Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

vaak in Anderlecht. Ook daardoor was hij
altijd een beetje buitenstaander gebleven.
Voor de parlementsverkiezingen van 1936
werd opnieuw onder de leden gepolld voor
de samenstelling van de lijst. Doms moest
na een verbeten duel de duimen leggen
tegen opkomend talent Alfons Vranckx,
die vooral kon rekenen op de steun van de
vakbeweging. Voor de senaat moest Vandemoortele
wijken voor Corbeels, de burgemeester
van Wilsele, en Louis Tielemans
werd op de lijst voor de provincie naar de
4 de plaats verwezen.
Doms strandde op de derde plaats en kon
een verlengd verblijf in de Kamer vergeten.
Prompt nam hij ontslag als volksvertegenwoordiger,
schepen, gemeenteraadslid
en partijlid en vertrok ijlings uit de stad
naar Anderlecht. Zijn collega’s schepenen
weigerden dat ontslag en vroegen hem nog
eens goed na te denken. Emile Vandervelde
kwam op voor zijn vroegere kabinetschef.
Doms keerde terug als dienstdoend burge-
meester in het stadhuis. Daarmee ging het
stof niet liggen! Vakbondssecretaris Van
Aenroyde en partijsecretaris Klein vertolkten
de wrevel van het partijbestuur en namen
ontslag uit de Leuvense werkersbond.
Bij de viering van 50 jaar socialistische
partij bleven schepenen en bestuurders
van de Werkersbond weg. Het regende
zoveel klachten over gesjoemel tijdens de
poll van 1936 dat de nationale partijleiding
een externe commissie met een onderzoek
belastte. Die stelde onregelmatigheden vast
langs beide zijden. Doms was het niet eens
met die conclusie, maar beloofde na 1938
voorgoed op te stappen. Vranckx kreeg
het voordeel van de twijfel, maar moest
tot einde 1938 zwijgen over de Leuvense
gemeentepolitiek. Om publieke aanvaringen
te vermijden moesten schepenen en
raadsleden voor elke gemeenteraad overleg
plegen. De verstandhouding bleef nog
lange tijd zoek. Vranckx was niet langer
1919-1950 | 87
De Volkswil over rijzende ster
Alfons Vranckx:
‘Hij is niet alleen gekend
als leider van ons vroeger
Arbeidersverweer, Socialistische
Jonge Wacht en Jeugdfederatie.
Sedert verscheidene jaren is ‘hij
de bezadigde, gezaghebbende
jonge man, wiens weldoordacht
woord steeds met de grootste
belangstelling wordt aanhoord
op al onze Kongressen. Als
talentvol en geestdriftig
redenaar werd hij in alle hoeken
van het arrondissement - en ook
daarbuiten - voor het houden
van meetings gevraagd. Wij
kunnen het dan ook niet als
een vernedering voelen dat een
bejaard leider het, tegenover
zulk een jonge maar ervaren
kracht, met enkele tientallen
stemmen moest afleggen.’
De Volkswil, 26 april 1936
Katholieke affiches
1938