Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

er stevige discussies aan het kiesakkoord
voorafgegaan. Toch keurde een algemene
vergadering het experiment bijna unaniem
goed. Het resultaat van die bundeling viel
tegen. De lijst behaalde 24,5% van de stemmen,
bijna 4% minder dan het opgetelde
resultaat van KP en SP in 1976. Traditionalistische
SP’ers konden niet verteren dat
de SPE 1 zetel minder behaalde dan de SP
6 jaar eerder op eigen kracht. Bovendien
gingen nog eens 2 zetels naar onafhankelijken.
Door het plotse overlijden van Lisette
Delepierre voor de installatie ging zelfs
1 zetel naar de KP. Zes jaren lang bestond
de SPE-fractie uit 8 socialisten, 2 onafhankelijken
en 1 communist. De CVP-PVV
coalitie was verzwakt en balanceerde op
het randje van het politiek werkbare. Dat
die meerderheid hengelde naar de VU als
partner en niet naar de SPE weten sommigen
aan de aanwezigheid van ‘ongeleide
wankele projectielen’ in de nieuwe fractie.
Het matige resultaat was vooral te wijten
aan de verdere afkalving van de SP-aanhang
in Wilsele en Wijgmaal én aan de opkomst
van een groene concurrent Agalev,
dat in dezelfde progressieve vijver viste en
de onderhandelingen met de SPE-partners
vroegtijdig had afgebroken. Het kon
met bijna 8% 3 mandaten veroveren. De
Volksunie haalde 5 zetels. De verliezende
CVP kon toch de coalitie met de liberalen
hernieuwen.
Het politieke en strategische belang van
het progressieve front doofde snel uit. De
ambities van de coaches reikten ver over
het lokale heen. Luc Huyse en met hem
vele anderen hadden gehoopt dat een
eventueel succes het lokale belang ver zou
overstijgen en mogelijk de voorbode kon
zijn van een hertekend politieke landschap
ter linkerzijde.*
De SPE was vooral binnen de SP als een
negatief experiment ervaren en bijgevolg
in 1988 niet voor herhaling vatbaar. De
SP kwam in dat jaar op als een open partij
met onafhankelijken op de lijst. De hoop
dat na de Europese doorbraak, het rakettenvraagstuk
en de oppositie tegen de
regeringen-Martens vruchten zouden opleveren,
kwam niet uit. De winst in 1988 van
1 zetel bleef onder de verwachtingen.
1951-1994 | 183
Frank Vandenbroucke tijdens
de 1 meiviering in 1990
Gemeenteraadsverkiezingen
1988
* Luc Huyse in: Het Dijlepaard,
februari 1982, p. 10