men den oorlog zou verliezen indien het in den grond booren van schepen niet ophield. (Zie het Fichtebund-vlugschrift „De Geheimen van Admiraal Sims" No. 1534). Duitschland had in den éérsten wereldoorlog den onbeperkten duikbootenoorlog een tijd lang gestaakt. Later had het. dit zijn beste wapen verwaarloosd. Daardoor werd Engeland gered voor de ineenstorting. De propaganda van de toenmalige entente schreeuwde het over de geheele wereld uit dat op Amerikaansche werven het veelvoudige gebouwd zou worden van hetgeen de duikbooten in de grond zouden kunnen booren. Toen werd de neutrale wereld de dupe van dezen Amerikaanschen bluf. Na den oorlog werden door het Engelsche Lloydbureau, waar alle schepen geregistreerd worden, de ware cijfers bekend. Volgens Lloyd's Register werden in de jaren 1917 en 1918, waarin Amerika oorlog voerde, slechts 3.423.268 BRT handelsscheepsruimte gebouwd. Dus werd er toen in twee jaren slechts zooveel scheepsruimte gebouwd als de spilmogendheden in de eerste vier maanden van het jaar 1942 in den grond boorden. Deze feiten zijn in de scheepvaartkring-en van alle landen bekend. Toch probeeren de Amerikanen ook thans weer een reuzenbiuf op touw te zetten door te beweren dat ze in minder dan twee jaar minstens 20 millioen ton scheepsruimte zullen bouwen. Als mijnheer Roosevelt zegt: ,,Ik bouw 20 millioen ton", dan vermijdt hij het wijselijk te zeggen welke soort ton hij meent. Een schip kan een waterverplaatsing van 1660 ton hebben; dat komt echter slechts overeen met een schip van 1000 brt. Het Duitsche OKW. geeft vanzelfsprekend de naar den bodem der zee gestuurde tonnage in brutto register tons op. De Amerikaan kan echter nog minder bedoelen. De internationale gewichtston bedraagt 1000 KG., de Amerikaansche daarentegen slechts 907,2 KG. Een Amerikaansche ton, die betrekking heeft op huiden en thee, bedraagt zelfs slechts 500 Kg. Men kan dus den reuzenbiuf van mijnheer Roosevelt, dat hij in staat zou zijn om binnen de twee jaar 20 millioen ton scheepsruimte te laten bouwen, gemakkelijk doorzien en zijn cijfers gevoegelijk tot op de helft van de algemeen gebruikelijke maat reduceeren. De ruwe werkelijkheid heeft echter al bezewen dat Roosevelt's cijferexperimenten niet op gaan. De spilmogendheden hebben hun vijanden al meer dan 20 millioen brt. verliezen aan scheepsruimte berokkend. Voorwaarde voor het bouwen van schepen is staal. Over welke hoeveelheden van deze belangrijke stof beschikken nu de Amerikaansche werven voor den aanbouw van handelsschepen? Daarover liet zich het Amerikaansche tijdschrift der staalindustrie „Iron Age" het volgende ontglippen: „Er moet helaas rekening gehouden worden met de omstandigheid dat in 1942 slecht 82,6 millioen ton staal tegen 82,9 millioen ton in 1941, dus 300.000 ton minder, geproduceerd zal kunnen worden." Al de scheepswerven der Vereenigde. Staten samen hebben in 1941 slechts 936.000 brt. scheepsruimte gebouwd. Toegegeven moet worden dat er inmiddels verdere scheepswerven opgericht zijn. Maar tot het bouwen van scheepswerven zijn ook weer vele millioenen tonnen staal noodig, die dan voor den scheepsbouw ontbreken. Het productievermogen der staalindustrie der Vereenigde Staten was reeds in het jaar 1941 voor 92 tot 100% ingespannen. Nieuwe' hoogovens geven niets wanneer geen grondstoffen voor de staalproductie aanwezig zijn. De Amerikaansche tijdschriften en dagbladen berichten dagelijks dat er vooral oud ijzer voor de staalproductie ontbreekt. Maar ook de belangrijkste veredelingsmetalen voor staal zooals wolfram, chroom, molybdeen en andere ontbreken. De landen van herkomst zijn voor den Amerikaanschen import grootendeels reeds verloren, zooals b.v. de gebieden in het verre Oosten. Aan den anderen kant zijn het juist de groote gevaren en het steeds grooter wordende gebrek aan scheepsruimte, die het onmogelijk maken de mankeerende ertsen aan te voeren. Over de belangrijkheid van deze feiten bericht de correspondent te Washington van de „Daily Herald" midden Augustus 1942: „Met zekerheid moet men rekening houden met de spoedige ineenstorting van de staalverzorging van Engeland door het uitblijven van de leveringen uit de Vereenigde Staten." Het is een feit dat de Amerikaansche industrie en de scheepsbouw gedwongen zijn om in het jaar 1942 met een productie van 82,6 millioen ton staal in de gezamenlijke behoeften van den oorlog en van particu- 1554 — H.

