Wij zijn de bouwers van een komende aarde - Leuven

partijleiding in botsing waren gekomen, de
Anti-Oorlogsliga op.
De Liga was aanvankelijk fel gekant tegen
alle geweld. Naarmate extreemrechts veld
won, lieten de blauwhemden dat principieel
pacifisme varen voor een meer revolutionaire
houding. De Liga werd een geuniformeerde
militie die zelf niet terugschrok
voor gebruik van geweld.
Tielemans was de drijvende kracht achter
de Leuvense afdeling, die 300 leden zou geteld
hebben. De Liga liet aanvankelijk ook
communisten toe. Hoewel die in Leuven
niet veel voorstelden, was de partij op haar
hoede voor extreemlinkse ‘besmetting’.
Onder partijdruk werden communisten
als lid geweerd. Niettemin nam de groep
standpunten in die afweken van de officiële
koers van de partij. De houding van de
Liga dreef de verhouding tussen Tielemans
en Vranckx op scherp. Tielemans was in al
zijn ‘jeugdige’ onstuimigheid een ‘dwarsligger’
gebleven. Vranckx was een stuk
bezadigder geworden en hij bekeek, samen
met Van Aenroyde en diens syndicale
achterban de activiteiten van de Liga met
een bijzonder scheef oog.
Op de arrondissementscongressen van
februari en maart 1935 stonden de antagonisten
tegenover elkaar n.a.v. van de deelname
aan de regering-Van Zeeland. Dat in
het café van de Proletaar een affiche van
1919-1950 | 105
Actie voor steun aan Spanje
Op de koer van De Proletaar
staan o.m. Alfons Vranckx
(6 de van rechts) en
Henri Bollens (5 de van rechts)