Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

‘Poter Cloos van de Voortstroot’ bleef nog
jarenlang als een begrip kleven aan het
secretariaat van het ACW in de Vaartstraat.
Toch verdween het corporatisme niet
helemaal. Waarden als godsdienst (als
levensvervulling), gezin (als draagster van
de traditionele waarden) en eigendom (als
wapen tegen de socialisten) werden dé
parolen, die menige vlag en wimpel van de
katholieke vakbonden bleven sieren.
In 1914 telden de christelijke bonden
slechts 670 leden. Hun lokale voorzitter
Prosper Poullet had het inmiddels wel tot
minister geschopt. Het Werkmansblad
schreef het kleine ledenaantal in juni 1914
toe aan 30 jaren socialisme, de ontkerkelijking
door de Leuvense gemeentescholen
en de verregaande onverschilligheid van
het Leuvense werkvolk.
De socialisten hadden in 1912 wat terrein
moeten prijsgeven aan de katholieken bij
de verkiezingen van de Werkrechtersraden.
Maar de socialisten bleven ‘meester’
in de bedrijven.
Bij de algemene staking van 1902 volgden
gelovige arbeiders moeiteloos de socialistische
ordewoorden. Wat toen in Leuven gebeurde
gaf de strijd voor zuiver algemeen
stemrecht een dramatische wending.
1886-1918 | 37
De Vaartstraat
Op 4 juli 1915 werd de zetel
van de Christelijke Sociale
Werken en de Christene
Vakverenigingen in de
Vaartstraat ingehuldigd.