Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

leuven.s.p.a.be
from leuven.s.p.a.be More from this publisher
09.08.2013 Views

114 | Het Socialisme in Leuven huizen, 4 kerken, kloosters en openbare gebouwen en de Vaartkom lagen in puin. Op het de Becker-Remyplein stond nauwelijks nog een huis overeind. Op 1 september 1944 begon de Duitse uittocht. Enkele dagen later vierde Leuven de bevrijding te midden van het puin. Onmiddellijk werd begonnen met de bestraffing van collaborateurs. In de De Bay-kazerne in de Tiensestraat werden meer dan 600 arrestanten geïnterneerd. Uiteindelijk werden 200 veroordelingen uitgesproken, waaronder 19 doodstraffen. Tien werden effectief uitgevoerd. de zuivering op het stadhuis… Op 11 april 1941 schorste de bezetter de gemeenteraden en droeg hun bevoegdheden over aan het schepencollege. Onmiddellijk na de bevrijding op 8 september 1944 hervatte het politieke leven met enkele vervangingen. Zo werd oorlogsburgemeester Bruynoghe vervangen door Van der Vaeren, schepen Van Dessel door voormalig rexist Maes en de afwezige schepen Nackaerts door de oudste in dienst Vandemoortele. Het college kreeg alle lof toegezwaaid voor zijn houding tijdens de oorlog. Tielemans bleef ostentatief zitten toen Bruynoghe binnenkwam om de gulden penning van de stad in ontvangst te nemen. Hij onderbrak de officiële lofbetuiging met een scherpe sneer naar de dienstdoende burgemeester die de weerstand nooit gesteund had. Hij haalde ook uit naar de gerehabiliteerde Maes en naar de katholieke schepenen Van der Mueren en Raport. Socialisten en liberalen weigerden elke medewerking aan het gemeentebeleid zolang in de gemeenteraad verdachte leden bleven zetelen. Het katholieke blad De Dijle en het socialistische blad De Volkswil bestookten elkaar met verdachtmakingen, weerleggingen en nieuwe aantijgingen. In oktober 1945 werden Maes, Van der Mueren en Raport door de minister van Binnenlandse Zaken geschorst. Een maand later werden ze door de bestendige deputatie afgezet als gemeenteraadslid. Zo kreeg Frans Van Langendonck opnieuw een schepenambt toegeschoven. Nackaerts werd samen met Henri Bollens op 13 augustus 1946 gehuldigd. Beiden waren op 23 december 1943 door de Gestapo aangehouden en legden eenzelfde macaber parcours in ‘Nacht und Nebel’ af, waar ze de dood vonden. … en in de partij De houding van een aantal socialistische gemeenteraadsleden tijdens de oorlog zorgde onmiddellijk na de oorlog voor een stoelendans in de gotische zaal. Oudgediende Vandemoortele en Frans Van Langendonck werden zowaar om ancienniteitsredenen dienstdoende schepen. Daarmee bestond op papier tot 1946 een coalitie tussen de katholieken, nu CVP, en 2 hoogbejaarde socialisten, die echter door de nieuwe BSP niet als partijgenoten erkend werden. Roelandts wilde na zijn terugkeer uit de kampen Maurice Thon, die ook schepen gebleven was, weg. Hij vond het onaanvaardbaar dat hij als burgemeester, verzetsman en na de gruwel van de kampen een gewezen Unieleider moest dulden in het schepencollege en het partijbestuur. Bovendien bleef Thon zetelen