<strong>De</strong> volgende stemmen uit de pers <strong>van</strong> <strong>het</strong> Engelsche,<br />

Amerikaansche en Russische kamp <strong>van</strong> Mei tot einde<br />

Juli 1942 toonen aan hoe men door tegenstrijdige meldingen<br />

tracht den politieken en militairen ondergang<br />

voor de oogen <strong>van</strong> de wereld te verbergen.<br />

<strong>De</strong> Londensche radio, 15. 5. 42: „Door <strong>het</strong> oprukken<br />

<strong>van</strong> de strijdkrachten <strong>van</strong> Maarschalk Timosjenko wordt<br />

<strong>het</strong> Duitsche offensief volkomen uitgevaagd."<br />

<strong>De</strong> Londensche radio, 1. 8. 42: „Het is een feit dat de<br />

Russische troepen op geen enkele plaats tegen <strong>het</strong> Duitsche<br />

offensief standhouden, maar telkens verder terugtrekken."<br />

. <strong>De</strong> Amerikaansche zender Schenectady, 22. 5. 42: „<strong>De</strong><br />

Russische opmarsch bij Charkow schijnt de Duitsche<br />

hersens in verwarring gebracht te hebben."<br />

<strong>De</strong> Amerikaansche zender Schenectady, 27. 7. 42: „<strong>De</strong><br />

Duitsche opmarsch over de Don wint aan snelheid. <strong>De</strong> opmarsch<br />

in de richting <strong>van</strong> de Wolga schijnt nog gevaarlijker<br />

te zijn."<br />

Zender Daventry, 19. 2. 42: „Het komende offensief<br />

der Sovjets zal geen Duitsche terugtocht beteekenen,<br />

maar een verwarde vlucht tot gevolg hebben."<br />

Zender Daventry, 5. 8. 42: „Het is spijtig dat wij dagelijks<br />

nieuwe Duitsche successen en <strong>het</strong> oprukken <strong>van</strong> de<br />

Hitlerdivisies naar den Kaukasus moeten vernemen."<br />

„Roode Ster", 15. 5. 42: „<strong>De</strong> strijdkrachten <strong>van</strong> Maarschalk<br />

Timosjenko hebben aan de Duitsche strijdkrachten<br />

voor Charkow een geweldige nederlaag berokkend."<br />

„Roode Ster", 30. 7. 42: „Het roode leger kan niet verder<br />

terugtrekken zonder <strong>het</strong> lot <strong>van</strong> <strong>het</strong> land en <strong>het</strong> volk aan<br />

een doodelijk gevaar bloot te stellen."<br />

Zender Londen, 28. 5. 42: „Aan den horizon begint<br />

duidelijk de uiteindelijke zekere overwinning <strong>van</strong> de<br />

gealliëerden te gloren."<br />

Zender Londen, 5. 8. 42: „<strong>De</strong> situatie der Russen is catastrophaal."<br />

