Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

98 | Het Socialisme in Leuven
Rode Valken op Pinksterkamp in
Lichtaart
1939
‘fier zingend en bruin
verbrand door ’t lachend
zonnetje’: de rode valken
De jongerenwerking was altijd al een
zorgenkind. Naast de rode turners en
voetballers stond de Socialistische Jonge
Wacht, de politieke organisatie. Langs
die weg groeiden jongeren door naar
partij en vakbond. De allerkleinsten, de
Volkskinderen, speelden en trokken soms
naar de kust of de Ardennen.
Om het wat oudere ‘schorremorrie’
na schooltijd uit de gangetjes of in de
weekends van straat en uit de katholieke
patronaten te houden, kwam Franz
Tielemans met iets nieuws: een beweging
voor de schoolgaande jeugd. In Oostenrijk
had hij de Rode Valkenbeweging leren
kennen. In 1929 richtte hij een dergelijke
beweging voor 10- tot 16-jarigen in
Vlaanderen op. In Leuven kwamen
ook horden Rode Valken: Leeuweriken,
Nachtegalen, Eekhoorntjes in Leuven,
Waterratten in Blauwput en één in
Wilsele-Putkapel. De naam Rode Valk
stond symbool voor het rood in de
vaandel van de socialistische beweging.
De valk verwees naar de vrijheidszin en
onafhankelijkheidsdrang. Het blauw van
de hemden was dat van de werkmanskiel.
‘De Rode Valk dient de arbeidersklasse; de
Rode Valk is trouw aan zijn kameraden;
de Rode Valk beschouwt elke arbeider tot
zijn broeder en is steeds tot hulp bereid; de
Rode Valk is moedig, zijn woord gestand,
offervaardig, zuiver in woord en daad;
de Rode Valk is een beschermer van de
natuur’, zo luidde het engagement.
Op kamp leerden ze wat socialisme
in de praktijk kon zijn. Soms waren
het internationale kampen die rode
valkenrepublieken genoemd werden en
bestuurd werden door een eigen verkozen
parlement.