Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

Na 1890 vond dit voorbeeld navolging in
de rest van het land.
In 1891 overkoepelde de Volksbond alle
christelijke liefdadige en corporatieve
werken. De zetel kwam in de lokalen van
de Leuvense Gilde. Uit het gilde-concept
sprak een zekere nostalgie naar de status
van de geschoolde vakman van weleer, die
het nu moest afleggen tegen de kapitalistische
grootindustrie. Daarom was de Gilde
een doodgeboren kind: zij trok aan wat tot
verdwijnen gedoemd was. Arbeiders uit
de fabrieken aan de Vaart werden niet of
nauwelijks aangesproken.
Na de invoering van het meervoudig
algemeen stemrecht (1893) was de electorale
jacht op de vele ambachtelijke arbeiders
open en bonden de socialisten de strijd aan
met de gilden.
concurrentie ligt
op de loer
In 1893 was de Gilde over haar hoogtepunt
heen. De meerderheid van de arbeiders,
of ze nu werkten in de fabriek of in de
kleine ateliers, gaven meer gehoor aan
de socialisten. Binnen de katholieke elite
werd Helleputtes heilloze aanpak van het
arbeidersvraagstuk sterk in vraag gesteld.
Een aantal christendemocraten zag in dat
de belangen van arbeiders en patroons
niet te verzoenen waren in solidaire corporaties
als de gilden. De christendemocraten
namen aanstoot aan de patronale bemoeienissen
in de corporaties en wilden het
socialisme indijken met een zelfstandige
arbeidersbeweging, die niet onder controle
van de katholieke bourgeoisie of aristocratie
zou staan.
1886-1918 | 35
Het Huis der Ambachten
en Neringen in de
Minderbroedersstraat