Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

urbanisatie in kessel-lo
Alfons Roelandts bleef burgemeester, maar
in zijn schaduw ontpopte Jan Vranckx
zich als een duivel-doet-al, de spin in
een wijdvertakt netwerk. Hij was eerste
schepen (Onderwijs en Openbare Werken)
en voorzitter van de sociale huisvestingsmaatschappij
Heuvelhof. Als directeur-generaal
van de Nationale Maatschappij van
Waterleidingen, had hij ‘iets’ te zeggen bij
aanwervingen. Hij was tegelijk kabinetschef
bij de minister van Volksgezondheid
en Gezin Edmond Leburton (1954-1958)
en vanaf 1961 tot 1965 bij de ministers van
Openbare Werken. Als beheerder van de
NMBS verzekerde hij mee het behoud en
herstel van de zwaar getroffen Centrale
Werkplaatsen.
Opvallende realisaties waren het rustoord
aan park Heuvelhof, dat aansloot op de
bestaande huisjes voor ouderen, de omvor-
ming van een vierdegraadschool naar een
rijksmiddelbare school, een gezondheidscentrum,
kindertuinen aan het Jeugdplein,
de Wilselsesteenweg en het Prins-Regentplein.
Het sportcentrum aan de Diestsesteenweg
naderde zijn voltooiing.
Het socialistisch schepencollege bouwde
verder aan de stedenbouwkundige ontwikkeling
van het gebied tussen de Gemeentestraat
en de Diestsesteenweg, waarvan
de grote lijnen voor de oorlog waren
vastgelegd door ‘tuinwijkbouwer’ Victor
Bourgeois. Tijdens de oorlogsjaren was zijn
urbanisatieontwerp achter de schermen
verder verfijnd. Aan weerszijden van de
Gemeentestraat lagen gronden, waarvan
een deel vroeger al door Onze Toevlucht
ontwikkeld was. In de jaren ’50 werd met de
bouw van de ‘Bourgeoiswijk’ de aansluiting
op de Diestsesteenweg gemaakt. De centrale
ontsluitingsweg werd genoemd naar de
socialistische voorman Leopold Béosier.
1951-1994 | 139
Begrafenis Franz Tielemans
Rouwhulde door Achiel Van
Acker in het stadhuis
24 december 1962
Portret Jan Vranckx