De breuk van het voorvredesverdrag van Versailles.
De breuk van het voorvredesverdrag van Versailles.
De breuk van het voorvredesverdrag van Versailles.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
.Schiet, Engelsche bastaard!' Ik ging dicht bij hem staan<br />
en toen gaf ik <strong>het</strong> hem." —<br />
Een luid geschreeuw en een schot onderbraken hem.<br />
OR de „Nicosian" een wild doorelkaar. Uit zijn schuilplaats<br />
onder de brug kwam de kapitein <strong>van</strong> den Duitschen<br />
onderzeeër te voorschijn springen. <strong>De</strong> laatste <strong>van</strong><br />
de ten doode gedoemden sprong over boord en zwom<br />
om den boeg <strong>van</strong> de „Nicosian" op ons toe. Het schip<br />
droeg immers de Amerikaansche vlag.<br />
Maar men vuurde dadelijk op hem. Kapitein Manning<br />
stond naast mij op <strong>het</strong> voorschip. <strong>De</strong> Duitsche kapitein<br />
<strong>van</strong> den onderzeeër keek naar boven. Waarschijnlijk dat<br />
de uniform <strong>van</strong> kapitein Manning hem hoop gaf. <strong>De</strong><br />
Duitscher hief de hand op len teeken <strong>van</strong> overgave, dan<br />
drong een kogel in zijn mond. Hef was vreeselijk. Het<br />
volgende salvo doorboorde hem.<br />
Er werd een hand op mijn schouder gelegd. Toen ik<br />
mij omdraaide zag ik den eersten machinist <strong>van</strong> de<br />
„Nicosian". „Ik kreeg er ook een te pakken", zei hi) „Ik<br />
was direct achter den timmerman. Twee Duitschers sprongen<br />
in den tunnel. Ik snelde hen achterna. Ze klommen in<br />
een bunker, ik sloeg de deur dicht. Dan riep ik: ,Hier<br />
langs, jongens! Ik heb er twee'. Ik doodde een der Duitschers<br />
en de matrozen den anderen."<br />
Mijn ziel kwam in opstand tegen wat ik moesf aanschouwen.<br />
Daar de „Nicosian" bleef drijven kwam men<br />
overeen ze te bergen.<br />
Maar <strong>het</strong> stuitendste zou nog komen. Tegen zes uur<br />
's avonds gaf kapitein Manning <strong>het</strong> bevel de doode<br />
Duitschers naar boven te brengen. Eerst brachten ze<br />
dien uit de machinekamer. Een jonge man was <strong>het</strong>, nauwelijks<br />
meer dan een knaap. Een gat bevond zich midden<br />
in hed voorhoofd. <strong>De</strong> manschappen brachten de machine<br />
voor <strong>het</strong> ophijschen <strong>van</strong> de asch in werking. Een ketting<br />
werd neergelaten, <strong>het</strong> gerammel <strong>van</strong> de ketting, dan <strong>het</strong><br />
ratelen <strong>van</strong> de machine: <strong>het</strong> eene lijk na <strong>het</strong> andere werd<br />
aan dek gehaald. <strong>De</strong> ketting was om den hals gebonden<br />
en men sleepte de lijken naar de bakboordverschansing.<br />
leder had een gaf in <strong>het</strong> voorhoofd, op dezelfde<br />
plaats. Het maakte den indruk alsof er iemand hef laatst<br />
nog eens op geschoten had.<br />
<strong>De</strong> doode Duitschers werden gehoond. En daarin<br />
waren de officieren en de manschappen gelijk. Een hunner<br />
sfiet met zijn voet in <strong>het</strong> gelaat <strong>van</strong> een der dooden.<br />
Anderen volgden zijn voorbeeld.<br />
Toen de zon onderging wierp men de lijken over<br />
boord. Hun requiëm was <strong>het</strong> afschuwelijke vloeken der<br />
Engelsche bemanning. Van boord <strong>van</strong> de „Baralong"<br />
weerklonk dronken geschreeuw. <strong>De</strong> Amerikaansche vlag<br />
was nog altijd op de zijde <strong>van</strong> <strong>het</strong> schip zichtbaar.<br />
<strong>De</strong> „Nicosian" werd door de „Baralong" gesleept. Er<br />
