Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

36 | Het Socialisme in Leuven
Een aangepast
strijdlied
De BWP maakte
zich in De
Volkswil (1 april
1894) bijzonder
vrolijk over de
nederlaag van de
‘Gildemannen’ van
Helleputte. Geen
aprilgrap! De partij
hoopte definitief
afgerekend te
hebben met elke
katholieke poging
om arbeiders te
verenigen.
In de encycliek Rerum Novarum (1891)
lazen de christendemocraten dat ze met
zelfstandige arbeidersbonden de zegen van
de paus Leo XIII kregen.
De verkiezing van de arbeidersafgevaardigden
in de Werkrechtersraden werd
steeds met meer dan gewone aandacht gevolgd
omdat ze gelet op het kiesstelsel een
juiste verhouding tussen de arbeidersorganisaties
weerspiegelde. Bij elke verkiezing
gingen de socialisten de gilde-kandidaten
steeds ver vooraf. De feiten spraken voor
zich: in 1894 behaalden de socialisten 65%
van de stemmen bij de verkiezingen van
de eerste Arbeids -en Nijverheidsraden in
Leuven. Door deze nederlaag en ook de
volgende van twee jaar later, zag Helleputte
af van elke openlijke krachtmeting met
de socialisten.
In 1896 was de Christene Volkskring door
Daensisten opgericht, maar die had weinig
succes. In 1900 bekwam een monsterverbond
van daensisten en de Burgersbond,
die betreffende de stemrechthervorming
en het sociale beleid tegenover elkaar
stonden, in Leuven 3% van de stemmen.
In de schoot van de Gilde was, maar naast
de bestaande beroepsgilden, een Vrije
Werkliedenbond opgericht met een ziekenfonds,
een pensioenkas en een spaarkas. Er
kwamen onderafdelingen in de Leuvense
randgemeenten, naar het voorbeeld van
de socialistische Werkersbonden. De eerste
christelijke vakbond, de Vrije Christene
Schoenmakersbond, ontstond in 1903 buiten
de Gilde. Tussen 1903 en 1907 kwamen
er vakbonden bij, o.m. voor overheidsambtenaren,
het spoorwegpersoneel en
bedienden.
In 1905 werd het overkoepelende Verbond
van Christene Vakverenigingen opgericht,
buiten het Gildehuis. Onder leiding van
pater Valère Claes groeide de christelijke
syndicale beweging verder van de Gilde en
de zieltogende Vrije Werkliedenbond weg.
In de zomer van 1914 was de breuk een
feit met de verhuis van het secretariaat
van de Christene Sociale Werken naar de
Vaartstraat. Daar kwam een coöperatieve
bakkerij (Perfecta-De Hoorn), een coöperatieve
winkel, spaarkassen, ziekenbonden.