in de naoorlogse partijleiding. Zowel de CVP als de communisten namen de BSP daarover onder vuur. Toch vonden zowel Alfons Vranckx en Franz Tielemans het niet raadzaam nog voor de verkiezingen een sanctie uit te spreken. Ze waren allebei wat wrevelig omdat Roelandts de zaak in de openbaarheid had gebracht. Op 7 mei 1946 deed het erecomité van de partij uitspraak: Thon moest ontslag nemen als schepen. Zijn heropname als lid werd overgelaten aan de lokale partijafdeling, maar niet vóór 1 mei 1948. Hij werd later opgevist als boekhouder bij De Proletaar. Onmiddellijk na de oorlog werd voormalig vakbondssecretaris Van Aenroyde uit de partij gezet. Naar eigen zeggen was hij in de Unie op post gebleven om zoveel mogelijk patrimonium van de Leuvense vakbonden voor inbeslagneming te vrijwaren en om acties van de Unie in het Leuvense te kunnen saboteren. De Leuvense erecommissie was niet overtuigd. Het katholieke verkiezingsblad De Dijle en anderen beweerden dat Tielemans met zijn aanval op Van Aenroyde eigenlijk een oude vooroorlogse rekening vereffende. Voortaan verving de Belgische Socialistische Partij de vooroorlogse BWP. Of toch niet helemaal. De BSP werd een ledenbeweging met enkel individuele aansluitingen. Vakbonden, ziekenbonden en coöperaties werden losgekoppeld van de partij. Vooral De Proletaar had het daar moeilijk mee. Zoals in de Eerste Wereldoorlog werden haar winkels, bakkerij en kolenhandel ingeschakeld bij de rantsoenering. De mutualiteit was opgenomen in een ziekteverzekering van de bezetter. Tijdens de oorlog bleef De Proletaar de leden bevoorraden. Naarmate de rantsoenen schaarser werden, speelde de ‘vrije markt’ - lees de zwarte markt - in het nadeel van de coöperatie. Eigendommen werden verkocht om de hypotheek aan de ASLK verder af te lossen. Einde 1941 werden cafés en feestzaal van de hand gedaan en verkocht aan brouwerij Mena uit Rotselaar. De brouwerij La Fleur D’Or legde al eerder de boeken neer. De drukkerij De Zaaier overleefde met moeite de schade van de bombardementen. Even dreigde een totale breuk met de partij. Voor het oude bestuur, dat tijdens de oorlog aangebleven was, was de terbeschikkingstelling van lokalen voor de partij niet langer vanzelfsprekend. Sommige beheerders hadden die bui al zien hangen. Ze hadden in het vooruitzicht van de bevrijding beslist om als een zuiver commerciële uitbating verder te werken. De werking tijdens de oorlogsjaren werd doorgelicht door een onderzoekscommissie. Die kwam in februari 1945 met een pijnlijk verslag. Onduidelijke boekingen en verkopen kwamen aan het licht. Er waren bedenkingen bij de verkoop van de cafés, de vaste stek van heel wat leden en van partijactiviteiten. Oudgedienden zoals voorzitter Vandemoortele en de directeur De Backere werden de laan uitgestuurd. De Proletaar werd opgestart met veel minder ambities dan voorheen. Twee jaar na de bevrijding waren de winkels opgefrist, de rekken opnieuw gevuld en het vervoerspark vernieuwd. Tot de oprichting van de Socialistische Gemeenschappelijke Aktie dwong een conflict, dat tussen 1945 en 1950 de gehele linkerzijde mobiliseerde. 1919-1950 | 115 In het gebouw links op de foto was voor de oorlog het Volkshuis (café en winkel) van Heverlee gevestigd. Ook dit pand werd verkocht aan brouwerij Mena.

114 | Het Socialisme in <strong>Leuven</strong><br />

huizen, 4 kerken, kloosters en openbare<br />

gebouwen en <strong>de</strong> Vaartkom lagen in<br />

puin. Op het <strong>de</strong> Becker-Remyplein stond<br />

nauwelijks nog <strong>een</strong> huis overeind. Op 1<br />

september 1944 begon <strong>de</strong> Duitse uittocht.<br />

Enkele dagen later vier<strong>de</strong> <strong>Leuven</strong> <strong>de</strong><br />

bevrijding te mid<strong>de</strong>n <strong>van</strong> het puin.<br />

Onmid<strong>de</strong>llijk werd begonnen met <strong>de</strong><br />

bestraffing <strong>van</strong> collaborateurs. In <strong>de</strong><br />

De Bay-kazerne in <strong>de</strong> Tiensestraat wer<strong>de</strong>n<br />

meer dan 600 arrestanten geïnterneerd.<br />

Uitein<strong>de</strong>lijk wer<strong>de</strong>n 200 veroor<strong>de</strong>lingen<br />

uitgesproken, waaron<strong>de</strong>r 19 doodstraffen.<br />

Tien wer<strong>de</strong>n effectief uitgevoerd.<br />

<strong>de</strong> zuivering op<br />

het stadhuis…<br />

Op 11 april 1941 schorste <strong>de</strong> bezetter <strong>de</strong><br />

gem<strong>een</strong>tera<strong>de</strong>n en droeg hun bevoegdhe<strong>de</strong>n<br />

over aan het schepencollege. Onmid<strong>de</strong>llijk<br />

na <strong>de</strong> bevrijding op 8 september 1944<br />

hervatte het politieke leven met enkele<br />

ver<strong>van</strong>gingen. Zo werd oorlogsburgemeester<br />

Bruynoghe ver<strong>van</strong>gen door Van <strong>de</strong>r<br />

Vaeren, schepen Van Dessel door voormalig<br />

rexist Maes en <strong>de</strong> afwezige schepen<br />

Nackaerts door <strong>de</strong> oudste in dienst Van<strong>de</strong>moortele.<br />

