De breuk van het voorvredesverdrag van Versailles.
De breuk van het voorvredesverdrag van Versailles. De breuk van het voorvredesverdrag van Versailles.
Volgens het Duitsche recht worden als bijstand voor kraamvrouwen bij bevallingen en ongemakken de kosten van de vroedvrouw, den dokter, medicijnen en andere kleine geneesmiddelen verstrekt. Voorts wordt een eenmalige toelage voor de verdere kosten der bevalling verleend en gedurende tien weken een weekgeld ter hoogte van de ziekteuitkeering, behalve de bijzondere bijdrage voor den tijd dat het kind gezoogd wordt. De Duitsche sociale verzekering heeft voor deze ondersteuningen in het jaar 1938/39 meer dan 110 millioen Rijksmark uitgekeerd. In Duitschland worden ook de kosten betaald voor gevallen van zware ziekte die de behandeling door een specialist, een operatie, de behandeling in een ziekenhuis, enz. noodzakelijk maken. Dit is in Engeland niet het geval. Daarvoor mogen in Engeland de arbeiders in verhouding tot de zeer geringe prestaties van de verzekeringsinstituten zeer hooge bijdragen betalen en ze moeten er mede rekening houden dat ze, als ze een ziekenhuisbehandeling aannemen, elk oogenbhk uit het ziekenhuis kunnen worden ontslagen. Het verzekeringsinstituut heeft alleen het recht, niet de plicht, om uit de voor de geneeskundige behandeling ter beschikking staande gelden aan de ziekenhuizen een bijdrage le betalen. Blijven deze bijdragen uit, dan zijn de ziekenhuizen ten allen tijde bevoegd om aan de verzekerden het verblijf te ontzeggen. Voor de toename van de sociale spanningen in Engeland is vooral de toename van de arbeidsgeschillen sedert 1933 kenmerkend. Van 1933 tot 1937 steeg het aantal arbèidsgeschillen van 357 tot 1 122. Duidelijk blijkt uit het onderstaande overzicht de toename deisociale spanningen: . Aamal siakers-en Gedwongen V e r l o r e n werkdagen ' a uitges'otenen werklno/en 1933 114 000 22 000 1 070 000 1934 109 000 25 000 960 000 1935 230 000 41 000 1 960 000 1936 241 000 75 000 1 830 000 1937 390 000 205 000 3 420 000 Vooral was de verminderde prestatie merkbaar bij de kolenmijnen in het jaar 1938 waarin op 173000 stakers 697000 ploegen uitvielen. De kinderarbeid is een van de treurigste hoofdstukken van de sociale geschiedenis van Groot-Bnttanië. De betaling van dezen arbeid werd geregeld volgens gedanen arbeid. Daarom werden de kinderen bijna tot hun volle uitputting aangespoord. Vluchtten de kinderen uit hun werk, dan zag men er niet tegen op, ze als misdadigers in de boeien te slaan. De dood was de eenige uitweg en het aantal zelfmoorden onder de kinderen was ontzettend hoog. Eerst in het jaar 1937 werden bepalingen uitgevaardigd die elders reeds sedert generaties tot het ijzeren fonds van de arbeiderswetgeving behooren. Een verbod van nachtarbeid voor vrouwelijke en jeugdige arbeiders tusschen 14 en 21 jaar werd eveneens eerst in den laatsten tijd ingevoerd. Tot op dat tijdstip stonden in Engeland voor de exploileering van vrouwen en jeugdigen alle deuren wijd open. De werktijd van mannelijke arbeiders is in het geheel niet beperkt. Het schijnt verklaarbaar dal naar het voorbeeld van het moederland de sociale toestanden in de kolomen en vooral in Indië vreeselijk zijn. De „upper classes" — de hoogere kringen — kennen slechts een doel: Niet voor hel welzijn van den arbeider moet gezorgd worden, maar voor de winsten der particuliere ondernemingen. Wanneer men zich deze toestanden voor oogen houdt is het begrijpelijk dat Engeland met schele oogen kijkt naar wat er in Duitschland op het gebied van socialen opbouw sedert 1933 gepresteerd is en dat hierin een van de redenen van de oorlogsverklaring van Engeland aan Duitschland ligt. In de vrees voor het Duitsche voorbeeld en in de afgunst schuilen de diepste oorzaken van de oorlogsverklaring van Engeland aan Duitschland. Engeland duldt op sociaal gebied toestanden die meer dan achterlijk zijn. Nergens bestaan er zoo vreeselijke woonholen als in de Engelsche slums. Zoo brengt de Engelschman B.S. Townroe in zijn boek: „The Slum-Problem" het volgende voorbeeld uit de slums te Glasgow: „De bewoner had 14 jaar bij het leger gediend en was gedurende den wereldoorlog viermaal gewond geweest. De eenige woning die hij bij de demobilisatie voor