Bijlage 2 - Ruimtelijkeplannen.nl

waarbij de aanpak van watertekorten, tegengaan van verdroging en verdere verbetering van de
waterkwaliteit worden betrokken.
Het plangebied valt binnen het beheersgebied van het hoogheemraadschap Amstel, Gooi en Vecht
(AGV). Binnen Amsterdam worden de taken van AGV voor wat betreft onder meer de zorg voor het
grondwater waargenomen door Waternet.
3.7.2 Provinciaal beleid
In het Provinciaal Waterplan 2006 – 2010 ‘Bewust omgaan met Water’ staat globaal beschreven wat de
provincie samen met haar partners de komende vier jaar doet om ervoor te zorgen dat de inwoners van
de provincie Noord-Holland veilig achter de dijken kunnen wonen, geen natte voeten krijgen bij hevige
regenbuien en dat de kwaliteit van het water voldoet aan de eisen die eraan worden gesteld. Het
waterplan is op 30 januari 2006 vastgesteld door Provinciale Staten. Het beschrijft de kaders voor
waterbeheer in Noord-Holland. Binnen deze kaders gaan waterschappen en gemeenten maatregelen
treffen om ons te beschermen tegen wateroverlast en om de waterkwaliteit te verbeteren. Het opstellen
van een waterplan is een wettelijke taak van de provincie.
Met het vaststellen van het waterplan vervallen de zoekgebieden voor waterberging uit het streekplan
Noord-Holland Zuid. Het waterplan biedt geen starre blauwdruk voor waterberging, maar beschrijft aan
welke eisen het watersysteem moet voldoen om pieken in neerslaghoeveelheden op te kunnen vangen.
De provincie heeft de voorkeur voor kleinschalige oplossingen om aan deze normen te voldoen. Voor het
zuiden van de provincie ziet de provincie graag fijnmazige oplossingen zoals het verbreden van sloten.
Door de sterke verstedelijking van dit gebied biedt dit echter niet voor de hele bergingsopgave een
oplossing.
Om de waterkwaliteit in Noord-Holland te verbeteren, zijn in het waterplan stappen beschreven om aan de
Europese kaderrichtlijn water (KRW) te voldoen. Provinciale Staten stellen in 2009 waterkwaliteitsdoelen
vast die samen met de waterschappen, gemeenten en maatschappelijke organisaties worden
geformuleerd. Hieraan gaat een zorgvuldig proces vooraf, omdat deze normen gaan gelden als
resultaatsverplichtingen.
Gedeputeerde Staten hebben voorts, in navolging van het rijk, het uitvoeren van de watertoets verplicht
gesteld. Deze verplichting geldt vanaf 1 juli 2002.
Doel van de watertoets is het waarborgen dat waterhuishoudkundige doelstellingen expliciet en op
evenwichtige wijze in beschouwing worden genomen bij alle waterhuishoudkundig relevante ruimtelijke
plannen en besluiten van zowel rijk, provincies als gemeenten. Hiertoe behoren onder andere
bestemmingsplannen. Voor gemeenten houdt dit in dat bij de planvoorbereiding (vóór het overleg ex
artikel 10 Bro) advies wordt gevraagd aan de waterbeheerder en dat in het voorontwerp-plan wordt
ingegaan op de inhoud van het advies en de manier waarop hiermee in het plan is omgegaan.
De waterparagraaf is een verplicht onderdeel van de tekst van het ruimtelijk plan of besluit en beschrijft de
uitwerking hiervan op het watersysteem, en geeft aan welke eisen het watersysteem aan het besluit of
plan oplegt. De waterparagraaf omvat tenminste:
een motivering van de locatiekeuze (belang, maatschappelijke noodzaak, etc) in relatie tot de
waterhuishouding
het wateradvies van de regionale waterbeheerder een onderbouwing indien afgeweken wordt
van het wateradvies
het commentaar van de waterbeheerder op het door de initiatiefnemer afwijken van het
wateradvies
heldere afspraken over de gereserveerde ruimte voor water, evenals de financiering hiervan
ruimtelijke maatregelen ten behoeve van een meer robuust en ecologisch
veerkrachtig watersysteem
Waterproblemen mogen niet worden afgewenteld, waarbij uitgegaan wordt van de trits: vasthouden,
bergen en dan pas afvoeren. Anders gezegd, het water zoveel mogelijk in het eigen systeem vast houden
en in uiterste noodzaak pas afvoeren naar elders. Daar waar afwenteling onontkoombaar is, zal in
31