De breuk van het voorvredesverdrag van Versailles.

De vervaardigers der leugens öv*
Duitsche gruwelen ontmaskerd
xHet Britsche en Amerikaansche publiek
weet slechts zelden, hoe schandelijk het belogen
en bedrogen wordt». Aldus schreef de vroegere
Britsche diplomaat Graham Scott in The Middlesex
County Times. Deze woorden hebben betrekking op de monsterachtige
leugens over gruwelen, die over Duitschland uitgestrooid
zijn en nog steeds uitgestrooid worden. Een andere
Engelschman, de vroegere onderstaatssecretaris
aan het Ministerie
van Buitenlandsche Zaken, A r -
thur Ponsonby, heeft feiten
openbaar gemaakt, die op merkwaardige
wijze toonen, hoe leugens
over gruwelen in elkaar gezet
worden.
Als men den stroom van venijn
beteugelen wil, dan dient men het
volgende te overwegen:
Ten eerste. Na het uitbarsten
van de revolutie in November
1918 slaagde de jood K u r.t
E i s n e r er in in Beieren de
macht in handen te krijgen. Op
den 30sten April 1919 zijn toen in
München tien gijzelaars
doodgeschoten. Zes dezer
ongelukkigen, waaronder Gravin
Hella von Westarp, behoorden tot
het Münchener Thulegenootschap,
dat zich toelegde op de studie van
het Germaansche ras. Deze genadeloos
vermoorde gijzelaars waren
allen Christenen. Verantwoordelijk
voor hun gevangenneming waren
de leiders van den opstand te
München: Levin, Leviné, Sontheimer,
Toller, Landauer, Mühsam,
allen, zonder uitzondering, joden.
In de nieuwsbladen der wereld is
over deze barbaarsche vermoording
van menschen, die niet het
geringste misdrijf begaan hadden,
geen geluid vernomen geworden.
In Rusland zijn onder de heerschappij
der Bolsjewisten tallooze
bisschoppen en priesters, zoowel
als millioenen Christenen ter dood
gebracht door de moordenaars en brandstichters der Tscheka,
die door joden aangevoerd werden. Daartegen verhief zich
toen geen joodsche storm van verontwaardiging.
Toen echter Hongarije zich trachtte te verweren tegen
den joodschen moordenaar en Drandstichter Bela Ruhn en zijn
medeplichtigen, toen weerklonk tegen Hongarije in de geheele
wereldpers, als op een gegeven teeken, de eenparige kreet:
Weg met het wit-Hongaarsche schrikbewind!
Toen later de Duitsche Nationaal-Socialistische Arbeiders-
Partij sterk werd en haar leider Adolf Hitier aan de regeering
kwam, toen barstte de wereldpers als op een gegeven teeken
weer los: Hitier richt de beschaving te gronde!
Hitier is een gevaar voor de geheele wereld!
Wat bewijst dit stilzwijgen der wereldpers over de misdaden
door joden begaan? Wat bewijst dat verontwaardigd geschreeuw
van dezelfde pers, als ergens ter wereld een jood
ter verantwoording geroepen wordt?
Ten tweede. In den herfst van het jaar 1932 bracht
de Fransche ministerpresident Herriot een officieel bezoek
aan Madrid. Het doel van dat bezoek was Spanje bij de Fransche
oorlogsplannen tegen Duitschland in te deelen. In het
bizonder wilde Herriot op Spaanschen bodem wegen tot
stand brengen voor het aanrukken der Fransche koloniale
Hoe leugens over
gruwelen in de wereld komen.
Een leerzaam voorbeeld.Feiten genoemd door ArthurPonsonby,
vroegere onderstaatssecretaris van het Britsche Ministerie van
Buitenlandsche Zaken.
CBizonderkeden kan men vinden in de vlugschriften No. 181 en
202 van den Haniburgschen Mchte-Bund; gratis verkrijgbaar.)
Gedurende den oorlog werden na den val van Antwerpen in
Duitschland de klokken geluid om de overwinning te vieren. De
« Komische Zeitung » vermeldde dit als volgt:
«Toen de val van Antwerpen bekend werd, werden de kerkklokken
geluid. • Dit volmaakt onschuldige bericht werd door den «Matin»
in den volgenden vorm overgenomen:
u
Volgens de «Kölnische Zeitung » werden de geestelijken te Ant«
werpen, na den val van deze vesting, gedwongen de klokken te
luiden»
«The Times» maakte daar weer het volgende van:
«De Belgische geestelijken, die toestemming weigerden tot het
luiden der klokken na den val van Antwerpen, zijn uit hun
ambt ontslagen.*
Daarop berichtte de «Corriere della Sera» te Milaan:
«Volgens een betrouwbare mededeeling in The Times werden de
ongelukkige geestelijken, die na den val van Antwerpen verboden
hadden de klokken te luiden, tot dwangarbeid veroordeeld.»
