een politiek proces in de romeinse oudheid (catilina) - Tresoar

144
Res bona nulla manet, nisi tantum carmina posci,
Carmina pro pullis pro dapibusque manent!
Namque velim dulces me primum ante omnia campi
Italiae accipiant et lucida sidera monstrent.
15 Sin ego tam laetas ne possim tangere partes
Frigidus obstiterit livor ferratus et ordo
Fatorum, Phrisiae tranquillo in litore campi
Et secura quies placeat parvoque beatos
Rure annos peragam vitae et quodcumque manebit
20 Transmittam, donec terrae sit reddita terra
Atque animam coelo, si vult pater ipse, remittam.
1 currite (nr. 3) = Verg., Ecl. 4.46; 13/14 cf. Verg.. Georg. 2,475 en 477: Me vero
primum dulces ante omnia Musae..accipiant caelique vias (zie brief) et sidera
monstrent; lucida sidera = Hor., Od.I.3.2; 15/18 cf.Verg., Georg. 2.483 Sin has ne
possim naturae accedere partes/frigidus obstiterit circum praecordia sanguis/, rura
mihi et rigui placeant in vallibus amnes; 17 campi cf.Verg.Georg. 2,486 o ubi campi;
18 secura quies = Verg., Georg. 2,467; 18/19 parvo..rure cf.Hor.,Od.2.16.37-39 Mihi
parva rura et/spiritum Graiae tenuem Camenae/ Parca non mendax dedit; (16 livor
cf. ibid. 39 s. et malignum spernere volgus? ); 19 vita et quodcumque manebit ......
cf.Verg..Fel. 4.53 o mihi tum maneat pars ultima vitae; 21 pater ipse cf.Verg. Georg.
1.121.
Snelt toe, komaan jongens, snelt toe, snelt toe, vooruit - en laat ieder hierheen
snellen die het verhaal van wondere gebeurtenissen wil horen! Want St.
Maarten viert de wonderen die hijzelf verricht, en hij waarschuwt dat niemand
zich verstout om te stelen!
Het is nu een jaar geleden, dat jullie makkers ons maal van de schotels en ons
heerlijk gebraad van de speten hebben gestolen. Dat had de heilige bemerkt!
En om onze goede naam te wreken heeft hij nu met heilige hand al het eten
weggehaald. Al het eten heeft hij weggenomen - met de kippen ontbreekt de
gans, ook ontbreken de patrijzen, geen ham is er over: ‘niets goeds’ is er over.
Het enige wat er nog is en waarom men me mag vragen zijn verzen: verzen in
plaats van kippen en in plaats van gebraad. Want bovenal zou ik willen dat de
zoete velden van Italië me ontvingen en me haar stralende hemel toonden.
Maar als koude afgunst en de ijzeren wet van het lot me verhindert die zo
welige landbouwen te bereiken, mogen dan aan Frieslands kalme kust de
velden en zorgeloze rust me vreugde schenken, moge ik daar op een bescheiden
stukje land gelukkige jaren doorbrengen en wat me aan leven nog rest
slijten, totdat mijn stof tot stof wederkeert en ik mijn ziel, zo de Vader zelf
dit wil, aan de hemel teruggeef.
Op St. Maartensavond, 11 november, komt dus een troep jongens op Agricola’s
huis af, onder het zingen van een lied als bijvoorbeeld (cf. Res bona nulla
manet): ‘Hier woont een rijk man/ die veel geven kan/; veel goeds zal h:
geven/, Lang zal hij leven’. Vorig jaar is een en ander wat onplezierig