Professionalisering van de welzijnswerker - Centre of expertise ...

Welke actoren en factoren spelen een rol in dat keuzeproces? Ben je je bewust van het
normatieve krachtenveld in je keuzeproces en werk?
Hoe ga je met die verschillende belangen van actoren en factoren om?
Hoe vertaal je de gemaakte keuzes in een concrete strategie en aanpak?
Zijn in de daadwerkelijke interventie je gestelde doelen nog zichtbaar?
Op die manier werd niet alleen de uitvoering, maar werd ook de achterliggende motieven, keuzes,
doelstellingen, strategieën e.d. inzichtelijk gemaakt.
Daarbij stond niet alleen het woorden kunnen geven aan de eigen praktijk centraal, maar ook de wijze
waarop men elkaar collegiaal kan ondersteunen in dit proces.
Bijeenkomst 7
Op 6 november 2008 vond de zevende bijeenkomst plaats in Maastricht in een locatie van Trajekt. Tijdens
deze bijeenkomst stond de eigen werkpraktijk en de manier waarop deze beschreven was op de agenda.
De analyse van de onderzoekers van de beschrijvingen van de werkpraktijken werd gezamenlijk
besproken. Aan de hand van stellingen naar aanleiding van de analyses werd gediscussieerd over de
kracht en zwakte van de voorliggende werkpraktijken.
De vraag is niet wat de welzijnssector wil, maar wat de omgeving nodig heeft en hoe de werker
dat kan leveren.
Welzijnswerkers houden te stevig vast aan ―hun‖ doelgroep en creëren daarmee afhankelijkheid.
Communicatie tussen professional en burger is goed, maar die tussen professional en
opdrachtgever blijft in gebreke.
Zonder methodische onderbouwing is er geen professionaliteit.
Geroutineerde professionals hoeven geen verantwoording af te leggen aan organisatie of
collega‘s, maar alleen aan de burger.
Professionals gaan te snel over tot handelen, waardoor zij het zoeken naar gepaste methodieken
vaak overslaan.
Hierbij werd uitgebreid stilgestaan bij de noodzaak om meer te reflecteren binnen het werk. Er wordt
door de professionals weinig tijd vrijgemaakt om daadwerkelijk te reflecteren op de dagelijkse praktijk.
Zoals een deelnemer het formuleerde: ―Doen staat voorop, denken zou moeten, maar gebeurt eigenlijk
niet. Althans niet in de zin van nadenken over achterliggende motieven, over verantwoording en over het
hoe en wat van het doel van wat we doen. Daarbij vermengen we ook vaak wat middel is en wat doel.
Dat komt allemaal hoogstens aan bod bij een gesprek over de formele verantwoording bij de
productverslagen.‖
De reflectie waarover gesproken werd, is een verantwoordelijkheid van enerzijds de professional zelf, en
anderzijds ook van de organisatie die reflecteren zou moeten faciliteren met tijd, deskundigheid en
aandacht/zorg.
Tijdens de discussie werden de belangrijkste punten direct genotuleerd met behulp van een laptop en
geprojecteerd met een beamer. Dit om de waardevolle inzichten en ideeën gestructureerd zichtbaar te
Een Terugblik op twee jaar Procivi CESR T | 36