zijn vrouw en zijn kind vond was een huis van twee kamers, waaraan de volksmond den naam „Telescoop-type" gegeven heeft. Een huisdeur was er niet. Het water liep langs de wanden neer omdat de regen door de muur van het huis heendrong. Deze gewezen soldaat zeide tegen mij vol bitterheid: ,Men moet een held zijn als men in zulke kamers wil leven'." Zoo behandelde Engeland zijn soldaten die uit de hel van den wereldoorlog terugkwamen. Nog heden strekt zich de wijk der armoede uit over een gebied dat ongeveer overeenkomt met den omvang van een gemiddelde groote stad. De genoemde Townroe schrijft dat^^ in Liverpool alleen 20 000 menschen in kleine keld
Weliswaar praalde de waard ouder gewoonte nog steeds met zijne vrome uitlatingen, dt>ch sedert hij zich de buldoggen had aangeschaft, het hij het mom van gehuichelde beminlijfiheid steeds meer vallen, althans wanneer de reiziger niet den indruk maakte van een machtig en invloedrijk man te zijn. Bij de meesten legde hij het er zonder veel omslag op toe, dat zij alles uitpakten, wat zij in hun zakken en in hun bagage hadden, om zich dan datgene toe te eigenen, wat hem het meest aanstond. Ook uit de postkoetsen, die elke week den weg naar den pas moesten afleggen, sleepte hij paketten en brieven in zijn huis, al was het alleen maar om te weten te komen, of er nieuwe zendingen via den pas aangekondigd werden, die het rooven waard waren. Doch bij al zijn vrijpostig gedoe, pochte hij doorloopend op zijne vroomheid en prees de gerechtigheid. En niemand van de uitgeplunderden het hij gaan, zonder hem de op zalvenden toon uitgesproken troostwoorden op zijn verderen weg mede te geven: „Luister naar mij, beste vriend, deze wereld is vol slechtheid en rooflust. Hoe gemakkelijk hadt gij op den verderen tocht bij roovers terecht kunnen komen, en al je hebben en houden zou dan in ... of er nieuwe zendingen angekondigtl werden, die het rooven waard waren. handen gekomen zijn van slechte menschen. Dat kan nu niet meer gebeuren, verheug je, dat alles opgeborgen werd in het huis van een rechtvaardig mensch! Ga met God!" Vervolgens floot hij dan zijn buldoggen, opdat deze den armen vreemdeling voorbij zouden laten. Hijzelf vouwde zijn handen op zijn wanstaltig lijf en knikte den vertrekkende zelfgenoegzaam na. Hij was zoozeer overtuigd van zijn eigen rechtschapenheid, dat het geen enkelen keer bij hem opkwam, dat de ware gerechtigheid op een kwaden dag weieens zou kunnen komen opdagen, ten einde zijn buldoggen op te ruimen en om voorgoed met hem af te rekenen wegens zijn keurig bedrijf. Hij was immers niemand anders dan „John Buil", en ondanks het nieuwe opschrift „Kom binnen" op het bord boven zijn deur, schemerden nog duidelijk de woorden „Gibraltar", „Cyprus", „Suez",„Aden", „Singapore", „Hongkong" door! Falken-Press, Hamburg / N r.. 1344
- Page 1 and 2: De breuk van het voorvredesverdrag
- Page 3 and 4: Wilson, de man met de veertien punt
- Page 5 and 6: De vervaardigers der leugens öv* D
- Page 7 and 8: De Waarheid over de Joden in Duitsc
- Page 9 and 10: Aan de Frontstrijders van den Werel
- Page 11 and 12: Wie heeft de Ontwapeningsbelofte va
- Page 13 and 14: Karl Smakman MdinZ, Quintinsstr. 8
- Page 15 and 16: Adolf Hitiers waarschuwing voor net
- Page 17 and 18: Hel Bolsjewisme in Theorie en Prakt
- Page 19 and 20: Het Russische volk onder sovjet-joo
- Page 21 and 22: De Ondermijning van het Familieleve
- Page 23 and 24: Hef Bolsjewisme Wereldvijand No. I
- Page 25 and 26: Hoe Arbeidersdelegaties door Souile
- Page 27 and 28: Wat voerden de joodsche Sowjet-mach
- Page 29 and 30: Wie verdient aan den oorlog? Te all
- Page 31 and 32: LONDON, THURSDAY, AUGUST 31. 1939 N
- Page 33 and 34: Vrede of vernietigingsoorlog? Het v
- Page 35 and 36: Politiek en phrase. Kort voor het u
- Page 37 and 38: Zoo luidt Duitschlands antwoord. Tr
- Page 39 and 40: „Handleiding voor Gruwelpropagand
- Page 41 and 42: Een volk in het concentratiekamp. W
- Page 43 and 44: noord op zee. Bij dc Britsche landi
- Page 45 and 46: Onder de politieke methodes, de eig
- Page 47: Zo/ Het rijkste Land der Wereld en
- Page 51 and 52: „Een beeld van den toestónd, zoo
- Page 53 and 54: John Buil en de kleine natiën Dc P
- Page 55 and 56: De waarheid over het Reuter-bureau.