Toen nam de «Matin» zijn eigen leugenachtige bericht weer op
en gaf den lezers de volgende lezing:
«Naar de «Corriere della Sera» via Londen uit Keulen verneemt
wordt het bericht nu bevestigd, dat de barbaarsche veroveraars
van Antwerpen de geestelijken, die heldhaftig geweigerd hadden
de klokken van hun kerken te laten luiden, gestraft hebben door
ze in hun klokken op te hangen met het hoofd naar beneden
om ze aldus tot menschelijke klepels te maken.»
troepen. Het Spaansche volk bereidde Herriot geen fraaie
ontvangst. Spaansche verslaggevers waagden het zelfs Herriot
pijnlijke vragen voor te leggen over de verwoestende gevolgen
van het aan Duitschland gedicteerde «Verdrag» van Versailles
en over den leugen met betrekking tot Duitschlands schuld
aan den oorlog. Herriot voelde zich beleedigd. Dadelijk na zijn
terugkeer te Parijs bepaalde hij, dat belangrijke sommen verstrekt
moesten worden voor de
Fransche propaganda in het buitenland.
Verder beval hij de op­
richting van een regeeringsbureau
voor den afweer van den Duitschen
aanval op het «Verdrag»
van Versailles. Paul-Boncour, de
opvolger van Herriot, riep voor
hetzelfde doel een geheel nieuwe
propaganda-organisatie in het leven
en vertrouwde de leiding daarvan
toe aan den onderstaatssecretaris
van het Ministerie van Buitenlandsche
Zaken, Pierre Got.
Deze verklaarde aan een vertegenwoordiger
van het Petit Journal,
dat het zijn taak was aan de
wereld te toonen, wat Fransche
propaganda vermocht. De Fransche
wapenfabriek, Schneider-Creusot,
stelde terstond 75 millioen franc
ter beschikking van deze nieuwe
propaganda. De Fransche rechtsche
partijen begonnen met koortsachtigen
spoed gelden te verzamelen
voor hetzelfde doel. Hoe
deze propaganda haar machtsgebied
tracht te vergrooten verraadt
het volgende bericht uit New
"ïork:
«In Amerikaansche kringen heerscht
groote bezorgdheid over de plannen
van het halfambtelijk Havas Agentschap
om, met hulp van de Fransche regeering,
het Fransche net voor berichten
over de geheele Vereenigde Staten, Kanada
en Zuid-Amerika uit te breiden.»
(Opmerkelijk is het, dat de meeste berichten
in Amerikaansche bladen over
gruwelen in Duitschland door Fransche
pers-agentschappen verspreid worden.)
In de hoofdstraten en op de voornaamste pleinen van Parijs
werden groote biljetten aangeplakt met opschriften zooais:
Hitier richt den vrede te gronde.
Ten derde. Sedert Hitier aan de regeering kwam zijn
talrijke sociaal-democraten uit Duitschland gevlucht. Na de
revolutie van 1918 hadden de sociaal-democraten zich in de
belangrijkste ambten van het Duitsche Rijk, van de afzonderlijke
landen, de steden en de gemeenten gedrongen en zich
in de scholen, schouwburgen, kuituurgenootschappen, de
journalistiek en de literatuur vastgezet. Door deze menschen
werd een geest van verdorvenheid en ontaarding aangekweekt;
door hun arbeid nam de vergiftiging van het Duitsche leven
ongehoorde afmetingen aan. Doelbewust handelden zij allen
in overeenstemming met het beginsel, dat de vroegere leider
der socialisten, B e b e 1, eens in den Duitschen Rijksdag verkondigd
had:
De wonden aan het Duitsche volkslichaam moeten
niet gesloten maar opengehouden worden!
Bizonder vijandig tegenover het Duitsche volk stond de
Duitsche sociaal-democraat K a u t s k y. Deze verschafte zich
in 1919 toegang tot het archief van het Ministerie van Buitenlandsche
Zaken. Hij maakte daar uittreksels uit de verschillende
documenten en vervalschte en verdraaide ze. Deza
Fichtebondblaadjes. H.No.534. (Nederland.)