Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

en anderen minder te spreken. Hij was na
de afzetting van Roelandts waarnemend
burgemeester van Kessel-Lo, maar werd
op zijn beurt in februari 1941 aan de dijk
gezet. Hij verscheen op 5 mei 1941 voor
de Duitse krijgsraad op beschuldiging van
sabotage, maar werd vrijgesproken. In
1942 werd hij aangehouden als ‘Sicherheitshäfling’
en twee maanden opgesloten.
Tot het einde van de oorlog dook hij onder
in Loonbeek. Opvallend was dat hij niet
betrokken was bij de ondergrondse socialistische
partij, wat hem na de oorlog door
verzetslui en vooral door Franz Tielemans
niet in dank werd afgenomen.
Bij de bevrijding werd hij dienstdoend
burgemeester tot de terugkeer in november
1945 van Alfons Roelandts, getekend
door de lange lijdensweg langs de gruwelkampen.
gewapend verzet
Voor andere socialisten uit het Leuvense
was het gewapend verzet de logische
uitloper van het vooroorlogse antifascisme.
Kort na de Duitse inval maakten ze
in en rond Leuven een massa achtergelaten
Engelse wapens buit. Het Leuvense
Partizanenkorps maakte vooral naam
met aanslagen op het spoorwegnet, zoals
de sabotageactie in Oud-Heverlee op 30
juli 1943. Bij overvallen in gemeentehuizen
werden rantsoenzegels buitgemaakt.
Geldtransporten werden overvallen om in
eigen behoeften te voorzien.
Vanaf eind 1943 brak in het Leuvense een
ware oorlog uit tussen de ‘witte’ verzetsgroepen,
die orders van Moskou en Londen
opvolgden, en de ‘zwarte’ handlangers van
1919-1950 | 111
Pierre Hermans
Socialist en één van de actiefste
Leuvense partizanenleiders. Hij
had de leiding van de aanslag in
Oud-Heverlee in 1943.