Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

160 | Het Socialisme in Leuven
De Expo had de deur naar een
nieuwe toekomst geopend. De
BSP ambieerde een leidende
rol in de modernisering van
het land, overtuigd dat die aan
iedereen ten goede zou komen.
Affiches resp. uit 1968 en 1957
niet langer tegengestelden. Hoge lonen,
een alsmaar uitdeinende sociale zekerheid
en de bijna volledige tewerkstelling leken
van de klassenstrijd een aftands historisch
verschijnsel te maken. De sociale en economische
programmatie garandeerde een gestadige
groei van het inkomen. De arbeider
maakte dingen als televisie, wasmachine,
auto en kon die voortaan ook zelf kopen.
De consument deed met zijn aankopen de
raderen van de economie draaien! Zolang
de taart aangroeide en dus ook het aandeel
van de consument, sprak niemand nog
over het beheer van de bakkerij.
Toen in de ‘golden sixties’ het lang verwachte
economische herstel eindelijk
doorbrak, orakelden optimistische zieners
dat een gouden tijdperk in het verschiet
lag, dat van de welvaartsstaat. Bij brede
lagen van de bevolking groeide de overtuiging
dat de verzorgingsstaat armoede
en ellende uit het dagelijkse leven zou
wegbannen in een onomkeerbaar proces.
De zorgwekkende jaren vijftig sloegen om
in een schijnbaar probleemloze euforie. De
materiële vooruitgang in de ‘golden sixties’
was zonder voorgaande in de geschiedenis.
Dat was het meest voelbaar in het
dagelijkse leven van de arbeidersklasse. In
het budget van een arbeidersgezin daalde
het aandeel van de voeding. Het consumptiepatroon
verschoof naar duurzame
consumptiegoederen: huis, auto, televisie,
huishoudapparaten. Ook arbeidersgezinnen
trokken met de auto op vakantie naar
steeds verdere oorden en dat voor langer
dan een week. De democratisering van
het onderwijs opende mogelijkheden voor
een beroepscarrière, die vroeger voor het
gros van mensen slechts bij hoge uitzondering
weggelegd was. Kinderen studeerden
verder dan de vierde graad, die snel
in onbruik geraakte. Het was geen toeval
dat huisvesting, een zichtbaar bewijs van
welvaart, en onderwijs, als hefboom naar
sociale opgang, thema’s waren die het
politieke en levensbeschouwelijke debat in
de jaren ’50 en ’60 beheersten. Overheidsinvesteringen
brachten onderwijs, kinderopvang,
gezondheidszorg, sport en cultuur
ook binnen het bereik van bescheiden
inkomens. Socialistische regeringsdeel