Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

88 | Het Socialisme in Leuven
In 1932 waren er 53 gekozenen,
zes jaar later behaalde de
BWP in het arrondissement
66 gemeenteraadsleden
in 25 gemeenten. In 27
gemeenten werd deelgenomen
als socialisten. In 6 als
gemeentebelangen. Dat
vertaalde zich in absolute
meerderheden in Kessel-Lo,
Wilsele, Holsbeek en de intrede
in schepencolleges in Wezemaal,
Bekkevoort (de burgemeester),
Haacht, Bertem, Roosbeek,
Outgaarden en Boutersem. In
tien gemeenten deed de partij
voor het eerst haar intrede. In
Kessel-Lo, Heverlee, Herent-
Wijgmaal, Aarschot, Wilsele
en Wesemael was er een
concentratie van katholiek, VNV
en Rex. Alleen in Leuven kwam
VNV alleen op.
welkom als partijleider bij de Leuvense
Werkerbond. Doms op zijn beurt stelde
zich in 1938 toch opnieuw kandidaat voor
het burgemeesterschap en werd bovendien
door de Werkersbond voorgedragen als
kandidaat-volksvertegenwoordiger voor
de verkiezingen van 1939. Vranckx dreigde
dan weer te kappen met politiek als de
Werkersbond die voordracht staande
hield. Enz.
In het arrondissement Leuven kon de
partij in 1936 ondanks een licht verlies een
derde volksvertegenwoordiger binnenhalen.
Dat was een pleister op de wonde,
maar de malaise bleef.
de match patria-proletaar
(1938)
Het paarse kamp trok met een mooi
palmares, maar niettemin met slechte
vooruitzichten naar de kiezer. Het paarse
college dat door De Volkswil begroet was
als een idyllische romance tussen Liberalinneke
en Prolo eindigde ei zo na in
‘bont en blauw’. Want ook in het liberale
huishouden vlogen de borden en tassen
rond, waardoor het college niet langer op
een meerderheid kon rekenen. De liberale
partij, de ‘blinde meelopers van de socialisten’,
nam in volle verkiezingsstrijd afstand
van zijn schepen en dus van het gevoerde
beleid. De ‘verenigde’ katholieke partij had
de rangen gesloten om ‘gezamenlijk eens
en voorgoed af te rekenen met de roode
diktatuur’. Het ACW was voor het eerst
nadrukkelijk aanwezig met vakbondsman
L. Nackaerts op de derde plaats.
Ondanks een gevoelig stemmenverlies, behield
de BWP 9 zetels. Grote overwinnaars
waren de Verenigde Katholieken met 11
zetels. Rex veroverde 1 zetel. De liberalen
betaalden de tol voor hun interne afrekeningen
en vielen terug op 2 zetels. Maar
liefst 1100 kiezers stemden blanco. Voormalig
‘doorbraaksocialist’ Huyberechts
haalde op kop van een dissidente Sociale
Partij nauwelijks 150 stemmen. De rexist,
die op de wip zat, kreeg een schepenzetel.
Uit protest verlieten de socialisten de
installatievergadering. Nog voor het eerste
jaar van de nieuwe legislatuur ten einde
liep, hadden Doms en Thiriart ontslag
genomen.
het rode ommeland
Ook in Kessel-Lo was het onderwijs de
inzet van de gemeenteraadsverkiezingen
van 1932. De BWP behaalde met 45% de
volstrekte meerderheid in zetels. Oude
strijder Leopold Béosier mocht op zijn 77 ste
de burgemeesterssjerp omgorden. Na zijn
overlijden in 1936 was nieuwkomer Alfons
Vranckx de doodgeverfde opvolger. Hij was
wel in 1932 verkozen, maar moest zijn gemeentelijk
mandaat aan de eerste opvolger
laten, omdat hij nog onder de wapens was.
Daardoor liep hij ook het burgemeesterschap
mis. Alfons Roelandts nam de sjerp
over en gaf die - op de oorlogsjaren na -
niet meer af tot in 1958. Laurentii bezette
de vrijgekomen schepenzetel.
Opvallende initiatieven waren: de oprichting
van een jeugdherberg, de aankoop van
domein Heuvelhof, de oprichting van de
sociale bouwmaatschappij Heuvelhof en
een voorstel tot de bouw van een turnzaal
met badinrichting voor de gemeentescholen
in Blauwput.
Om de werkloosheid te bestrijden, werden
werklozen ingezet bij het onderhoud van
de wegen en de waterleiding. De Kesselse
kiezer beloonde die inspanningen. De
socialistische meerderheid versterkte in
1938 haar meerderheid. Alfons Vranckx
en zijn broer Jan verschenen op de politieke
scène van Kessel-Lo, de eerste als
schepen, de tweede als voorzitter van het
OCMW. Het duo vatte een spraakmakende
en soms geruchtmakende carrière aan. In
het naburige Holsbeek behaalde de BWP in
1938 met 5 zetels de absolute meerderheid.
Oscar Geets werd er burgemeester.
Ondanks de schoolperikelen bleef Wilsele
een ‘rode burcht’ met Henri Corbeels en
Victor Salens als spilfiguren. Zelfs tegenstanders
erkenden dat de socialisten van
Wilsele een moderne gemeente gemaakt
hadden. Bij de gemeenteraadsverkiezingen
van 1938 kon de burgemeester in De
Volkswil, (3 juli 1938) tevreden terugblikken