De breuk van het voorvredesverdrag van Versailles.

Aanklacht tegen It alm
Esthen, Letten en Litauers weerleggen de leugens van Moskou.
Op grond van de nieuwe regeling voor den landbouw
in de bezette Oostelijke gebieden, die in Februari 1942
uitgevaardigd werd om de volken der Oostelijke ruimte
een nieuwe toekomst tegemoet te leiden, en waarvoor
het Sovjetrussische schrikbewind plaats moest maken,
kregen de door de bolsjewieken tot slaven gemaakte
menschen hun vrijheid, vooral wat betreft de vrije exploitatie
van hun landerijen terug. Daarop hebben de
bolsjewieken de leugen over de wereld verspreid dat aan
de boeren in de districten Esthland, Letland en Litauen
hun landerijen ontnomen werden. Dit is een nieuwe
plompe poging om de bloedige sporen uit te wisschen,
die het schrikbewind van het bolsjewisme ir de vroegere
Baltische staten achtergelaten heeft.
In welke mate de bolsjewieken hier de waarheid verdraaien
wordt duidelijk door de tegenoverstelling van
twee feiten:
Erste feit: Toen de bolsjewieken in 1940 Esthland,
Letland en Litauen binnengedrongen waren, namen
zij het stedelijke en landelijke grondbezit met
inbegrip van de woonhuizen in beslag.
Tweede feit: Toen de Duitsche weermacht de bolsjewieken
in 1941 uit de bovengenoemde landen verdreven
had, werd de door de bolsjewieken gelaste
onteigening opgeheven: de voormalige eigenaars
konden weer vrij over hun landerijen en woonhuizen
beschikken.
Wat de bolsjewieken in Esthland, Letland en Litauen
misdreven hadden werd door de Duitschers, zoover dat
mogelijk was, weer goed gemaakt. Dit zijn de feiten, die
buitendien nog door ambtspersonen van de betreffende
landen bekrachtigd worden.
De verantwoordelijke leiders, die thans aan het hoofd
van het autonome bestuur in Riga, Reval en Kaunas
staan, protesteeren ten sterkste tegen de sovjetsche
leugencampagne, die door den Moskouschen jood Lossowsky
bedreven wordt. Het ééne jaar van bolsjewistische
heerschappij in de Oostzeestaten is één enkele
bloedige aanklacht tegen de moord- en gruweldaden en
de verwoestingen der bolsjewieken en joden geweest.
De president van het binnenlandsche bestuur en de
personeele afdeeling in het district Letland, deLetsche
generaal Dankers, publiceert de volgende verklaring:
„Wie ooggetuige geweest is van twee belangrijke gebeurtenissen,
het binnenrukken van de bolsjewistische
legers op 12 Februari 1941 en het binnenrukken van de
overwinnende Duitsche weermacht in Juli 1941 heeft het
volk en zijn ware gevoelens leeren kennen. Toen de
roode tanks den eersten keer over Litauschen bodem en
de rustige straten rolden jubelden hen alleen de joden en
het gepeupel toe, omdat deze voelden dat het uur gekomen
was om aan hun ontketende instinkten den
vrijen loop te laten. Het Litausche volk echter keerde
zich met afschuw en bange gevoelens af van den Aziatischen
triomf. Het bleek later dat deze voorgevoelens
gegrond waren.
Gedurende het bolsjewistische bewind heeft het
Letsche volk ongeveer 50.000 menschen verloren, waar­
onder ongeveer 20.000 vrouwen en bij de 7.300 scholieren
en kleine kinderen.
Het bleek dat de door de bolsjewieken uitgeroepen
„vrijheid voor den mensch" niets anders was dan een
vreeselijke leugen en huichelarij.
De arbeiders werden tot slaven zonder eigen wil,
zonder eigen denken gemaakt. Hoe tevreden de Letten
waren met deze regeering van „arbeiders en boeren",
toonde ondubbelzinnig de passieve weerstand, de daden
van sabotage in de fabrieken en ten slotte de 4429 door
ae bolsjewieken weggesleepte arbeiders. De ergste en
vreeselijkste vernederingen had echter de Letsche intelligentie
en de leden van het Letsche leger te verduren;
deze hebben ook de zwaarste bloedige offers moeten
brengen. Deze feiten spreken een nog duidelijker taal
dan de stemmen der Moskousche joden.
Dank zij de vriendelijke en tegemoetkomende houding
van de Duitsche autoriteiten is het oeconomische
leven weer in normale banen geleid en heeft het cultureele
leven weer het vóór-bolsjewistische peil bereikt.
Door deze prestatie en dezen opbouw heeft het Letsche
volk zijn lot vol vertrouwen in de handen van Adolf
nitler gelegd en draagt het er het zijne bij tot de vorming
van een nieuw Europa. Letsche mannen en jeugdigen
strijden vrijwillig en vol geestdrift aan het Oostelijk
front aan de zijde der Duitsche weermacht en der
andere volken van Europa. Vrijwillig en in grooten getale
melden zij zich aan voor den arbeidsdienst om voor
zich en het Letsche volk een gelukkige toekomst op te
bouwen." (w. get.) Generaal Dankers.
De eerste voorzitter van het Esthnische autonome
bestuur, dr. M a e , vertelt het volgende:
„Onze geheele geschiedenis is vol van Russische
overvallen. Bijna alle twintig jaar moesten wij een Russische
invasie doormaken, die ons land teisterde en ons
volk vernietigen wilde. Steeds echter zijn wij weder opgestaan.
Zoo hebben de sovjets 24 jaren geleden in
Esthland gemarteld en gemoord. Slechts onder medewerking
van alle volkskrachten konden zij uit het land
verdreven worden. Verleden jaar hebben zij weer duizenden
menschen vermoord en onder groote pijnigingen
gedood, in hechtenis genomen en weggesleept.
Nu publiceert het bolsjewistische telegraafagentschap
de „Tass" een verklaring voor de wereldpers, dat de
Baltische volken door Duitschland onderdrukt worden.
Ik als spreker van het Esthlandsche volk heb als antwoord
op deze verklaring niets te zeggen, want ons volk
heeft zelf geantwoord:
door vrijwilligen en verbitterden strijd tegen het
bolsjewistische Rusland.
In het geheel werden 60.800 Esthlanders door de
bolsjewieken weggesleept. De Esthische steden hebben
tot bij de 32% hun ingezetenen verloren. 6172 gebouwen
werden vernield en alle groote industriëele bedrijven gedeeltelijk
of geheel vernietigd. De landbouw verloor
25% von alle paarden, 31% van het rundvee, 29% der
1514 — H.