Professionalisering van de welzijnswerker - Centre of expertise ...

de verborgen kennis delen, leren van elkaars competenties en van de eilandjes afkomen, een interactie
opzetten met een brede kennisinfrastructuur en de nadruk leggen op de kwaliteit van leven en werken.
Hij sloot af met een aantal belangrijke competenties van welzijnswerkers, waarbij samenwerking en
verbindingen leggen, integraliteit, regie nemen en ondernemerschap de kernpunten waren waarmee het
welzijnswerk zich kan profileren en waarmee de kwaliteit van het welzijnswerk geborgd kan worden.
Het interactieve element van de conferentie bestond uit een viertal debatten, die na de inbreng van Paul
Vlaar georganiseerd waren. Elke groep van ongeveer 20 deelnemers bestond uit welzijnswerkers,
studenten, onderwijsprofessionals, burgervertegenwoordigers en professionals uit de beleidsmatige
sector. De deelnemers gingen in vier groepen uiteen om met elkaar te discussiëren over een stelling.
Johan Dinjens, Caroline Lamers, Marianne Potting en Marijke Sniekers leidden de debatten. De eerste
groep besprak de stelling ―Welzijnswerkers worden meer gedreven door eigenbelangen dan door de
belangen van de doelgroep.‖ De volgende groep ging in discussie over de stelling ―Resultaten in het
welzijnswerk zijn niet in kaart te brengen.‖ Groep drie richtte zich op de stelling ―Verantwoording
afleggen naar derden belemmert het welzijnswerk.‖ En de laatste groep besprak ―Welzijnswerkers
moeten zelf kunnen beslissen hoe ze een maatschappelijke opdracht invullen.‖ De debatten verliepen
zeer geanimeerd, waarbij de deelnemers ervaringen uitwisselden, ideeën voor de toekomst deelden en
trachten tot gezamenlijke invulling van de gebruikte begrippen en de stellingen te komen naar aanleiding
van concreter voorbeelden uit de diverse werkpraktijken.
De conferentie werd inhoudelijk afgesloten met een plenaire weergave van de conclusies van de
onderscheiden discussiegroepen. De groepen zijn op zeer verschillende punten uitgekomen, waar wel
enkele gezamenlijke elementen in te vinden zijn. De welzijnswerker moet zichzelf en het welzijnswerk
meer profileren en op verschillende manieren aan alle belanghebbenden laten zien dat hij trots is op zijn
werk en wat hij bereikt heeft. Als welzijnswerkers en overige belanghebbenden in de civil society
dezelfde taal leren spreken, levert dat een grotere impact op van het welzijnswerk, de opdracht en de
doelen die eenieder daarin wil bereiken. Op die manier kan een gezamenlijke maatschappelijke opdracht
ontstaan. Verantwoording afleggen doet een welzijnswerker niet alleen naar derden, maar ook naar
zichzelf om steeds te blijven leren en om aan te kunnen sluiten bij een veranderende maatschappij en
mensen daarin.
Een afsluitende borrel gaf de deelnemers gelegenheid om elkaar te ontmoeten en na te praten over de
presentaties, debatinhouden en eigen werkzaamheden in het welzijnsdomein.
Een Terugblik op twee jaar Procivi CESR T | 127