Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

82 | Het Socialisme in Leuven
Een huwelijk tussen Prolo en Liberalinneke
‘Zeggen wij nog dat we met Liberalinneke vroeger reeds betrekkingen hebben gehad, die
na den oorlog afsprongen omdat zij een anderen vrijer had verkozen. Liberalinneke had
ons inderdaad reeds tweemaal verloochend om met signor Kattekop te gaan huizen. Ook
draaide deze onverpoosd om Liberalinneke rond om haar terug in zijn klauwen te krijgen.
Hare oudere vriendinnen, die oude kwezels, waren tegen Prolo gekant. Waarom ? Konden
zij niet verdragen dat een huwelijk werd aangegaan door hun meisje met een vurig,
werkzaam en strijdend jongmens als Prolo? Waren zij jaloers? Om haar toch van Prolo af te
houden werden 15 huwelijksvoorwaarden gesteld. Maar Prolo, die zijn uur gekomen achtte,
nam die 15 voorwaarden aan en Liberalinneke, van Kattekop verlost, legde betrouwvol haar
hoofdje op Prolo’s schouder en fluisterde: “met u wil ik voortaan leven”! Dit huwelijksfeest
is ten stadhuize op Donderdag 9 Februari op plechtige wijze in tegenwoordigheid van
honderden getuigen officieel ingezegend. We beloven aan Liberalinneke een trouw
echtgenoot te zullen zijn en ons stipt te gedragen naar onze huwelijksverbintenis.’
De Volkswil, 19 febr. 1933
Noenmalen
‘Maandag middag begon
het stadsbestuur noenmalen
aan zwakke scholieren uit te
deelen. ‘t Was aandoenlijk al
die kinderen aan tafel te zien
zitten - groote en kleine. Hoe
schoontjes! Hoe ordevol ging
het er toe. Voor vele kinderen
was het misschien wel de
eerste maal huns levens dat zij
met een serviette aten! Beter
kan het niet. Burgemeester en
schepenen werden ontvangen
door onzen kameraad Doms,
onder wiens voorzitterschap
het werk in voege kwam. Men
zou zich in een ordelijk spijshuis
wanen als men ziet hoe al de
diensten perfekt zijn ingericht.’
De Volkswil, 22 oktober 1933
In de keuken en de woonkamer van de
arbeiderswoningen en de sociale huurwoningen
stonden almaar meer gasgeisers,
-kachels en -fornuizen. Bij openbare uitbating
zouden de tarieven in overheidsbeheer
blijven en zouden de winsten, waaraan ook
grootverbruikers bijdroegen, terugvloeien
naar de gemeentekas ten voordele van de
lokale gemeenschap en dus van de inwoners.
paars aan het bewind
De BWP had de wind in de zeilen. De
katholieke partij kreeg af te rekenen
met een flamingantische scheurlijst o.l.v.
Floris Van der Mueren. Omdat het aantal
gemeenteraadsleden door de stadsvlucht
gedaald was, werd de BWP met 9 zetels
de grootste partij. Edmond Doms, Jan
Thiriart en Frans Van Langendonck gingen
als schepenen in zee met de liberalen. De
hoogbejaarde burgemeester Claes sukkelde
met zijn gezondheid en liet zich vanaf
1935 niet meer zien op het stadhuis. Hij
werd niet vervangen en dus werd Doms als
eerste schepen dienstdoend burgemeester.
Voor het eerst konden de socialisten hun
stempel drukken op het beleid van de stad.
De verfraaiing van de stad moest dé blikvanger
daarvan worden.
leuven:
‘de stad der bloemen’
De paarse coalitie wilde de breuk in het
beleid zichtbaar maken in het midden van
de stad met de vernieuwing van het Fochplein.
Dezelfde zorg speelde bij de opsmuk
van de Remyvest als wandelzone en de
ontsluiting voor het autoverkeer, dat over
een viaduct zou verbonden worden met
de Mechelsevest. Tot dan was de Remyvest
een wandelpark, ontoegankelijk voor het
toenemende doorgaand autoverkeer en
vrachtvervoer, dat zich nog altijd een weg
moest banen in de smalle straatjes van