Bijlage 2 - Ruimtelijkeplannen.nl

wasdom uit kunnen groeien. Hiervoor worden voorwaarden geschapen die ertoe leiden dat bomen onder
optimale omstandigheden maximaal kunnen functioneren. Daarbij gaat het niet alleen om een bijdrage
aan de aantrekkelijkheid van het stadsdeel, maar ook om bijdragen aan de verbetering van de
luchtkwaliteit en het stadsklimaat (temperatuurverlaging, waterbuffering).
3.8 Natuur
De Vogelrichtlijn (1979) en de Habitatrichtlijn (1992) zijn beide Europese richtlijnen. Het doel van de
Vogelrichtlijn is het bieden van bescherming en ontwikkelingsperspectief voor leefgebieden van zeldzame
en bedreigde vogelsoorten en bescherming van alle vogelsoorten. De Habitatrichtlijn is gericht op de
instandhouding van natuurlijke habitats en wilde flora en fauna. De gebiedsbescherming van beide
richtlijnen valt in Nederland momenteel onder de Natuurbeschermingswet. De Soortenbescherming is
geïmplementeerd in de Flora- en Faunawet.
Het plangebied van het voorliggende bestemmingsplan is geen aangewezen beschermd gebied in de zin
van Vogel- en Habitatrichtlijn. Wel is de soortenbescherming van toepassing op het plangebied. Bij de
beoordeling van de toelaatbaarheid van bouwwerken en of andere activiteiten zal rekening worden
gehouden met de mogelijke aanwezigheid van te beschermen planten- en diersoorten, zoals genoemd in
de Flora en Faunawet. Indien uit gegevens of onderzoek blijkt dat er sprake is van (een) beschermde
soort(en) en het bouwwerk en/of de activiteit beschadiging of vernieling van voortplantings- of rustplaatsen
dan wel ontworteling of vernieling veroorzaakt, zal de betreffende bouwwerkzaamheid c.q. activiteit pas
kunnen plaats vinden na ontheffing c.q. vrijstelling op grond van de Flora en Faunawet. Bij de beoordeling
van deze ontheffing c.q. vrijstelling is de habitatrichtlijn mede toetsingskader. In hoofdstuk 4 zal nader op
het aspect natuur worden ingegaan.
3.9 Milieu
3.9.1 Bodem
Het doel van het bodembeleid is het realiseren van een duurzame bodemkwaliteit op een maatschappelijk
verantwoorde manier. Dit betekent dat de bodemkwaliteit wordt afgestemd op het maatschappelijke
gebied, dat bodemverontreiniging geen onverantwoorde risico’s voor mens en milieu oplevert, maar ook
dat kosteneffectief wordt gewerkt. Dit vraagt om duurzaam bodembeheer, dat wil zeggen een beleid dat
de hele bodemketen omvat: van het voorkomen van bodemverontreiniging en het beheren van matige
verontreiniging tot het saneren van ernstige verontreiniging en het treffen van nazorgmaatregelen
(provincie Noord-Holland, Milieuprogramma 2002-2003).
Het actieve bodembeheer van de gemeente Amsterdam is gericht op:
beperken van het transport van grond;
nastreven van een gesloten grondbalans;
intensiveren van hergebruik van grondstromen binnen de stadsdelen (Gemeente Amsterdam,
Milieubeleidsplan Amsterdam 2004-2007, 2004).
3.9.2 Geluidhinder
Bij het projecteren van nieuwe geluidgevoelige bestemmingen (woningen, scholen en medische
voorzieningen met een nachtfunctie) dient rekening te worden gehouden met de doelstelling uit de Wet
geluidhinder (Wgh): het beperken van de geluidsbelasting op alle buitengevels van geluidsgevoelige
bestemmingen tot ten hoogste de voorkeurgrenswaarde. In dat kader wordt aan iedere weg waarop met
een snelheid van 50 km/uur of meer mag worden gereden, iedere spoorbaan en ieder industrieterrein een
zone toegekend. Binnen dergelijke zones zijn nieuwe geluidsgevoelige bestemmingen alleen toegestaan
indien de geluidsbelasting op de gevel onder of hoogstens gelijk aan de voorkeurgrenswaarde is.
Ontheffing van de voorkeurgrenswaarde is toegestaan indien maatregelen om de geluidsbelasting op de
buitengevels te beperken niet mogelijk zijn of onvoldoende helpen en indien aan bepaalde voorwaarden
wordt voldaan.
Op 13 november 2007 heeft het college van B&W nota “Vaststelling hogere grenswaarden Wet
geluidhinder, Amsterdams beleid” vastgesteld, die naar aanleiding van de nieuwe Wet geluidhinder is
33