Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

Ter gelegenheid van de intrede van koning Albert
wilde de BWP met een affiche laten weten dat de
terechte hulde aan de vorst geen afbreuk deed aan de
republikeinse overtuigingen van de partij. Dat vond de
Leuvense burgemeester wat te ver gaan. Hij liet de
affichering een dag uitstellen onder luid protest van
de socialistische raadsleden.
Duitse soldaten de stad. Een aantal activisten,
onder wie Ursi en Magits gingen mee
naar Berlijn om daar deel te nemen aan de
Spartacusopstand. Ursi werd na de oorlog
bij verstek ter dood veroordeeld.
Onmiddellijk na de aftocht namen Leuvenaars
weerwraak voor de doorstane
ellende. Ze plunderden de bedrijven in de
buurt van het station samen met Russische
soldaten die in Corps Creux waren gevangen
gehouden door de Duitsers. Het ging
er hard aan toe. Toen de Leuvense politie
wilde optreden tegen de plunderaars
(20 november) werden ze op geweerschoten
onthaald. Het schepencollege riep de hulp
in van het Belgische leger. Die avond nog
sloegen ruiters en karabiniers het oproer
neer. Hoe dat precies gebeurde, is niet
geweten.
Het bleef nog enkele dagen onrustig. Het
stadsbestuur richtte een gemeentelijke
wacht op, die in beurtrol bij ongeregeldheden
kon optreden. Ook in Kessel-Lo gebeurde
dat. Ook hier waren socialistische
militanten bij betrokken, waaruit blijkt
dat de Leuvense socialisten de nationale
oproepen van de partij trouw volgden.
1886-1918 | 55
Leo Magits over zijn houding tijdens de oorlog:
‘Om die te begrijpen, moet u rekening houden met onze mentaliteit. In 1914 was ik al plaatselijk
secretaris van de Socialistische Jonge Wacht, een organisatie die uiteraard revolutionair was. Wij waren
tegen de oorlog want voor ons was dat een kapitalistische oorlog. We redeneerden in de schema’s van het
marxisme en ideologisch beleefde ik die oorlog dus niet als een normale patriot maar als socialist.
Zo kwamen er thuis in het café Duitsers met wie we discussieerden en waaronder wij met voldoening
soms sociaal-democraten ontdekten. …
Het is dus wel duidelijk dat, als wij het activisme zijn ingegaan, deze stap mede bepaald werd door onze
socialistische opvatting: ons activisme was verbonden met een socialistisch inzicht.’
J. FLORQUIN, Ten huize van Leo Magits, deel 8, 1972, p. 224