Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

50 | Het Socialisme in Leuven
Het Stationsplein 1914
na de Duitse doortocht
1914: leuven brandt
the flames of louvain
Vanaf 19 augustus 1914 werd Leuven een
door Duitse troepen bezette stad. Wat dat
betekende werd al snel duidelijk. Op 25
augustus beschoten Duitse soldaten elkaar
in de schemering in de overtuiging dat
Belgische soldaten tegenover hen stonden.
Ze gaven de schuld voor dat ‘onterend’
incident aan Leuvense ‘francs-tireurs’, die
hen vanuit de ramen beschoten zouden
hebben. Zoals later bleek, was wat volgde
een van bovenaf geregisseerde afrekening.
Leuven moest bloeden voor de onverwachte
weerstand van het Belgische leger die de
Duitse opmars vertraagd had en doen vastlopen
in de modder van de IJzervlakte. De
Duitsers intimideerden de bevolking met
schijnexecuties of nepbombardementen,
zoals dat van 27 augustus: de bevolking
werd tot een uittocht gedwongen waarbij
de plunderende soldaten in de stad vrij
spel kregen. Moordend, plunderend en
verkrachtend trokken ze door de stad. Met
fosfortabletten zetten ze de binnenstad in
lichtelaaie: de schouwburg, het Tafelrond,
de universiteitsbibliotheek, het gerechtshof
en honderden burgerhuizen gingen in de
vlammen op. Ook na de terugkeer van de
bevolking gingen de verwoestingen verder.
Op het Stationsplein (nu Martelarenplein)
werden 209 inwoners gefusilleerd.
Ook in Kessel-Lo werden als vergelding op
28 augustus 5 mannen doodgeschoten.
Honderden mannen en vrouwen werden in
beestenwagons naar Duitsland afgevoerd.