- Page 57 and 58: De balans van den Engelschen oorlog
- Page 59 and 60: Aan de kaak gesteld! Kernstukken va
- Page 61 and 62: De Zeeoorlog tusschen Duitschland e
- Page 63 and 64: Heldengedenkdag in Groof-DuUsdiland
- Page 65 and 66: THE Door de straten van Londen veeg
- Page 67 and 68: Hoe Engeland zijn vrienden behandel
- Page 69 and 70: De Strijd aan de Somme 1916 en 1940
- Page 71 and 72: De Duitsche zegetocht op den Balkan
- Page 73 and 74: Bolsjewistisch bloedbad Wanneer er
- Page 75 and 76: Gevaren waaraan Europa Moot stond I
- Page 77 and 78: Wie is Stalin? In de maand Februari
- Page 79 and 80: Bolsjewistische academie voor hoogv
- Page 81 and 82: Wat gebeurde er in den Stillen Ocea
- Page 83 and 84: Aanklacht tegen It alm Esthen, Lett
- Page 85 and 86: De man met twee aangezichten In 193
- Page 87 and 88: De geheimen van Admiraal Sims Op 21
- Page 89 and 90: Van \oKoii tot Cliureliili De Brits
- Page 91 and 92: De groote bluf en de ruwe werkelijk
- Page 93 and 94: pas dan minder worden, als de van d
- Page 95 and 96: Europa in doodsgevaar! In een vlamm
- Page 97 and 98: Volkeren van Europa: Weesl op Uw ho
Weliswaar praalde de waard ouder gewoonte nog steeds met zijne<br />
vrome uitlatingen, dt>ch sedert hij zich de buldoggen had aangeschaft, <strong>het</strong><br />
hij <strong>het</strong> mom <strong>van</strong> gehuichelde beminlijfiheid steeds meer vallen, althans<br />
wanneer de reiziger niet den indruk maakte <strong>van</strong> een machtig en invloedrijk<br />
man te zijn. Bij de meesten legde hij <strong>het</strong> er zonder veel omslag op toe, dat<br />
zij alles uitpakten, wat zij in hun zakken en in hun bagage hadden, om zich<br />
dan datgene toe te eigenen, wat hem <strong>het</strong> meest aanstond. Ook uit de postkoetsen,<br />
die elke week den weg naar den pas moesten afleggen, sleepte hij<br />
paketten en brieven in zijn huis, al was <strong>het</strong> alleen maar om te weten te<br />
komen, of er nieuwe zendingen via den pas aangekondigd werden, die <strong>het</strong><br />
rooven waard waren.<br />
Doch bij al zijn vrijpostig gedoe, pochte hij doorloopend op zijne vroomheid<br />
en prees de gerechtigheid. En niemand <strong>van</strong> de uitgeplunderden <strong>het</strong> hij<br />
gaan, zonder hem de op zalvenden toon uitgesproken troostwoorden op zijn<br />
verderen weg mede te geven: „Luister naar mij, beste vriend, deze wereld is<br />
vol slechtheid en rooflust. Hoe gemakkelijk hadt gij op den verderen tocht<br />
bij roovers terecht kunnen komen, en al je hebben en houden zou dan in<br />
... of er nieuwe zendingen angekondigtl werden, die <strong>het</strong> rooven waard waren.<br />
handen gekomen zijn <strong>van</strong> slechte menschen. Dat kan nu niet meer gebeuren, verheug<br />
je, dat alles opgeborgen werd in <strong>het</strong> huis <strong>van</strong> een rechtvaardig mensch!<br />
Ga met God!" Vervolgens floot hij dan zijn buldoggen, opdat deze den armen<br />
vreemdeling voorbij zouden laten. Hijzelf vouwde zijn handen op zijn wanstaltig<br />
lijf en knikte den vertrekkende zelfgenoegzaam na. Hij was zoozeer<br />
overtuigd <strong>van</strong> zijn eigen rechtschapenheid, dat <strong>het</strong> geen enkelen keer bij hem<br />
opkwam, dat de ware gerechtigheid op een kwaden dag weieens zou kunnen<br />
komen opdagen, ten einde zijn buldoggen op te ruimen en om voorgoed met<br />
hem af te rekenen wegens zijn keurig bedrijf.<br />
Hij was immers niemand anders dan „John Buil", en ondanks <strong>het</strong><br />
nieuwe opschrift „Kom binnen" op <strong>het</strong> bord boven zijn deur, schemerden<br />
nog duidelijk de woorden „Gibraltar", „Cyprus", „Suez",„Aden", „Singapore",<br />
„Hongkong" door!<br />
Falken-Press, Hamburg / N r.. 1344