waren 27 Amerikanen op dit schip. Toen de lijken <strong>van</strong><br />
Falken-Press, Hamburg<br />
de Duitschers wegzonken werd er een groote punchbowl<br />
aan dek gebracht. Matrozen en officieren schepten er<br />
met hun kopjes uit. <strong>De</strong> bowl werd telkens bijgevuld. —<br />
In den nacht liet McBride ons Amerikanen bijeen<br />
komen en hij waarschuwde ons, ooit tegen iemand een<br />
woord te zeggen <strong>van</strong> <strong>het</strong>geen wij gezien hadden."<br />
Zoover dit aangrijpende bericht. - Toen Duitschland<br />
Engeland met de bezetting <strong>van</strong> Noorwegen voorgekomen<br />
was, kwam <strong>het</strong> voor Narvik tot hevige gevechten tusschen<br />
de Duitsche torpedojagersvloot en Engelsche oorlogsschepen.<br />
Een deelnemer aan den strijd schreef ons:<br />
„Vreeselijk is dc misdaad der Britten. Menschen die met<br />
schoten door dc long hulpeloos met de golven streden werden<br />
hun slachtoffer. Op een vlot mei vveerlooze schip<strong>breuk</strong>elingen<br />
richtten zij hun snelvuur. Ze schoten neer wat<br />
hun voor den loop kwam. Met een ruwheid gingen de Britten<br />
te werk die waarlijk heestachtig was."<br />
Hoe handelden de Duitschers daarentegen?<br />
<strong>De</strong> Amerikaansche kapitein Steltman <strong>van</strong> <strong>het</strong> stoomschip<br />
„Washington" gaf in New York een bericht over de<br />
veiklaringen <strong>van</strong> de door hem opgenomen manschappen<br />
<strong>van</strong> <strong>het</strong> in den grond geboorde Engelsche vrachtschip<br />
„Oliver Grove": <strong>De</strong> Engelschen hadden hem <strong>het</strong> volgende<br />
verklaard:<br />
„<strong>De</strong> Duitsche onderzeeër had aangeboden de reddingbooten<br />
<strong>van</strong> de „Oliver Grove" op sleeptouw te nemen en gelijktijdig<br />
sos-roepen uitgezonden, zoodat de „Washington" er<br />
in slaagde de reddingbooten op te nemen. <strong>De</strong> kommandant<br />
<strong>van</strong> den Duitschen onderzeeër had alles gedaan om voor dc<br />
veiligheid <strong>van</strong> de voltallig geredde 'bemanning <strong>van</strong> <strong>het</strong><br />
stoomschip zorg te dragen. Ersl toen dit gebeurd was had<br />
hij zijn reis voortgezet."<br />
Voorts mag gewag gemakt worden <strong>van</strong> hef bericht<br />
<strong>van</strong> de bemanning <strong>van</strong> den Britschen trawler„Cresswell"<br />
<strong>van</strong> Fleefwood. <strong>De</strong> onderzeeër nam de bemanning aan<br />
boord en voer zeven uren lang ioldat de stoomboot<br />
„Phvlisia" in <strong>het</strong> gezicht kwam. Aan dit schip werd de<br />
bemanning <strong>van</strong> de „Cresswell" overgegeven. <strong>De</strong> kapitein<br />
<strong>van</strong> den trawler berichtte dat de kommandant <strong>van</strong><br />
den onderzeeër hem bij <strong>het</strong> afscheid gezegd had: „Vertel<br />
aan mijnheer Churchill dat de bemanningen der<br />
Duitsche onderzeeërs geen ongevoelige moordenaars<br />
zijn".<br />
. Met beirekking tot de nieuwe moorddaden <strong>van</strong> de<br />
Engelschen hield een deelnemer aan den wereldoorlog<br />
een rede voor de microfoon over de beschieting in <strong>het</strong><br />
jaar 1915 <strong>van</strong> den kruiser „Dresden", die zich in een chileensche.dus<br />
neutrale haven bevond. <strong>De</strong> spreker besloot<br />
zijn rede met de woorden:<br />
„Ais de Engelsche machthebbers — <strong>het</strong> zijn thans dezelfde<br />
als voor twintig jaren — nog eens moeten boeten voor alles<br />
wat zij aan laagheid en gemeenheid hebben misdreven, dan<br />
zullen ze nog eens een heel leelijke pijp moeten rooken."