ONVZ Verslag en visie 2005/2006

AANRAKEN
MOET
‘Baby’s niet aanraken’ stond er vroeger op couveuses in de
intensive care. De zwakke hartjes en onvolgroeide longen van
couveusebaby’s zouden door onnodige aanrakingen véél te zwaar
worden belast. Het laten aansterken van de vroeggeborenen was
al moeilijk genoeg. De baby’s wilden maar niet zwaarder worden,
ondanks de perfecte omstandigheden in de couveuses en de
aansterkende voeding die ze kregen.
Tot een Amerikaanse nachtzuster in de jaren ’80 het klaaglijke
gehuil niet langer kon aanhoren, alle protocollen in de wind
sloeg, en de baby’s stiekem knuffelde. Binnen een paar weken
waren de knuffelbaby’s 50% meer in gewicht toegenomen dan
hun niet geaaide lotgenootjes! Zij waren bovendien vaker
wakker, reageerden alerter en gedroegen zich actiever.
De verklaring voor de heilzame effecten van aanraking is te
vinden in onze hormoonhuishouding. Positieve aanraking
zorgt voor extra aanmaak van het hormoon oxytocine.
Dit ‘gelukshormoon’ vermindert stress, verlaagt de bloeddruk,
versterkt het immuunsysteem, zorgt voor een prettig gevoel én
het bevordert de voedselopname.
Uit onderzoeken blijkt steeds weer dat de gezondheidsvoordelen
van aanraking en massage legio zijn. Vervelende bijwerkingen zijn
er niet. Net als evenwichtige voeding en voldoende beweging,
zou regelmatig fysiek contact een standaard ingrediënt moeten
zijn van een gezonde leefstijl.
- 8 - - 9 -