De breuk van het voorvredesverdrag van Versailles.

nische toestanden in de vervuilde en overbevolkte sleden
der Sowjet-Unie kent zal zich niet verbazen over het ontzettende
aantal . slachtoffers. Tien millioen menschen
moesten sterven omdat het bolsjewisme geen vrije
boeren in het land van het proletariaat wilde dulden.
Sedert de collectiviseering is de lijfeigenschap op het
platte land weder ingevoerd, alleen met dit onderscheid
dat in plaats van den landheer de kommunistische,
meestal joodsche functionairis de knoet zwaait. Naast
den ontrechten proletariër van de sowjetfabrieken staat
de proletariër van het collectivisme, die voor de dictatuur
van her proletariaat heerendiensten moet verrichten.
De mannen in het Kreml kunnen zich voor de wereld
niet genoeg verhoovaardigen op de kanaal- en spoorwegwerken
die als kultuurprodukten voor de prestaties
van het bolsjewisme propaganda moeten maken. Zij verzwijgen
echter dat deze ondernemingen aan 8.600.000
menschen het leven gekost hebben. Deze zijn als dwangarbeiders
door onvoldoende voeding, jammerlijke kleeding
en gebrek aan medische hulp omgekomen.
Dat was ook het lot van de boeren, wier
eenige misdaad hun vlijt was, die hun een bescheiden
welstand, die hun een paar koeien in plaats
van ééne koe verschaft had.
Dat was het lot van menschen, die voor
het bolsjewisme misdadigers zijn omdat ze uit
burgerlijke ouders geboren werden.
In deze beruchte verbanningskampen werden ook de
menschen gebracht die verdacht waren van een antisemitische
gezindheid.
De eenige profijttrekkers van het bolsjewisme waren
de joden. Zelfs tot in de hoogste posities van staat en
maatschappij waren zij doorgedrongen (een naamlijst,
die tot 1937 reikt, brengt het vlugschrift nr. 924). Talrijke
kerken werden vernield, maar de synagogen werden
gespaard. Over al deze misdaden zijn de Engelsche
machthebbers ingelicht. Zoo schreef de heer Churchill
in het jaar 1919 in de „World Crisis" over Lenin:
„Rusland, dat zich zelf uit de menschelijke gemeenschap
gestooten heeft, slijpt in den poolnacht het lemmer en predikt
met van honger en ascese verstarde lippen 'zijn philosophie
van haat en dood."
In een massale betooging, die op 2 Februari 1931 in
de Philharmonic Hall te Liverpool plaats vond, verklaarde
dezelfde Churchill:
„Duivelachtige daden worden in het huidige Rusland bedreven.
Hunderdduizenden worden met een meedoogenloosheid
ten doode gekwaeld, die het menschdom sedert het
Romijnsche wereldrijk niet gezien heeft."
Om de vlucht uit de hel van Sowjet-Rusland en het
bekend worden van de ware toestanden te verhinderen
hadden.de joodsche machthebbers aan de grens een
doode Zone ingericht, die in een breedte van vijftig
kilometer van het zuiden tot in hef hooge noorden verliep
en met duizenden wachttorens en prikkeldraadversperringen
doorspekt was. Deze doode zone werd
door de Duitsche weermacht doorstoten. Millioenen
Duitsche soldalen en vrijwillige legionairs uit bijna alle
Europeesche landen werden getuigen van het grootste
volkenbedrog aller tijden. Al deze vrije menschen zagen
onder de strijdende roode legers geen joden; zij zagen
echter dat onder de politieke kommissarissen en andere
politieke persoonlijkheden de jodenneus overheerschte.
In Lemberg, Doebno, Luck en andere plaatsen werden
zij, door de bevolking als bevrijders begroet, getuigen
van door de bolsjewieken aangerichte beestachtige
bloedbaden zooals men zulks tot nu toe niet voor mogelijk
gehouden zou hebben. Uit de vele berichten over de
vreeselijke misdaden citeeren wij er slechts een van den
Slowaakschen majoor öaske:
„Wij kwamen naar S. Deze plaats ligt op ongeveer
80 kilometer van de Russische grens op Oekrainsch gebied.
800 vredelievende menschen werden hier op wreede
wijze vermoord. In de tweede daarop volgende plaats
werden 240 arbeiders vermoord, omdat ze om hun
maandelijksch loon gevraagd hadden. De verschrikte
bevolking leidde ons naar een weeshuis. Hier hadden
de bolsjewiken 80 kinderen doodgeslagen, alleen maar
om de Oekrainers uit te roeien. Als ik deze beestachtigheden
niet gezien had, zou ik nimmer geloofd hebben
dat menschen tot iels dergelijks in slaat zouden zijn."
Nog op 20 Januari 1940, toen Finland zich tegen den
overval van het joodsche Sowjet-Rusland verzette, verklaarde
de Engelsche machthebber Churchill voor de
radio:
„Wat Finland voor het menschdom volbracht heeft, is wonderbaar.
Iedereen kan thans zien hoe het kommunisme den
innerlijken samenhang van een natie ondermijnt, hoe het
kommunisme in tijden van vrede tot verworpenheid en honger
leidt, hoe het in tijden van oorlog tot verachtelijkheid en gemeenheid
leidt."
Anderhalf jaar later echter worden de bolsjewistische
misdadigers onder het daverende applaus van de Lords
, en de afgevaardigden van het Engelsche Parlement tot
gealliëerden van Zijne Britsche Majesteit verklaard. De
Sowjet-joodsche bolsjewieken en de Engelsch-joodsche
plutocraten hadden elkander gevonden en verbonden
zich voor een gemeenschappelijk doel, de vernietiging
van de Europeesche kuituur, het tot stand brengen van
de joodsch-bolsjewistische wereldrevolutie.
Wat met Spanje niet gelukfe moest nu door de vernietigung
van Duitschland, door de bolsjewistische overstrooming
van geheel Europa bereikt worden.
Maar dit plan werd verhinderd door de waakzaamheid
van Adolf Hitler. In het uur van het hoogste gevaar
joeg hij de opmarcheerende bolsjewistische millioenenlegers
uiteen en redde daardoor de Europeesche kuituur
voor den ondergang.
Finland heeft, zooals Engelands machthebber Churchill
den 20sten Januari 1940 zeide, zijn daden voor het
menschdom volbracht. Wat Adolf Hitler volbracht deed
hij voor Duitschland; maar hij deed het ook voor de
volken van Europa. Hij bewaarde ze voor dezelfde grenzenlooze
ellende, waarin de bolsjewieken het Russisch
volk gedompelt hebben.
Verantwoordelijke Uitgever: President Heinrich Kessemeier, Hamburg 13, Hochallee 127
Uitgever: Falken-Verlag, Hamburg * Chr.