een politiek proces in de romeinse oudheid (catilina) - Tresoar

146
een promotiediner in 1882
Sommige mensen gooien alles weg, anderen bewaren alles. Eerstgenoemden
bewijzen een dienst aan hun executeur testamentaire, laatstgenoemden bewijzen,
wanneer zich onder hun papieren iets bevindt dat representatief is
voor een persoon of voor een tijdvak, een dienst aan bet nageslacht. Zoiets is
onlangs tevoorschijn gekomen uit het archief van wijlen Prof. Jhr. Dr. Jan Six.
die van 1896 tot aan zijn dood in 1926 hoogleraar was in de aesthetiek en
kunstgeschiedenis aan de gemeente-universiteit te Amsterdam. Naar mij van
bevoegde zijde is medegedeeld, konden en kunnen de Sixen “nu eenmaal
nooit iets weggooien”.
Het document in kwestie is het menu van een promotiediner dat plaats heeft
gevonden op de veertiende Maart 1882. Op de ommezijde van het menu staal
een lofrede op de gepromoveerde. Die heette Johannes Willem Sluiter en
verwierf op genoemde datum aan de Amsterdamse gemeenteuniversiteit de
doctorsgraad in de klassieke letteren op een proefschrift getiteld “Prolegomena
ad Demosthenis Orationem Androtioneam”. Zijn vriend Jan Six, zelf
classicus, maar nog niet gepromoveerd, was paranymph. Wie de andere
paranymph geweest is, weten wij niet. Het bijzondere van het menu (rabelaisiaans-overdadig,
maar dat was in die tijd gewoon) en van de lofrede bestaat
hierin dat zij zijn geredigeerd in het oud-Grieks. Jan Six eist uitdrukkelijk het
auteurschap van de lofrede voor zich op. De tekst van het menu zal dus ook
wel van hem zijn. Hij tekende bovendien de promotieprent.
Hierna volgen de Griekse teksten, met een vertaling (wat betreft het menu
zouden wij moeten zeggen proeve tot vertaling) en enige commentaar.