De breuk van het voorvredesverdrag van Versailles.

der Europeesche cultuurvolken te verijdelen, zijn de soldaten
al onzer natiën komen toesnellen. Op de verstandelijke
en cultureele wereld in Europa — voor zoover deze
niet aan de fronten staat — rust de taak om de erfenis
der eeuwen in het geestelijk strijdperk der menschelijke
en moreele waarden te verdedigen met al de onstuimigheid
en het vuur, die uit haar gemoed oplaaien.
Al jarenlang heeft het Europeesche journalisme bij
dezen strijd zijn plaats ingenomen in de voorste linie.
Steeds is de cultuur tevens de bakermat van den
socialen vooruitgang geweest. Uit dien hoofde moet de
verklaring voor Europa's alles overtreffende positie dan
ook bovenal worden gezocht in het overweldigende feit
zijner onvergankelijke verrichtingen voor de maatschappelijke
opkomst der menschheid. Het is Europa's geest
geweest, die den allereersten stoot heeft gegeven tot het
ontwaken van het sociale bewustzijn der arbeidzame
massa's, De zuiverheid en de gloed dezer gedachten zijn
tevens de beste pleibezorgers voor hun bestaansrecht
geworden.
Elke stap achteruit in deze reeks van sociale vorderingen
is uitgegaan van die landen aan de peripherie, die
ook thans wederom den strijd tegen ons continent hebben
aangebonden: van Engeland en Rusland. Met alle dogma's
van het kapitalisme bij uitnemendheid en zoodoende
ook met de diepste poelen van maatschappelijke ellende
heeft de Engelsche geestesgesteldheid de volkeren opgescheept.
Vrijwel alle denkbeelden aangaande menschelijke
onderdrukking, menschelijk verval en misdadig
materialisme werden in Engeland uitgebroeid. Zoowaar
de boosaardige anti-maatschappelijke leer van het communisme
is ontsproten aan het brein van een Jood, die zijn
stellingen in Engeland met het ten top gevoerde kapitalisme
voor oogen ontwierp en welke dan in het «Sovjetparadijs»
tot zoo'n afgrijselijke werkelijkheid werden.
Doch het Europeesche continent heeft voor dit sociale
verraad niet gecapituleerd. Het zijn wederom de groote
cultuurscheppende natiën op dit continent geweest, die
op vooruitstrevende oplossingen zijn bedacht geweest en
deze in haar eigen samenleving verwezenlijkten.
Zij hebben door de kracht der nieuwe gedachten, die
uit den schoot des volks werden geboren, het dood en
verderf brakende gevaar van het wereldbolsjewisme
bezworen. Zij hebben voor de naarstige menschheid de
brug geslagen naar een nieuwe wereld van vrijheid en
sociale rechtvaardigheid. Zij hebben de idee eener
nieuwe Europeesche orde, opgetrokken op den adel van
den arbeid, op den plicht om naar vooruitgang te streven,
op het beginsel der prestaties en op den grondslag der
gerechtigheid voor allen.
Terwijl dit besef voor ontelbare arbeidzamen op aarde
tegenwoordig nog een gesloten boek is, terwijl de zwoegende
menschheid thans nog in vele landen tot op een
ontstellende hoogte met blindheid is geslagen ten aanzien
van haar eigen belangen, terwijl zij blijft voortgaan om
te aanbidden, wat feitelijk haar verderf is, en steenigt,
wat in werkelijkheid tot haar welzijn strekt, terwijl zij
zich in zekeren zin in een intellectueelen roes bevindt,
welke de Joden door het vergiftigen van de openbare
meening, dank zij het beheerschen van pers en omroep­
dienst bij onze tegenstanders hebben te voorschijn geroepen,
daar is het de verheven missie van ons revolutionair
journalisme om alom op aarde een doortocht voor
de waarheid te banen.
Mijn journalistische Kameraden! «Er komen in het
leven der natiën evenals in het bestaan van den enkeling
uren der beslissing voor, uren, waarin het lot in eigen
handen is gelegd. En ook in het leven van den journalist
doen sich menigmaal van die oogenblikken voor, waarin
het lot hem de mogelijkheid verschaft om in eigen
persoon in den loop der geschiedenis in te grijpen. Dat
zijn zeldzame, unieke oogenblikken, laat men zich die
ontglippen, dan komt die kans nooit terug.» Aldus heb
ik mij drie jaar geleden ten naasten bij uitgedrukt ten
overstaan van de in Berlijn verzamelde buitenlandsche
journalisten en wel een minuut of tien voor den aanvang
van die gedenkwaardige zitting van den Duitschen Rijksdag
na afloop van den Poolschen veldtocht, tijdens welke
zitting de Führer zijn vredesvoorstel aan de westelijke
mogendheden voorlegde, ten einde het uitbreken der
vijandelijkheden te verhinderen.
Destijds drukte ik dezen Heeren, waaronder zich toen
ook nog de Amerikanen bevonden, op het hart:
«In Uw hand is op het oogenblik het lot van millioenen
menschen op aarde gelegd. Schrijft, vereenigt Uw
stemmen tegen het onnoodig losbarsten van een
tweeden wereldoorlog, voor welke de Duitsche
Führer de menschheid wenscht te bewaren. Indien
Gij allen, bezield door dienzelfden geest volijverig
de pen ter hand neemt en eensgezind de waarheid
gestand doet, dan beschikt Gij allen met elkaar als
wegwijzers voor de openbare meening in Uw eigen
land over de macht om dat schrikbeeld van de
menschheid af te wenden.»
De bedoelde Heeren hebben dit beroep op het geweten
der menschheid, waardoor de vrede op aarde kon zijn
behouden, geen voldoende gezag in de wereldpers
weten bij te zetten. Dat mochten zij waarschijnlijk niet
doen, omdat hun lastgevers, de internationale stokebranden,
die het op een oorlog aanstuurden, zulks niet
verkozen. En zoodoende heeft het noodlot zijn loop genomen.
Tegenwoordig bevinden wij ons middenin dezen
wereldbrand, die voor Europa en voor de geheele
menschelijke cultuur slechts op de zegepraal of op den
ondergang kan uitloopen. Op dit oogenblik zien wij ons
opnieuw geplaatst tegenover het noodlot, en wederom
roep ik U toe om de kans van het uur waar te nemen,
dezen keer in onze groote Europeesche gemeenschap, in
welke wij thans schouder aan schouder ten strijde zijn
getrokken.
Indien wij de kracht vinden om de gemoederen der
Europeesche menschen door de oplaaiende geestdrift
voor dit verheven doel te doen ontvlammen, dan zullen
wij onze grootsche missie volbrengen. Dan zal de toekomstige
geschiedschrijving niet alleen de groote staatslieden
en veldheeren huldigen, doch zij zal ook de namen
boekstaven van de groote publicisten, die in de hachelijkste
uren der menschheid de toortsdragers der waarheid,
der rechtvaardigheid en der vrijheid zijn geweest.»
Deze en andere vlugschriften ter verspreiding van de waarheid zijn gratis verkrijgbaar bij den uitgever.
1 0 U __ H. Falke-Verlag, Hamburg 36