Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven
Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven
114 | Het Socialisme in Leuven huizen, 4 kerken, kloosters en openbare gebouwen en de Vaartkom lagen in puin. Op het de Becker-Remyplein stond nauwelijks nog een huis overeind. Op 1 september 1944 begon de Duitse uittocht. Enkele dagen later vierde Leuven de bevrijding te midden van het puin. Onmiddellijk werd begonnen met de bestraffing van collaborateurs. In de De Bay-kazerne in de Tiensestraat werden meer dan 600 arrestanten geïnterneerd. Uiteindelijk werden 200 veroordelingen uitgesproken, waaronder 19 doodstraffen. Tien werden effectief uitgevoerd. de zuivering op het stadhuis… Op 11 april 1941 schorste de bezetter de gemeenteraden en droeg hun bevoegdheden over aan het schepencollege. Onmiddellijk na de bevrijding op 8 september 1944 hervatte het politieke leven met enkele vervangingen. Zo werd oorlogsburgemeester Bruynoghe vervangen door Van der Vaeren, schepen Van Dessel door voormalig rexist Maes en de afwezige schepen Nackaerts door de oudste in dienst Vandemoortele. Het college kreeg alle lof toegezwaaid voor zijn houding tijdens de oorlog. Tielemans bleef ostentatief zitten toen Bruynoghe binnenkwam om de gulden penning van de stad in ontvangst te nemen. Hij onderbrak de officiële lofbetuiging met een scherpe sneer naar de dienstdoende burgemeester die de weerstand nooit gesteund had. Hij haalde ook uit naar de gerehabiliteerde Maes en naar de katholieke schepenen Van der Mueren en Raport. Socialisten en liberalen weigerden elke medewerking aan het gemeentebeleid zolang in de gemeenteraad verdachte leden bleven zetelen. Het katholieke blad De Dijle en het socialistische blad De Volkswil bestookten elkaar met verdachtmakingen, weerleggingen en nieuwe aantijgingen. In oktober 1945 werden Maes, Van der Mueren en Raport door de minister van Binnenlandse Zaken geschorst. Een maand later werden ze door de bestendige deputatie afgezet als gemeenteraadslid. Zo kreeg Frans Van Langendonck opnieuw een schepenambt toegeschoven. Nackaerts werd samen met Henri Bollens op 13 augustus 1946 gehuldigd. Beiden waren op 23 december 1943 door de Gestapo aangehouden en legden eenzelfde macaber parcours in ‘Nacht und Nebel’ af, waar ze de dood vonden. … en in de partij De houding van een aantal socialistische gemeenteraadsleden tijdens de oorlog zorgde onmiddellijk na de oorlog voor een stoelendans in de gotische zaal. Oudgediende Vandemoortele en Frans Van Langendonck werden zowaar om ancienniteitsredenen dienstdoende schepen. Daarmee bestond op papier tot 1946 een coalitie tussen de katholieken, nu CVP, en 2 hoogbejaarde socialisten, die echter door de nieuwe BSP niet als partijgenoten erkend werden. Roelandts wilde na zijn terugkeer uit de kampen Maurice Thon, die ook schepen gebleven was, weg. Hij vond het onaanvaardbaar dat hij als burgemeester, verzetsman en na de gruwel van de kampen een gewezen Unieleider moest dulden in het schepencollege en het partijbestuur. Bovendien bleef Thon zetelen
in de naoorlogse partijleiding. Zowel de CVP als de communisten namen de BSP daarover onder vuur. Toch vonden zowel Alfons Vranckx en Franz Tielemans het niet raadzaam nog voor de verkiezingen een sanctie uit te spreken. Ze waren allebei wat wrevelig omdat Roelandts de zaak in de openbaarheid had gebracht. Op 7 mei 1946 deed het erecomité van de partij uitspraak: Thon moest ontslag nemen als schepen. Zijn heropname als lid werd overgelaten aan de lokale partijafdeling, maar niet vóór 1 mei 1948. Hij werd later opgevist als boekhouder bij De Proletaar. Onmiddellijk na de oorlog werd