Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

126 | Het Socialisme in Leuven
Vorige pagina:
Herdenking 1902
Spreker: Philemon Dewit
met vooraan Camille Huysmans
en Franz Tielemans
vermoedelijk 1948
De Stem van Leuven,
CVP-propagandablad, 1952,
nr. 4 en nr. 8
rood is troef (1952-‘58)
In de stad zelf behaalde de BSP in 1952
met 38 % van de stemmen 9 zetels. Net
als de socialisten wonnen de liberalen er
1 bij. De CVP bleef wel de grootste partij,
maar viel van 13 op 11 zetels terug. Een
samenraapsel van katholieke ontevreden
middenstanders, franskiljons en bourgeois
was overgelopen naar de liberalen, zo was
te horen in ontgoochelde ACW-kringen. De
socialisten hadden tijdens de verkiezingscampagne
de katholieken verweten ook nu
weer op ‘zwarte’ stemmen te azen. De CVPpropaganda
maakte van de socialisten dan
weer Moskou-trawanten, omdat socialisten
en communisten samen in één vakbond
zetelden. Socialistische leiders bleven van
mening dat hun partij in een stad met een
belangrijke arbeidersbevolking de meerderheid
zou behaald hebben, ‘waren er
niet de 63 kloosters in de stad, met al hun
stemplichtige paters en nonnen geweest,
waardoor de CVP reeds over drie zetels
beschikte nog voor de stemburelen waren
open gegaan’.
Franz Tielemans kwam aan het hoofd van
een rood-blauwe coalitie. De ‘Tielemansploeg’
bestond voor de BSP uit Philemon
Dewit, schepen van Openbare Werken
en René Mast, schepen van Onderwijs
en Schone Kunsten. De liberalen kregen
Financiën, Stadsbedrijven en Feesten. Dat
hij de leiding nam van een antiklerikaal
college lag door zijn afkomst en de partijtraditie
voor de hand. Maar in de strategische
keuze voor de liberalen speelden ook
andere motieven. De homogene naoorlogse
CVP-regeringen plaatsten de onderwijskwestie
en het militaire vraagstuk - actueel
door het uitbreken van de Koude Oorlog -
opnieuw in het brandpunt van de politieke
belangstelling. Zo had de campagne voor
de 18 maanden legerdienst zeker bijgedragen
tot de vooruitgang bij de lokale
stembusgang van 1952 en de parlementsverkiezingen
van 1954.
Paars op het stadhuis
‘In het volle besef dat gans de toekomst van de aloude Petermanstede op zijn schouders is gelegd
en de geschiedenis van hem zal spreken als ‘de eerste socialistische burgemeester’ van een stad
waar kloosters en universiteitsgebouwen als paddestoelen uit de grond schieten, en het katholieke
Mechelen ook niets onverlet zal laten om terug de politieke vrienden op het stadhuis te brengen.’
Volksgazet, 10 maart 1953