Het college kreeg alle lof toegezwaaid<br />

voor <strong>zijn</strong> houding tij<strong>de</strong>ns <strong>de</strong> oorlog.<br />

Tielemans bleef ostentatief zitten toen Bruynoghe<br />

binnenkwam om <strong>de</strong> gul<strong>de</strong>n penning<br />

<strong>van</strong> <strong>de</strong> stad in ont<strong>van</strong>gst te nemen. Hij<br />

on<strong>de</strong>rbrak <strong>de</strong> officiële lofbetuiging met <strong>een</strong><br />

scherpe sneer naar <strong>de</strong> dienstdoen<strong>de</strong> burgemeester<br />

die <strong>de</strong> weerstand nooit gesteund<br />

had. Hij haal<strong>de</strong> ook uit naar <strong>de</strong> gerehabiliteer<strong>de</strong><br />

Maes en naar <strong>de</strong> katholieke schepenen<br />

Van <strong>de</strong>r Mueren en Raport. Socialisten<br />

en liberalen weiger<strong>de</strong>n elke me<strong>de</strong>werking<br />

aan het gem<strong>een</strong>tebeleid zolang in <strong>de</strong><br />

gem<strong>een</strong>teraad verdachte le<strong>de</strong>n bleven<br />

zetelen. Het katholieke blad De Dijle en het<br />

socialistische blad De Volkswil bestookten<br />

elkaar met verdachtmakingen, weerleggingen<br />

en nieuwe aantijgingen.<br />

In oktober 1945 wer<strong>de</strong>n Maes, Van <strong>de</strong>r<br />

Mueren en Raport door <strong>de</strong> minister <strong>van</strong><br />

Binnenlandse Zaken geschorst. Een<br />

maand later wer<strong>de</strong>n ze door <strong>de</strong> bestendige<br />

<strong>de</strong>putatie afgezet als gem<strong>een</strong>teraadslid. Zo<br />

kreeg Frans Van Langendonck opnieuw<br />

<strong>een</strong> schepenambt toegeschoven. Nackaerts<br />

werd samen met Henri Bollens op 13 augustus<br />

1946 gehuldigd. Bei<strong>de</strong>n waren op<br />

23 <strong>de</strong>cember 1943 door <strong>de</strong> Gestapo aangehou<strong>de</strong>n<br />

en leg<strong>de</strong>n <strong>een</strong>zelf<strong>de</strong> macaber<br />

parcours in ‘Nacht und Nebel’ af, waar ze<br />

<strong>de</strong> dood von<strong>de</strong>n.<br />

… en in <strong>de</strong> partij<br />

De houding <strong>van</strong> <strong>een</strong> aantal socialistische<br />

gem<strong>een</strong>teraadsle<strong>de</strong>n tij<strong>de</strong>ns <strong>de</strong> oorlog<br />

zorg<strong>de</strong> onmid<strong>de</strong>llijk na <strong>de</strong> oorlog voor <strong>een</strong><br />

stoelendans in <strong>de</strong> gotische zaal. Oudgedien<strong>de</strong><br />

Van<strong>de</strong>moortele en Frans Van<br />

Langendonck wer<strong>de</strong>n zowaar om ancienniteitsre<strong>de</strong>nen<br />

dienstdoen<strong>de</strong> schepen.<br />

Daarmee bestond op papier tot 1946 <strong>een</strong><br />

coalitie tussen <strong>de</strong> katholieken, nu CVP,<br />

en 2 hoogbejaar<strong>de</strong> socialisten, die echter<br />

door <strong>de</strong> nieuwe BSP niet als partijgenoten<br />

erkend wer<strong>de</strong>n. Roelandts wil<strong>de</strong> na <strong>zijn</strong><br />

terugkeer uit <strong>de</strong> kampen Maurice Thon,<br />

die ook schepen gebleven was, weg. Hij<br />

vond het onaanvaardbaar dat hij als burgemeester,<br />

verzetsman en na <strong>de</strong> gruwel<br />

<strong>van</strong> <strong>de</strong> kampen <strong>een</strong> gewezen Unielei<strong>de</strong>r<br />

moest dul<strong>de</strong>n in het schepencollege en het<br />

partijbestuur. Bovendien bleef Thon zetelen

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!