Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

De lokale partijafdelingen deelden uiteraard
in de malaise waarmee de BSP ook
nationaal mee kampte. Ook externe factoren
speelden een rol. De explosieve welvaartsgroei
had steeds meer consumptie-
goederen binnen het bereik van de grote
massa gebracht en de zichtbare armoede
uit het straatbeeld doen verdwijnen, maar
nieuwe problemen, zoals de ecologische
roofbouw en grotere ongelijkheden op
wereldvlak, in het leven geroepen. Zelfs
in eigen land had de verzorgingsstaat de
reële ongelijkheid van macht en inkomen
slechts onder een laagje glitter bedolven.
Bovendien had de verzorgingsstaat meer
dan vroeger de materiële aspiraties van de
werkende bevolking versterkt. Het socialisme
dat altijd meer had willen zijn dan een
zuiver materiële ontvoogdingsbeweging,
moest daarvan de negatieve weerslag
ondervinden. De socialistische beweging
had de economische expansie in de jaren
’60 en ’70 krachtig ondersteund, zonder
zich veel vragen te stellen over wat er geproduceerd
werd, over de wijze waarop en de
richting waarin de consumptie evolueerde.
Toen de crisis toesloeg, dreigde eenzelfde
scenario als in de jaren ’30.
1951-1994 | 167
Uit de oude doos van
De Proletaar
Vorige pagina: Het Leuvense
partijbestuur in 1947 en midden
jaren ’50; affiche 1989
Boven: feest in De Proletaar
voor jonge moeders en kinderen
(1933). Tegen het podium
herkent u als 4 de van rechts
Sylvain Libert als baby
‘We moeten een buitengewone inspanning doen om de jeugd voor ons te winnen. Er moet in alle
omstandigheden meer begrip aan de dag gelegd worden voor de jongeren. Zonder jeugdbeweging is de partij
gedoemd als een dorre plant te verkwijnen. Een van de grote elementen van het succes van de C.V.P. is haar
begrip voor de jeugd. En bij ons? Men kan bezwaarlijk hetzelfde zeggen. Men denkt nog steeds dat het wel
van zelf zal gaan. Als die kinderen volwassenen zijn geworden, zullen ze het arbeidersnoodlot aanvoelen en
zullen ze wel door de strijd van de socialisten aangetrokken worden en hun plaats in onze rangen innemen.’
De Weergalm (1 november) n.a.v. de nederlaag van 1958