voormalig vakbondssecretaris Van Aenroyde uit de partij gezet. Naar eigen zeggen was hij in de Unie op post gebleven om zoveel mogelijk patrimonium van de Leuvense vakbonden voor inbeslagneming te vrijwaren en om acties van de Unie in het Leuvense te kunnen saboteren. De Leuvense erecommissie was niet overtuigd. Het katholieke verkiezingsblad De Dijle en anderen beweerden dat Tielemans met zijn aanval op Van Aenroyde eigenlijk een oude vooroorlogse rekening vereffende. Voortaan verving de Belgische Socialistische Partij de vooroorlogse BWP. Of toch niet helemaal. De BSP werd een ledenbeweging met enkel individuele aansluitingen. Vakbonden, ziekenbonden en coöperaties werden losgekoppeld van de partij. Vooral De Proletaar had het daar moeilijk mee. Zoals in de Eerste Wereldoorlog werden haar winkels, bakkerij en kolenhandel ingeschakeld bij de rantsoenering. De mutualiteit was opgenomen in een ziekteverzekering van de bezetter. Tijdens de oorlog bleef De Proletaar de leden bevoorraden. Naarmate de rantsoenen schaarser werden, speelde de ‘vrije markt’ - lees de zwarte markt - in het nadeel van de coöperatie. Eigendommen werden verkocht om de hypotheek aan de ASLK verder af te lossen. Einde 1941 werden cafés en feestzaal van de hand gedaan en verkocht aan brouwerij Mena uit Rotselaar. De brouwerij La Fleur D’Or legde al eerder de boeken neer. De drukkerij De Zaaier overleefde met moeite de schade van de bombardementen. Even dreigde een totale breuk met de partij. Voor het oude bestuur, dat tijdens de oorlog aangebleven was, was de terbeschikkingstelling van lokalen voor de partij niet langer vanzelfsprekend. Sommige beheerders hadden die bui al zien hangen. Ze hadden in het vooruitzicht van de bevrijding beslist om als een zuiver commerciële uitbating verder te werken. De werking tijdens de oorlogsjaren werd doorgelicht door een onderzoekscommissie. Die kwam in februari 1945 met een pijnlijk verslag. Onduidelijke boekingen en verkopen kwamen aan het licht. Er waren bedenkingen bij de verkoop van de cafés, de vaste stek van heel wat leden en van partijactiviteiten. Oudgedienden zoals voorzitter Vandemoortele en de directeur De Backere werden de laan uitgestuurd. De Proletaar werd opgestart met veel minder ambities dan voorheen. Twee jaar na de bevrijding waren de winkels opgefrist, de rekken opnieuw gevuld en het vervoerspark vernieuwd. Tot de oprichting van de Socialistische Gemeenschappelijke Aktie dwong een conflict, dat tussen 1945 en 1950 de gehele linkerzijde mobiliseerde. 1919-1950 | 115 In het gebouw links op de foto was voor de oorlog het Volkshuis (café en winkel) van Heverlee gevestigd. Ook dit pand werd verkocht aan brouwerij Mena.
- Page 63 and 64: vormige arbeiderswoningen langsheen
- Page 65 and 66: nam de partij duidelijk stelling. O
- Page 67 and 68: ook de vakbondsactiviteiten kennen
- Page 69 and 70: de lonen niet zouden ophouden. Midd
- Page 71 and 72: ‘ter verovering! de arbeidersstan
- Page 73 and 74: mutualiteiten Onder het motto ‘Ho
- Page 75 and 76: werkersbonden en wijkclubs Op polit
- Page 77 and 78: waren doeltreffend gebleken in de v
- Page 79 and 80: voor een vestiging in Leuven zijn o
- Page 81 and 82: mochten katholiek gediplomeerden ge
- Page 83 and 84: de binnenstad. Publieke voorziening
- Page 85 and 86: van een felle electorale polemiek.
- Page 87 and 88: vaak in Anderlecht. Ook daardoor wa
- Page 89 and 90: 1919-1950 | 89 Socialistische affic
- Page 91 and 92: 1919-1950 | 91 De jeugdherberg met
- Page 93 and 94: ning. Op het arrondissementeel cong
- Page 95 and 96: Alle takken van de beweging werden
- Page 97 and 98: 1919-1950 | 97 Vakbondsaffiche n.a.
