een politiek proces in de romeinse oudheid (catilina) - Tresoar

150
Ηπατα ήνεια: Foie gras.
Εψηµα κεράσειν περσικς κεκσµηένν = “Kooksel” van kersen, versierd
met perziken. De aard van het kooksel valt niet uit te maken. Het kan zowel
een pudding als een vla als een kompot geweest zijn.
Στηλή νωγαλ = zuil van noga. Dit is waarschijnlijk niet een eetbaar object geweest,
maar een pièce de milieu. Cf. de lofrede.
Κνς κρυσταλλπηκτς = (lett.) Tot ijs verstevigde pijnappel. Dus ananasijs.
ψα καί τραγήηατα = friandises en studentenhaver.
Inscriptie 1) op de zuil.
In het jaar van de archont 2) Tilanus. Op de veertiende Maart. Ten huize van
Couturier. 3) De kok van Couturier was griffier. Edict van de paranymphen.
Voorstel ingediend 4) door Jan Six.
Aangezien Johannes Willem Sluiter jr., leraar, een fraai en knap boek geschreven
heeft, hebben de paranymphen te gelukkiger ure besloten Johannes Willem
Sluiter te prijzen en hem te bekransen met een gouden krans 5) van wege
zijn voortreffelijke inborst en zijn wijsgerigheid. Zij hebben verder besloten
het edict bekend te maken en te laten beitelen op een nogazuil en die midden
op de tafel te laten plaatsen. Het bedrag, ten koste gelegd aan de zuil en aan
de inscriptie, wat het ook zijn moge, moet gegeven worden door Couturier.
Commentaar.
1) De lofrede is gesteld in de bewoordingen van een decreet der Atheense volksvergadering,
zoals dat in steen gebeiteld en officieel opgesteld werd. Cf. Thucydides,
IV, 118, 11.
2) Archont: hier = rector magnificus
3) De Fransman Couturier, naar mij is medegedeeld ex-kok van Prins Frederik (de
broer van koning Willem II), kocht in 1879 het fraaie huis Keizersrraeht 674 en
richtte het in tot feestgebouw. Meerdere generaties van zijn nakomelingen voerden
er het bewind en gedurende die tijd gaf tout-Amsterdam in het befaamde etablissement
zijn diners en partijen. In 1928 verkochten de toenmalige Couturiers, twee
broers, het huis en de inboedel voor een aanzienlijk bedrag. Financieel waren zij
binnen. De oudste vond daarin aanleiding om buiten te gaan wonen, de jongste
zette het bedrijf elders in Amsterdam nog enige jaren voort, maar de glorie was
voorbij.
4) In het Grieks staat er επεν, het geijkte woord waarmee in een decreet de initiatiefnemer
werd aangeduid.
5) Een gouden krans was te Athene de hoogste onderscheiding die de staat uitreikte.
Men denke aan Demosthenes’ beroemde rede De Corona.
D.W.F. van Lennep
Heerengracht 524
Amsterdam