Narratief verband - CWI

metaforische relatie tot elkaar. Integrationele functies bevatten dus altijd een
impliciete tweede parameter die kan bestaan uit het actantiële niveau of het
vertelniveau. Distributionele functies vallen onder de handeling van het ver-
haal. De distributionele functies zijn verder in te delen in kardinale functies
of nuclei aan de ene kant en katalysatoren aan de andere kant. Nuclei zijn die
handelingen die een alternatief in het verhaal openen, continueren of afslui-
ten. Dat wil zeggen: in het geval van een kardinale functie is altijd een risico
op mislukking aanwezig. Katalysatoren hebben een parasitische functie met
betrekking tot de gerelateerde nucleus: ze zorgen voor de omstandigheden
waarin de nucleus kan plaatsvinden. Integrationele functies, ook wel indices
genoemd, zijn in te delen in eigenlijke indices en informanten. Informanten
geven platte informatie over de situatie, bij voorbeeld de tijd van handeling,
de plaats, of iemands exacte leeftijd. Voorbeelden van eigenlijke indices zijn
psychologische karaktertekening, sfeerbeschrijving, filosofische gedachten, et
cetera.
We kunnen het functionele niveau nu als volgt schematisch indelen:
• functies
– distributionele functies
∗ nuclei
∗ katalysatoren
– integrationele functies
∗ eigenlijke indices
∗ informanten
De nuclei zijn het belangrijkst omdat ze het verhaal voortstuwen. De dis-
tributionele functies kunnen elkaar opvolgen in een sequentie. Kardinale
functies staan in een wederzijdse relatie tot elkaar: ze impliceren elkaar en
kunnen niet zonder elkaar voorkomen. De katalysatoren impliceren enkel een
nucleus, hetgeen dus betekent dat een katalysator niet zonder een nucleus kan
voorkomen maar wel andersom.
In Barthes’ analyse van de fabula speelt causaliteit een grote rol. Het
grootste verschil tussen nuclei en katalysatoren is dat nuclei in causaal-
11