- Page 99 and 100: 1919-1950 | 99 ‘Onze Ajotters en
- Page 101 and 102: de Turnkring, communisten en buiten
- Page 103 and 104: hoe de eenheid tussen de SJW en de
- Page 105 and 106: partijleiding in botsing waren geko
- Page 107 and 108: werklozen die, zonder rekening te h
- Page 109 and 110: socialistisch verzet Aanvankelijk
- Page 111 and 112: en anderen minder te spreken. Hij w
- Page 113: Onthaal Alfons Roelandts Op 29 apri
- Page 117 and 118: log had hij alle bruggen met de reg
- Page 119 and 120: epiloog De koningskwestie kreeg een
- Page 121 and 122: ‘wij zijn de smeden der rode toek
- Page 123 and 124: zorgen te maken om de woningnood of
- Page 125 and 126: 1951-1994 | 125
- Page 127 and 128: het paarse parlement Toen de BSP bi
- Page 129 and 130: de schoolstrijd De rode jaren viele
- Page 131 and 132: Stop de Loge, 13 oktober 1955 1951-
- Page 133 and 134: ogend palmares van zes jaren invest
- Page 135 and 136: huisvesting en urbanisatie (1952-19
- Page 137 and 138: Naast de socialistische architect A
- Page 139 and 140: urbanisatie in kessel-lo Alfons Roe
- Page 141 and 142: Kandidaat-kopers konden rekenen op
- Page 143 and 144: de woonwens van ieder die met de sp
- Page 145 and 146: De geplande ontsluitingsweg die dwa
- Page 147 and 148: 1951-1994 | 147 Het verenigingsleve
- Page 149 and 150: het leuvense graan heeft de orkaan
- Page 151 and 152: toch niet al kommer en kwel Remy kr
- Page 153 and 154: © Imec 1951-1994 | 153 Imec, Boude
- Page 155 and 156: gestald waren. Goed twee jaren late
- Page 157 and 158: vrienden in de regering. Nochtans h
- Page 159 and 160: andje van de sluiting. Kleine brouw
- Page 161 and 162: names leverden een brede sociale ze
- Page 163 and 164: 1951-1994 | 163 ‘Na de oorlog wer
114 | Het Socialisme in <strong>Leuven</strong><br />
huizen, 4 kerken, kloosters en openbare<br />
gebouwen en <strong>de</strong> Vaartkom lagen in<br />
puin. Op het <strong>de</strong> Becker-Remyplein stond<br />
nauwelijks nog <strong>een</strong> huis overeind. Op 1<br />
september 1944 begon <strong>de</strong> Duitse uittocht.<br />
Enkele dagen later vier<strong>de</strong> <strong>Leuven</strong> <strong>de</strong><br />
bevrijding te mid<strong>de</strong>n <strong>van</strong> het puin.<br />
Onmid<strong>de</strong>llijk werd begonnen met <strong>de</strong><br />
bestraffing <strong>van</strong> collaborateurs. In <strong>de</strong><br />
De Bay-kazerne in <strong>de</strong> Tiensestraat wer<strong>de</strong>n<br />
meer dan 600 arrestanten geïnterneerd.<br />
Uitein<strong>de</strong>lijk wer<strong>de</strong>n 200 veroor<strong>de</strong>lingen<br />
uitgesproken, waaron<strong>de</strong>r 19 doodstraffen.<br />
Tien wer<strong>de</strong>n effectief uitgevoerd.<br />
<strong>de</strong> zuivering op<br />
het stadhuis…<br />
Op 11 april 1941 schorste <strong>de</strong> bezetter <strong>de</strong><br />
gem<strong>een</strong>tera<strong>de</strong>n en droeg hun bevoegdhe<strong>de</strong>n<br />
over aan het schepencollege. Onmid<strong>de</strong>llijk<br />
na <strong>de</strong> bevrijding op 8 september 1944<br />
hervatte het politieke leven met enkele<br />
ver<strong>van</strong>gingen. Zo werd oorlogsburgemeester<br />
Bruynoghe ver<strong>van</strong>gen door Van <strong>de</strong>r<br />
Vaeren, schepen Van Dessel door voormalig<br />
rexist Maes en <strong>de</strong> afwezige schepen<br />
Nackaerts door <strong>de</strong> oudste in dienst Van<strong>de</strong>moortele.<br />
