De breuk van het voorvredesverdrag van Versailles.

„Een beeld van den toestónd, zooals f k dien zie"
Kernstuk van de rede Van den Führer en Rijkskanselier Adolf Hitler naar aanleiding van het ten einde brengen
van den oorlog in Frankrijk.
Ten eerste: Het verloop van de achter ons liggende
tien maanden heeft mij gelijk en onzen tegenstanders
ongelijk gegeven.
Als zoogenaamde Engelsche staatslieden verzekeren
dat hun land uit iedere nederlaag en ieder wansucces
sterker te voorschijn treedt, dan is het zeker geen overdrijving
als ik hierbij verklaar dat wij uit de successen
eveneens sterker te voorschijn gekomen zijn.
Ik heb U reeds op 1 September
van het laatste jaar verklaard
dat, wat er ook moge gebeuren,
Duitschland noch door wapengeweld
noch door den tijd zal worden
overmeesterd. De militaire
situatie van hef Rijk is thans sterker
dan ooit. Gij hebt de op zich
zelf zware, maar over het geheel
toch zoo geringe verliezen gezien,
die de Duitsche strijdmacht gedurende
de laatste drie maanden
geleden heeft. Wanneer gij bedenkt
dat wij in dezen tijd een front gevormd
hebben, dat thans van den
Noordkaap tot de Spaansche grens
reikt, zijn de verliezen, in het bijzonder
wanneer zij met den wereldoorlog
vergeleken worden,
buitengewoon gering.
Ten tweede: De wapens. Niettemin
hebben wij natuurlijk voorzorgsmaatregelen
genomen voor
verliezen, welke veel grooter zijn.
De daardoor uitgespaarde mannen
van ons volk zullen ten goede
komen aan de voortzetting van
den vrijheidsoorlog, die ons is opgedrongen.
Het verlies aan wapens
in den veldtocht tegen Noorwegen
envooral ook tegen Nederland,
België en Frankrijk, is volkomen
onbeteekenend. Het staat
in geen verhouding tot de productie.
Leger en luchtmacht zijn op
het oogenblik dat ik tot U spreek, Adolf Hitler, de Führer van Grootduitschland
ook wat hun uitrusting betreft, volkomener
en sterker dan zij voor het offensief in het
Westen waren.
Ten derde: De rnuniiievoorziening. De munilievoorziening
werd op zulk een schaal voorbereid en de aangelegde
voorraden zijn zoo groot dat op vele gebieden
thans moet worden overgegaan tot een beperking, resp.
omschakeling der productie, daar de ter beschikking
staande depots en opslagruimten, ook bij de grootste
uitbreiding, voor een deel niet meer de sterk toegenomen
aanvoeren zouden kunnen bergen. De gezamenlijke
voorraden zijn derhalve bij het leger en de luchtmacht
op het oogenblik voor alle wapens aanzienlijk
grooter dan voor den aanval in het Westen.
Ten vierde: Voorden oorlog belangrijke grondstof f en.
Dank zij het vierjarenplan was Duitschland uitstekend
voorbereid op de zwaarste beproevingen. In geen enkele
weermacht op aarde is ook maar benaderend zooals
in Duitschland een omschakeling bereikt van voor
den oorlog belangrijke grondstoffen die geïmporteerd
moeten worden tot stoffen die in het land zelf voor-
komen. Wij bezitten in de eerste plaais de beide belangrijkste
grondstoffen, kolen en ijzer, in — ik mag
thans wel zeggen — onbegrensde mate. Wat de brandstofvoorziening
betreft, de voorraden zijn rijkelijk groot
en de capaciteit van onze productie stijgt en zal binnenkort
— zelfs wanneer iedere invoer uitblijft — voor onze
behoeften volkomen toereikend zijn. — Door onze inzameling
van metaal is reeds aanstonds onze metaalreserve
zoovergroot dat wij tegen
een oorlog van eiken duur zijn
opgewassen en geen enkele gebeurlijkheid
behoeven te vreezen.
Hierbij komen nog de geweldige
mogelijkheden, die in het verkrijgen
van een onafzienbaren buit,
zoowel als in het ontsluiten van
de door ons bezette gebieden liggen.
Duitschland en Italië bezitten
in de door hen gereguleerde
en beheerschte oeconomische
ruimte rond 200 millioen menschen,
waarvan slechts 130 millioen soldaten
opleveren, terwijl meer dan
70 millioen uitsluitend in oeconomisch
opzicht werkzaam kunnen
zijn.
Ook de voedselvoorziening is
dezen keer, dank zij de tijdig getroffen
maatregelen, voor den
duur van den oorlog verzekerd.
Ten vijfde: De houding van het
Duitsche volk. Het Duitsche volk
is dank zij de nationaal-socialistische
opvoeding niet in dezen
oorlog gegaan met de oppervlakkigheid
van een hoera-patriotisme.doch
met den fanatieken ernst
van een ras dat het lot kent dat
het fe waehfen staat voor het geval
het overwonnen zou worden.
De pogingen van de propaganda
van onze tegenstanders om deze
aaneengeslotenheid te verbreken
waren even dom als nulteloos.
Tien maanden oorlog hebben dit
fanatisme verdiept. Het Duitsche
volk heeft zijn innerlijke houding voor alles bewezen
door zijn zoonen die op de slagvelden streden en die in
enkele weken den na Duitschland sterksten militairen
legenslander hebben verslagen en vernietigd. Hun geest
was en is ook de geest van het Duitsche vaderland.
Ten zesde: Het overige deel ven de wereld De laatste
hoop schijnt in de oogen der Engelsche politici, behalve
op de vei bonden en geallieerde naties, bestaande
uit een aantal van door hen onderhouden staatshoofden
zonder troon, steaislieden zonder volken en gerer?als
zonder legers, op nieuwe verwikkelingen gevestigd te
zijn, die zij hopen te voorschijn te kunnen roepen dank
zij hun in dit opzicht beproefde handigheid. Het geloof
aan een mogelijke nieuwe vervreemding tusschen
Duitschland en Rusland is van deze verwachting een
werkelijke Ahasverus.
De Duitsch-Russische verhouding is definitief bepaald.
Het motief hiertoe lag in het feit dat Engeland
en Frankrijk, ondersteund door zekere kleine staten,
Duitschland veroveringsplannen in gebieden toedichtten,
/ —
Nr. 1354 Holl'.