Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

33
20
1900
1896
25
44,7
44,5
1906
1902
44,5
1912
1910
32,26
32,14
31,01
34,7
38,7
33
35
1929
1925
1921
1919
1936
1932
38,6
1946
1939
31
35,03
1950
1949
en Maxima, de eerste gasten van de prestigieuze
tentoonstelling over Rogier Van der
Weyden. ‘M’ staat ook voor Momentum:
het ogenblik dat vriend en vijand erkent
dat de ontwikkeling die zich heeft voltrokken
van buitengewone aard is.
Stel je voor: je woonde of studeerde in de
jaren tachtig in Leuven, je besliste om naar
het verste buitenland te verhuizen, de
Markiezeneilanden in de Stille Zuidzee bijvoorbeeld.
Maar het heimwee wordt groot,
de terugkeer voorbereid, en je stapt in het
Leuvense station van de trein, gepakt en
gezakt en met veel zin om de draad terug
op te nemen. De kans is groot dat je als
nietsvermoedende reiziger twijfelt of je
wel zou uitstappen. Alleen al het station:
dit kan Leuven toch niet zijn? Die hoge
overkapping? Die liften? Die overdekte
fietsstallingen, in plaats van de uitgestrekte
braakliggende vlakte waarop de fietsen
naast en over elkaar werden gestald?
Het Leuven van de late jaren tachtig,
vroege jaren negentig bestaat niet meer.
Of het ziet er in elk geval totaal anders uit.
Het station kreeg een overkapping die wellicht
een beetje minder spectaculair is dan
die van Luik, maar vooral oneindig minder
duur. Op zichzelf ook state of the art: de
monumentale overkapping is van het
gereputeerde architectenbureau Samyn &
Partners, het opvallende, aanpalende gebouw
van De Lijn is een baksteenrode creatie
van Manuel de Solà-Morales. Verderop
ligt het opvallende Provinciegebouw, en
daartussen, in felle kleuren, een soort blok-
39,1
35,4
34,2
1958
1954
22,3
24,4
21,9
21,2
23
22,5
23,09
26,56
27,13
27,01
1965
1961
1971
1968
1977
1974
1981
1978
1987
1985
26,5
14,9
26,3
20,46
17,23
2010
2007
2003
1999
1995
1991
kendozen die de nieuwe KBC-gebouwen
plus het nieuwe stadskantoor herbergen.
Daarvoor tekende wijlen Jo Crepain. Zoals
al vaker aangestipt: niet iedereen heeft
altijd geapplaudisseerd. Oorspronkelijk
was het bijvoorbeeld de bedoeling dat het
complex niet alleen kantoren, maar ook
woningen zou bevatten. Toen dat voornemen
uiteindelijk verlaten werd, kwam er
protest van niemand minder dan Vlaams
bouwmeester Marcel Smets, nochtans een
van de initiatiefnemers van de vernieuwing
en nog altijd enthousiast over de
Leuvense stadsvernieuwing. Hij heeft zijn
grote vragen bij een aantal concrete realisaties
rond het station. ‘Kop van Kessel-Lo’,
stelt hij, is excellent in zijn concept maar
overdreven in zijn uitwerking: te veel
bouwlagen, een te hoge prijs die betaald
werd aan de bouwpromotoren van de site.
Smets: ‘Ik geloof dat ik de enige Belg ben
die een bezwaar heeft ingediend tegen de
voorgestelde wijziging van zijn eigen plan
van aanleg.’
Dat is niet de enige kritiek die in de loop
der jaren weerklonk. Het gebouw van De
Lijn kreeg aanvankelijk forse kritiek omdat
het zo lelijk was. Maar die opmerkingen
beperkten zich vooral tot de tijd dat Leuvenaars
nog moesten wennen aan nieuwe
en opvallend moderne gebouwen in en
nabij het stadscentrum. Vandaag kijken ze
amper op als aan de achterzijde van het
station, in de deelgemeente Kessel-Lo, voor
het nieuwe project ‘Kop van Kessel’ zowaar
het reliëf wordt gewijzigd. Het is nog niet
1995-... | 205
Uitslagen verkiezingen Kamer