Het college kreeg alle lof toegezwaaid<br />
voor <strong>zijn</strong> houding tij<strong>de</strong>ns <strong>de</strong> oorlog.<br />
Tielemans bleef ostentatief zitten toen Bruynoghe<br />
binnenkwam om <strong>de</strong> gul<strong>de</strong>n penning<br />
<strong>van</strong> <strong>de</strong> stad in ont<strong>van</strong>gst te nemen. Hij<br />
on<strong>de</strong>rbrak <strong>de</strong> officiële lofbetuiging met <strong>een</strong><br />
scherpe sneer naar <strong>de</strong> dienstdoen<strong>de</strong> burgemeester<br />
die <strong>de</strong> weerstand nooit gesteund<br />
had. Hij haal<strong>de</strong> ook uit naar <strong>de</strong> gerehabiliteer<strong>de</strong><br />
Maes en naar <strong>de</strong> katholieke schepenen<br />
Van <strong>de</strong>r Mueren en Raport. Socialisten<br />
en liberalen weiger<strong>de</strong>n elke me<strong>de</strong>werking<br />
aan het gem<strong>een</strong>tebeleid zolang in <strong>de</strong><br />
gem<strong>een</strong>teraad verdachte le<strong>de</strong>n bleven<br />
zetelen. Het katholieke blad De Dijle en het<br />
socialistische blad De Volkswil bestookten<br />
elkaar met verdachtmakingen, weerleggingen<br />
en nieuwe aantijgingen.<br />
In oktober 1945 wer<strong>de</strong>n Maes, Van <strong>de</strong>r<br />
Mueren en Raport door <strong>de</strong> minister <strong>van</strong><br />
Binnenlandse Zaken geschorst. Een<br />
maand later wer<strong>de</strong>n ze door <strong>de</strong> bestendige<br />
<strong>de</strong>putatie afgezet als gem<strong>een</strong>teraadslid. Zo<br />
kreeg Frans Van Langendonck opnieuw<br />
<strong>een</strong> schepenambt toegeschoven. Nackaerts<br />
werd samen met Henri Bollens op 13 augustus<br />
1946 gehuldigd. Bei<strong>de</strong>n waren op<br />
23 <strong>de</strong>cember 1943 door <strong>de</strong> Gestapo aangehou<strong>de</strong>n<br />
en leg<strong>de</strong>n <strong>een</strong>zelf<strong>de</strong> macaber<br />
parcours in ‘Nacht und Nebel’ af, waar ze<br />
<strong>de</strong> dood von<strong>de</strong>n.<br />
… en in <strong>de</strong> partij<br />
De houding <strong>van</strong> <strong>een</strong> aantal socialistische<br />
gem<strong>een</strong>teraadsle<strong>de</strong>n tij<strong>de</strong>ns <strong>de</strong> oorlog<br />
zorg<strong>de</strong> onmid<strong>de</strong>llijk na <strong>de</strong> oorlog voor <strong>een</strong><br />
stoelendans in <strong>de</strong> gotische zaal. Oudgedien<strong>de</strong><br />
Van<strong>de</strong>moortele en Frans Van<br />
Langendonck wer<strong>de</strong>n zowaar om ancienniteitsre<strong>de</strong>nen<br />
dienstdoen<strong>de</strong> schepen.<br />
Daarmee bestond op papier tot 1946 <strong>een</strong><br />
coalitie tussen <strong>de</strong> katholieken, nu CVP,<br />
en 2 hoogbejaar<strong>de</strong> socialisten, die echter<br />
door <strong>de</strong> nieuwe BSP niet als partijgenoten<br />
erkend wer<strong>de</strong>n. Roelandts wil<strong>de</strong> na <strong>zijn</strong><br />
terugkeer uit <strong>de</strong> kampen Maurice Thon,<br />
die ook schepen gebleven was, weg. Hij<br />
vond het onaanvaardbaar dat hij als burgemeester,<br />
verzetsman en na <strong>de</strong> gruwel<br />
<strong>van</strong> <strong>de</strong> kampen <strong>een</strong> gewezen Unielei<strong>de</strong>r<br />
moest dul<strong>de</strong>n in het schepencollege en het<br />
partijbestuur. Bovendien bleef Thon zetelen