Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

toch niet al kommer
en kwel
Remy kreeg op de eigen site een tweede
leven. Philips herpakte zich in Haasrode
met een researchafdeling en met behoud
van een beperkte productie. Aan de rand
van het park van Arenberg tussen de
Boudewijnlaan en de Dijlevallei gloorde
een nieuwe toekomst met wat toen nog
ambitieus als de Derde Industriële Revolutie
(DIRV) gelanceerd werd. In 1972 richtte de
universiteit Leuven Research and Development
(LRD) op om de resultaten van eigen
onderzoek om te zetten in spin-off bedrijven.
Een Innovatie- en Incubatiecentrum gaf
die starters met instapklare bedrijfsruimte
de kans om door te groeien. Leuven haalde
in 1984 het Interuniversitair Micro-
Electronica Centrum (IMEC) binnen en
vlakbij verrezen de eerste gebouwen
van een wetenschapspark. Leuven werd
in 1995 de hoofdplaats van een nieuwe
provincie en ook dat deed zich voelen in
nieuwbouw en werkgelegenheid.
Dankzij het onderwijs, de gezondheidszorg,
de overheid en de financiële sector
kende de tertiaire en quartaire sector een
explosieve groei inzake tewerkstelling.
Meer dan drie vierden van wie in Leuven
zijn of haar brood verdient, werkt in die
sectoren. Niet alleen Artois bleef ‘thuis’ in
Leuven. De Boerenbondgroep bleef haar
historische oorsprong trouw. Cera bouwde
een prestigieus hoofdkantoor buiten de
stadsring (1990), AVEVE vestigde zich op de
terreinen van het voormalige La Vignette,
KBC verliet het Ladeuzeplein en de Minderbroedersstraat,
waarvoor in de jaren
’70 nog een oude stadswijk werd neergelegd,
voor nieuwbouw aan het station en
Diestsevest.
1951-1994 | 151
Leuven werd in de 20 ste eeuw
opnieuw ‘omringd’.
L.: begin 20 ste eeuw
R.: 2010