Londensch nieuwsbericht, 9. 6. 42: „Het voor de toekomst<br />

zoo belangrijke jaar zal voor <strong>het</strong> Duitsche opperkommando<br />

de zwartste dagen brengen. En <strong>het</strong> is waar,<br />

de Duitschers zien <strong>het</strong> komende met vrees naderen."<br />

<strong>De</strong> „Times", 20. 7. 42: „<strong>De</strong> afgeloopen week was de<br />

zwaarste en moeilijkste <strong>van</strong> <strong>het</strong> geheele jaar."<br />

<strong>De</strong> „Sunday Express", 20. 7. 42: „Ons bitterste uur is<br />

thans gekomen."<br />

*<br />

Nadat Churchill in Augustus 1942 <strong>het</strong> avontuur <strong>van</strong><br />

Dieppe bevolen had, verkondigde de Britsche inlichtingendienst<br />

over de geheele wereld, dat nu <strong>het</strong> oprichten<br />

<strong>van</strong> een tweede front een feit zou worden. Vooral op<br />

de Vereenigde Staten, die de onderneming met groot<br />

gejuich begroet hadden, werkte de afloop met zijn<br />

vreeselijke bloedige slachtoffers als een schok. Om<br />

deze reden trachtte de Engelsche berichtgeving <strong>het</strong> te<br />

doen voorkomen, alsof de volkomen mislukte opvoering<br />

<strong>van</strong> „Het Tweede Front" slechts een generale<br />

repetitie geweest zou zijn. Alsof niet de geheele wereld<br />

wist dat de bij Dieppe opgeofferde tanks, kanonnen en<br />

schepen en vooral de menschen tot de zaken b.ehooren,<br />

die Engeland volstrekt niet meer kan missen.<br />

Churchill tracht weer met woorden overwinningen<br />

te behalen. Hij liet den Britschen kommentator Hoal<br />

voor de radio verklaren:<br />

„Er ligt een breede glimlach <strong>van</strong> tevredenheid op<br />

<strong>het</strong> gelaat <strong>van</strong> Brittannië."<br />

Dat is weer <strong>het</strong> masker dat men voor <strong>het</strong> <strong>van</strong> angst<br />

verwrongen gelaat houdt, want Groot-Brittannië verloor<br />

bij de door Stalin geeischte poging tot <strong>het</strong> oprichten<br />

<strong>van</strong> een tweede front 132 vliegtuigen en 1500<br />

soldaten als ge<strong>van</strong>genen, waaronder alleen meer dan<br />

60 Canadeesche officieren. Het aantal gevallen soldaten<br />

kon niet opgemaakt worden, omdat de zee ze grootendeels<br />

meesleurde.<br />

Een half jaar hadden de Engelschen gebruikt om<br />

deze onderneming voor te bereiden. <strong>De</strong> Duitsche<br />

troepen daarentegen waren in staat ze binnen een paar<br />

uur te verijdelen. Onder de ge<strong>van</strong>genen en dooden<br />

bevonden sich slechts weinig Engelschen. Churchill<br />

had volgens de oude Britsche methode andere volken,<br />

soldaten uit Canada en de Vereenigde Staten in <strong>het</strong><br />

vuur gestuurd.<br />

Al tracht ook Churchill thans weer de mislukte<br />

afloop <strong>van</strong> deze onderneming voor de wereld te verdoezelen,<br />

de tijd werkt toch onverbiddelijk tegen hem.<br />

Eensdaags zal hij evenals de „Sunday Express" moeten<br />

verklaren: Ons bitterste uur is thans gekomen.<br />

<strong>De</strong>ze en andere vlugschriften ter verspreiding <strong>van</strong> de waarheid zijn gratis verkrijgbaar bij den uitgever.<br />

Verantwoordelijke Uitgever: President Heinrich Ketgemeier, Hamburg 13, Hochallee 127<br />

Falken-Verlag, Hamburg<br />

B r<br />

- & C o<br />

-

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!