Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

40 | Het Socialisme in Leuven
La vie Illustrée
25 april 1902
Begrafenisstoet 20 april
Achter de familieleden
volgden de kroondragers, de
volksvertegenwoordigers, de
socialistische vrouwen en de
partijleden.
Doden en gewonden werden naar de
Proletaar gebracht, waar een noodhospitaal
werd ingericht. Rijkswacht- en legereenheden
namen de taken van de burgerwacht over.
Rond twee uur in de ochtend keerde de
rust weer. Leuven leek een belegerde stad.
Uit vrees voor represailles patrouilleerden
rijkswacht en artilleristen te paard door de
straten. In de voormiddag liet de burgemeester
een bericht aanplakken, waarin
hij het onberispelijke optreden van de
burgerwacht prees. Maar tegelijk riep hij
de Leuvenaars op om zich in te schrijven
op de steunlijst ten voordele van de
slachtoffers en hun familie. Er kwamen
boze reacties van zowel socialisten als
katholieken. De BWP liet in de namiddag
al een tegenbericht aanplakken. Daarin
beschuldigde ze de regering en de kolonel
van de burgerwacht van moord met
voorbedachten rade. De katholieken
verweten de burgemeester dan weer een
dubbelzinnige houding. Ook de nationale
en internationale pers streek in deze dagen
te Leuven neer.
Op 20 april begeleidden duizenden
mensen de slachtoffers in doodse stilte
van De Proletaar, waar de benedenzaal
tot een rouwkapel was omgevormd, naar
hun laatste rustplaats. Voor de begrafenis
namen zowel de liberale als katholieke
partij afstand van de slachtoffers uit hun
midden. De Liberale Voorwacht kreeg
formeel verbod van Decoster om ook
de blauwe vlag mee te dragen. Om 14u
kondigde de landelijke BWP het einde van
de algemene staking af als gevolg van de
Leuvense incidenten. In Leuven duurde
de staking nog twee dagen; de Leuvense
afgevaardigden stemden op het BWPcongres
tegen de opheffing. Als teken van
rouw was er geen 1 meiviering.
Na het drama ontstond een polemiek
waarbij iedereen de verantwoordelijkheid
voor het drama naar een politieke
tegenstander schoof. De parlementaire
zitting van 22 april werd geschorst, nadat
minister van Binnenlandse Zaken de
Trooz anderen dan de burgerwacht de