De breuk van het voorvredesverdrag van Versailles.

stip met het werk klaar zijn en dadelijk op een andere
plaats aan het werk gesteld kunnen worden. Het overschot
van hel in vollen omvang opgeëischte krediet van
de staatsbank steken de GULAG-joden in de zak. Het
gaat hier om reusachtige bedragen.
Gruwelen van de ,E i a p p e'. Onder .etappe'
verstaat men een gemeenschappelijk transport van de
G.P.Oe.-slachtoffers van de plaats van arrestatie naar
het strafkamp, of van strafkamp tot strafkamp, of naar
de verschillende kampen binnen een bepaald strafkampgebied.
Ik zelf heb, na van Moskou weggestuurd te zijn
een etappereis van in het geheel 12 000 KM. per spoortrein,
1 200 KM. per boot en in drie etappen nog verdere
1 200 KM. te voet afgelegd.
Reeds voor het begin van de etappereis wordt den
ongelukkigen alles weggenomen, zoodat ze alleen moeten
reizen met wat ze op het lijf hebben. Dan worden ze
in speciale gevangeniswagens gestopt. In een compartiment
voor 9 man liggen er 12 tot 14 hoofd aan hoofd
achter tralies en onder de strengste bewaking. Ze kunnen
gedurende de geheele reis alleen maar liggen, 's Nachts
lichten de G.P.Oe.-wakers met hun zaklantarens alle tien
minuten de reien af en tellen of er zich ondertusschen
misschien niet een van de gevangenen heeft opgehangen,
of zooals de gevangenen het uitdrukten, zich .zelfstandig
bevrijd' heeft. De voeding beslaat uit brood, haring en
15 gram suiker. Warme spijzen of dranken of vrije beweging
krijgen ze gedurende de geheele spoorreis niet.
Ook kan men zich gedurende de etappereis niet wasschen.
Het spreekt van zelf dat men daardoor door ongedierte
bijna opgevreten wordt. Zieken, die gedurende
de spoorreis ook in geval van levensgevaar niet naar
een ziekenhuis gebracht kunnen worden, zijn op de voetreis
volkomen verloren; zij worden doodgeschoten.
Deze reizen te voet zijn de verschrikking van alle gedeporteerden.
Zij leiden door onherbergzame streken,
vaak honderden kilometers over wild, onbewoond terrein,
onder de ongunstigste klimatische omstandigheden,
met gemiddelde dagmarschen van 40 kilometer. Een
etappe, die uit ongeveer 800 tot 2 000 gedeporteerden,
ongeveer 120 G.P.Oe.-wachtmannen en 40 scherp gedresseerde
honden bestaat, moet op de voetreis dicht
aaneengesloten blijven. Op de zoogenaamde etappewegen
bevinden zich op afstanden van ongeveer 40 KM.
zoogenaamde .Stanoks', d. w. z. overname- en verplegingsposlen,
meestal uit tenten of leemhutten bestaande.
Hier worden de geleidemanschappen gewisseld en de in
het vuil opeengepakte etappemanschappen kunnen ook
eenige uren .rusten'. Zoo komen deze etappen, vaak na
wekenlange voettochten met slecht schoeisel en slechte
bovenkleeding, vaak ook zonder deze, meestal volkomen
uitgeput bij het doel aan.
Menschenvangst met wisselende leuzen.
Onder het gezichtspunt van de menschenvangst
komt de geheele binnenlandsche sowjetpropaganda in
een nieuw licht te slaan. Al deze campagnes en demonstratieprocessen,
waarvan men in de jarenna den dood van
Lenin tot in den tegenwoordigen tijd in de pers, de radio,
de film, in redevoeringen en boeken zooveel ophef heeft
gemaakt, hebben ten slotte maar één doel: de menschenvangst.
Zij brachten reusachtige arrestatiegolven.
Daar was de regeeringscampagne voor de ,ontkoelakiseering'
(vernietiging van de groote en middelgroote
boeren) in de jaren 1923 tot 1926, waardoor milli­
oenen voormalige Koelaken naar de groote bouwondernemingen
in het verre Oosten, in de oerwouden van
Karelië en in andere gebieden geleid werden. Daar was
de regeeringscampagne voor de .collectiviseering van
de sowjet-oeconomie' van het jaar 1926, die tot massale
arrestaties van al degenen, die schadelijk waren voor de
collectieve oeconomie.
Bijzonder interessant zijn de met veel drukte en
demonsfratieprocessen doorgevoerde regeeringscampagnes
tegen degenen, die voor de industrie schadelijk
waren, waardoor wederom honderdduizenden kwaliteitswerklieden
en ingenieurs voor het oprichten van wapeningscentra
en groote elecirische centrales in het Kusnjezbekken,
bij den Oeral, langs de Wolga en voor andere
doeleinden aan het werk gesteld werden. Niet te vergeten
ook de diefstal- en geschiedenisvervalschingscampagnes,
die een groot aantal waardevolle welenschappelijke
werkers en koelies voor de strafkampen
van het Europeesche Noordoosten leverden.
In 1934 begonnen de bekende eigenlijke politieke
campagnes, die over de geheele wereld zooveel opzien
gebaard hebben. Deze leverden het gros voor de uitbreiding
van de groote wapeningsbases in Siberië, in den
noordelijken Oeral, voor de groote kanaalwerken Moskwa-Wolga
en Wolga-Don. Duizenden werden toenmaals
gefusilleerd, millioenen echter gingen naar de
slavernij.
De ingezetenen van een dwanggebied of strafkamp
worden in drie groepen ingedeeld. De eigenlijke misdadigers
voor de G.P.Oe. vormt de derde groep (S/K III).
Zij omvat alle politieke verdachten, die men niet tot een
bekentenis kon dwingen. In deze groep bevindt zich ook
het grootste gedeelte van de zich in het kamp bevindende
buitenlanders, ongeveer 25 000 uit alle landen.
Aldus werd de menschenvangst in het roode ,Sowjetparadijs'
door de regeering met wisselende leuzen met
zulk een stijgend succes gevoerd, dat feitelijk iegenwoordig
uil elke sowjetfamilie minstens één lid als slaaf
in zulk een strafkamp smacht.
De laatste camoufleering van dezen doortrapten
menschenhandel en dit verslavingsproces bereikten de
machthebbers door de strafkampen in 1940 eenvoudig in
.groote bouwondernemingen' te herdoopen, zonder aan
het satansche principe ook maar het geringste te veranderen.
Zelfs de reactionairste staten moeten nog
sociaal schijnen tegenover dit systeem van absolute menschenverachting
en menschenvernietiging.
Toen Spanje met de bolsjewieken in harden strijd
lag, leverde Engeland aan deze wapens en munitie. Het
was dus Engelands wil, dat het bolsjewisme in Spanje
zou zegevieren. In den nieuwen Europeeschen oorlog
trad Engeland echter aan de zijde van den grootsten
vijand van alle volken. Daarmede heeft het zelf zijn
vonnis gewezen.
Volken van Europa en van de wereld! Vraagt U af,
hoeveel van deze 25 000 menschen van de derde groep
der buitenlandsche arbeidsslaven tot Uw eigen zonen
behooren. Vraagt U ook af, waf Uw lof zou zijn, als niet
Duitschland en de met Duitschland verbonden vrije volken
de oprukkende bolsjewistische massalegers vernietigd
zou hebben!
Verantwoordelijke Uitgever: President Heinrich Kessemeier, Hamburg 13, Hocballee 127
Fa!ken-Verlag, Hamburg; Chr.