een politiek proces in de romeinse oudheid (catilina) - Tresoar

129
De opmerking van Robert(6) bij r. 10-12: il n’ya pas de verbe avec νήκι, et
il faut entendre “ils sont devenus” obéissants, lijkt ons overbodig. Onduidelijk
is de wisseling van constructie πατρ κα µητρ κα τν πρεσυτέρων achter
νήκι, dat overigens uitsluitend hier voorkomt. Inderdaad kan men mét
Robert aannemen dat er zonder meer sprake is van wisseling (maladresse ou
recherche peu heuresse?), óns standpunt is dat τν πρεσυτέρων moet worden
gezien als een genetivus partitivus, zoals’uit de vertaling blijkt. Bij
r.11-12: παρα τ πρτερν wordt door Eggermont-Hoftijzer(7) onjuist vertaald;
παρ τ πρτερν kan men niet weergeven met as they were in the past.
De formule λώϊν κα µεινν in r. 12-13 is religieus getint en doet denken aan
de vertrouwde formules van orakelspreuken, in een religieuze contekst. Ter
adstructie een voorbeeld uit Xenophon (An,VI,2,l 5) en Plato (Leg.828a).
Vergelijking van de Griekse en Aramese tekst, waarvan een Franse vertaling is
te vinden in het meer malen geciteerde artikel van Schlumberger e.a., leidt tot
de conclusie dat elk van beide teksten is georiënteerd op eigen cultuur. André
Dupont-Sommer, de onderzoeker van de Aramese versie, geeft als zijn mening
te kennen dat de Aramese tekst dichter bij het origineel staat dan de Griekse.
Emile Benveniste die de Perzische gegevens van de Kandahar-inscriptie heeft
bestudeerd, komt tot de conclusie dat de Grieks-Aramese inscriptie van
Kandahar is vervaardigd om de boodschap van Asoka te brengen aan de Yonas
en Kambojas van zijn rijk. Volgens de epische traditie in het sanskrit vormden
de Yonas (Grieken) en Kambojas (Perzen) twee nauw met elkaar verbonden
volkeren. Wanneer de samensteller van de Aramese tekst zich van Perzische
woorden bedient, zet hij daarmee ten gunste van een Perzische provincie een
traditie van de Achemeniden voort.
G.M.A. Pepermans
Molenstraat 33
Geleen
Aantekeningen
1) C. Gallavotti: II manifeste di Asoka nell’Afghanistan. Rivista di cultura classica’e
medioevale 1,1959, p. 114.
2) P.H. L. Eggermont: The Chronology of the Reign of Asoka Moriya. Leiden, 1956.
3) D. Schlumberger-L. Robert-A. Dupont Sommer-F. Benveniste: Une bilingue grécoaraméenne
d’Asoka. Journal Asiatique 246,1958, p. 6.
4) P.H.L. Eggermont in Bibliotheca Orientalis XVI, p. 160.
5) L. Robert a.w.pp. 13-14.
6) a.w.p. 16
7) P.H.L. Eggermont-J. Hoftijzer: The moral edicts of king Asoka. Leiden, 1962,
p. 43.
In laatst genoemd werk staat op p. 46 een niet-volledige bibliografie over de Kandaharinscriptie.
Tenslotte mag hier niet onvermeld blijven het werk van J. Bloch: Les Inscriptions
d’Asoka. Paris, 1950.